………………..
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้น
หุ่นเชิดตัวนั้นยังคงยืนอยู่ที่เดิมและไม่ไกลจากนางเท่าไรนัก และยังยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน
ใบหน้าไร้ความรู้สึก ดวงตาว่างเปล่า
เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่นี้โหมวหยางได้รับแรงสะท้อนกลับจนหยุดชะงักไป
ทันใดนั้นดวงตากลวงโบ๋คู่นั้นก็มีสีเลือดแพร่กระจายออกมาอย่างรวดเร็ว!
อีกทั้งลมปราณบนร่างกายของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก!
เสียงสัญญาณระวังภัยแจ้งเตือนฉู่หลิวเยว่เสียงดังลั่น!
จากนั้นบนร่างกายของหุ่นเชิดตัวนั้นก็มีเกล็ดแผ่นหนึ่งปรากฏขึ้น!
เลือดสีแดงสดแผ่กระจายออกไปทุกที่ แทบจะย้อมร่างกายทั้งร่างของเขาจนกลายเป็นสีเลือด!
ภาพเหตุการณ์ต่อมาทำให้รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดเล็กลง!
เพราะว่าหุ่นเชิดที่อยู่ด้านหน้านางนั้นค่อยๆ กลายร่างเป็นร่างที่แท้จริงของไท่ซวีเฟิ่งหลง!
แรงกดดันที่แผ่ออกจากร่างกายแทบจะเหมือนโหมวหยางตัวจริงทุกประการ!
กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นปกคลุมอย่างมืดฟ้ามัวดิน!
ท้องฟ้าดำมืดอย่างรวดเร็ว ภายในชั่วพริบตาเดียวก็มีเสียงลมคำรามดังขึ้น!
ฉู่หลิวเยว่เม้มริมฝีปากของตนเอง พร้อมมองตรงไปตาเขม็ง
หลังจากหุ่นเชิดตัวนั้นคืนร่างที่แท้จริงแล้ว พลังของมันก็แข็งแกร่งกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด!
ดวงตาคู่นั้นเป็นสีแดงก่ำ ทั้งเย็นชา กระหายเลือด โหดเหี้ยม!
มันจ้องมองทางฉู่หลิวเยว่ตาเขม็ง เหมือนกับกำลังมองเหยื่อที่ต้องการจะสังหาร!
หัวใจของฉู่หลิวเยว่ถูกบีบรัดจนแน่น! เลือดที่หล่อเลี้ยงแขนขาทั้งสี่เหมือนจะแข็งตัว!
แม้ว่าบทเพลงฉินนั้นจะยังไม่สมบูรณ์ แต่หลังจากที่ฉู่หลิวเยว่ติดอยู่ภายในกำแพงสีดำเป็นระยะเวลานาน นางก็ได้ฟังมาตั้งไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้ว!
ดังนั้นในตอนนี้นางจึงแทบจะสามารถดีดสายฉินด้วยความรวดเร็วได้!
ในตอนนั้นเองเสียงฉินที่แผ่วเบากลับเต็มไปด้วยจิตสังหาร!
โฮก!
ไท่ซวีเฟิ่งหลงที่อยู่กลางท้องฟ้าก็คำรามขึ้นเสียงดัง ฟ้าดินแทบจะสั่นสะเทือนไปทั้งหมด!
ฉู่หลิวเยว่จึงรู้สึกว่าพลังปราณดั้งเดิมภายในร่างกายของนาง เหมือนกับกำลังจะเดือดพล่านขึ้น!
นางบีบบังคับตัวเองให้ทำจิตใจให้สงบ แต่เสียงฉินกับเร่งร้อนมากขึ้น!
ประกายสีทองคำชาดจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกมาจากกลางฝ่ามือของนาง!
พรึ่บๆ!
ประกายแสงเหล่านั้นตกลงบนร่างของไท่ซวีเฟิ่งหลงตัวนั้น ภายในชั่วพริบตาเดียวก็ทิ้งบาดแผลเป็นจำนวนมากเอาไว้!
แต่ในตอนนั้นเอง พลังการฟื้นฟูของไท่ซวีเฟิ่งหลงนั้นก็แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
เพียงไม่กี่อึดใจบาดแผลเหล่านั้นก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง!
และไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้เลยแม้แต่น้อย!
พรึ่บ!
หางขนาดใหญ่ของไท่ซวีเฟิ่งหลงตัวนั้นฟาดลงมาอย่างรุนแรง!
ลมโหมกระหน่ำพัดผ่านหน้านาง เส้นผมของนางปลิวไสว แรงลมเหล่านั้นแทบจะกรีดเข้าที่ผิวหนังของนางแล้ว!
ดวงตาของนางสะท้อนเข้ากับแสงสีม่วงทองที่อันตรายอย่างมาก
ความเจ็บปวดปรากฏขึ้นที่กลางหน้าผากของนางอย่างกะทันหัน!
ที่กลางหน้าผากของงานมีสัญลักษณ์แปลกประหลาดปรากฏขึ้นอย่างเชื่องช้า!
แรงกดดันอันมหาศาลที่ยากจะบรรยายก็แพร่กระจายออกมา!
ปลายนิ้วของนางเจ็บปวดเป็นอย่างมาก!
นิ้วทั้งสิบของนางถูกสายฉินเหล่านั้นบาดเข้าแล้ว!
เลือดไหลรินออกมาตามสายฉิน แต่ว่าภายในชั่วพริบตาเดียวก็จางหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เสียงฉินนั้นเงียบหายไปครู่หนึ่ง
หลังจากนั้นประกายแสงสายสายก็ปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือของนาง สายหนึ่งเป็นสีทองคำชาด ส่วนอีกสายหนึ่งโปร่งแสง!
ประกายแสงทั้งสองสายพุ่งไล่ตามกันออกไป และแทงเข้าที่ร่างของไท่ซวีเฟิ่งหลงตัวนั้นในเวลาเดียวกัน!
แสงหนึ่งแทงเข้าที่ศีรษะ!
ส่วนอีกแสงหนึ่งแทงเข้าที่หาง!
โฮก!
ความเจ็บปวดจากการโจมตีครั้งนี้ ในที่สุดก็ทำให้ไท่ซวีเฟิ่งหลงตัวนั้นกรีดร้องอย่างโหยหวน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...