ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1789

………………..

ฉู่หลิวเยว่ตะลึงงันไปชั่วครู่

“เจ้าพูดถึงใครกัน!”

“เจี่ยนเฟิงฉือนะสิ!”

มู่หงอวี่นวดขมับทั้งสองข้างไปมาจากอาการปวดหัว

“ข้าก็ไม่รู้ว่าเขามาถึงเมืองจางโจวได้อย่างใด ต่อมาเขาก็สอบเข้าสำนักได้! นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมืองสองสามวันก่อน”

ฉู่หลิวเยว่เพิ่งจะกลับมาได้สติ

เกี่ยวกับเรื่องนี้ จริงๆ แล้วนางก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน

“เขาสอบเป็น…หมอ?”

มู่หงอวี่พยักหน้าตอบรับ

ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ พยักหน้า

ความสามารถด้านนี้ของเจี่ยนเฟิงฉือถือว่าเก่งกาจนัก เกรงว่าถ้าเทียบกับนางแล้วคงไม่ต่างกันเท่าใดนัก

สามารถสอบเข้าสำนักหลิงเซียวได้ก็ถือเป็นเรื่องปกติมาก

“แต่นี่เป็นเรื่องดีทีเดียว!”

แต่ก่อนเจี่ยนเฟิงฉือก็เคยช่วยเหลือนางไม่น้อย บัดนี้ยังสามารถเข้ามาฝึกฝนในสำนักหลิงเซียวได้ ต่อไปจะต้องเป็นคนที่มีอนาคตไกลเป็นแน่

ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็ตามเรื่องนี้ล้วนเป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่งนัก

แต่เหตุใดมู่หงอวี่จึงมีท่าทีกลัดกลุ่มเล็กน้อยเช่นนั้น

มู่หงอวี่ลูบหน้าไปมาด้วยความสับสน

“เรื่องนี้สำหรับเขาแล้วถือว่าเป็นเรื่องที่ดี แต่สำหรับข้า ข้า…”

มู่หงอวี่พูดด้วยความลังเลเล็กน้อย

แต่ดูเหมือว่าจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น

ตอนแรกเจี่ยนเฟิงฉือล้วนดีกับพวกนางมาก…

“จริงๆ แล้วก็ไม่น่าจะมีอันใด แต่ว่าเขา…”

หน้ามู่หงอวี่เปลี่ยนเป็นสีแดงจางๆ

ขณะนั้นฉู่หลิวเยว่ก็คิดอะไรบางอย่างออกและคาดเดาได้ในทันทีว่านางหมายถึงเรื่องใด

“หากนางจำไม่ผิด บนมือของเขา…เหมือนจะยังมีสัญญาแลกเปลี่ยนเมื่อครั้งก่อนกับเจ้าอยู่อย่างนั้นหรือ”

เมื่อมู่หงอวี่เห็นนางทายถูกแล้ว ก็เอ่ยขึ้นอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่ลังเลว่า

“ใช่นะสิ! ตอนนี้เขามักจะเอาเรื่องพวกนี้มาวุ่นวายกับข้าอยู่ตลอดเลย!”

วุ่นวาย?

ฉู่หลิวเยว่ตะลึงงันไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็เข้าใจขึ้นมาได้ในทันที ท่าทีของนางจึงดูแปลกไปเล็กน้อย

เมื่อมู่หงอวี่ถูกนางมองเข้าก็รู้สึกเก้อเขินขึ้นมา

“หลิวเยว่ เจ้าช่วยข้าคิดหาวิธีหน่อยสิ!”

ฉู่หลิวเยว่หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง

“เช่นนั้นจริงๆ แล้วเขาต้องการจะพูดอันใด และต้องการจะทำสิ่งใดอีกกันแน่นะ”

มู่หงอวี่อึกอักไปครู่หนึ่ง

“ก็ข้าบอกว่าอิ่มแล้ว…เขาเลยไม่พอใจและยังพูดอีกว่า…”

นางกัดริมฝีปากแน่น

เมื่อฉู่หลิวเยว่ทายถูกประมาณนึง จึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและส่ายหัวไปมา

มู่หงอวี่อึ้งไปชั่วขณะ

“หลิวเยว่ นี่เจ้าหัวเราะอันใด”

มู่หงอวี่มีสีหน้ามึนงง แต่ใบหน้าของนางกลับแดงขึ้นกว่าเดิม

ผ่านไปชั่วครู่นางจึงเอ่ยขึ้นด้วยอาการตื่นตระหนกว่า

“ข้า…ข้าไม่รู้…”

เมื่อนางมีปฏิกิริยาเช่นนี้ ฉู่หลิวเยว่จึงแสดงความรู้สึกเห็นใจเจี่ยนเฟิงฉืออย่างเงียบๆ อยู่ภายในใจ

นิสัยของมู่หงอวี่เป็นคนร่าเริงและตรงไปตรงมา ทั้งยังฉลาดและมีไหวพริบ แต่สำหรับเรื่องความรักเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่านางกลับเป็นคนที่ดื้อรั้น

หากเจี่ยนเฟิงฉือไม่ได้สนใจนาง ในตอนแรกก็คงไม่ใช้เงินมากมายเพื่อไถ่ตัวนางคืนมา และยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงที่เขาช่วยเหลือนางหลายครั้งหลายครา

แรกเริ่มฉู่หลิวเยว่ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก แต่บัดนี้กลับนึกขึ้นมาได้ว่าหากสังเกตดีๆ จะเห็นอะไรบางอย่างได้ในทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน