………………..
ปฏิกิริยาแรกของมั่วหลินคือ รีบรวบรวมกำลังพล แล้วไล่ตามนางไป!
“ขวางนางเอาไว้ให้ได้!”
หลังจากม่านพลังบนยอดเขาหลานชิงแตกสลายไป มั่วหลินก็ได้รับคำสั่งให้นำคนมาเฝ้าที่นี่เอาไว้
ก่อนหน้านี้มั่วอวิ๋นได้สั่งการเอาไว้ก่อนแล้วว่าห้ามให้ผู้ใดเข้ามาที่นี่โดยเด็ดขาด
ดังนั้นตอนที่ฉู่หลิวเยว่บุกเข้ามาที่นี่ มั่วหลินจึงรู้สึกตื่นตระหนกและโมโหเป็นอย่างมาก
แต่ความเร็วของหงส์ทองคำนั้นสูงมากจริงๆ
ภายในชั่วพริบตาเดียวเงาร่างสีทองคำชาดก็ได้ทะลวงผ่านแนวป้องกันด้านนอกไปแล้ว ก่อนจะพุ่งตัวไปยังยอดเขาหลานชิงในทันที!
ภายในใจของมั่วหลินทั้งร้อนรนระคนโมโห เขาใช้ความเร็วเต็มอัตราเพื่อที่จะตามไปให้ทัน
ในขณะเดียวกันนั้นเองก็มีความคิดบางอย่างปรากฏขึ้นมาในสมองของเขา!
หงส์ทองคำ!
มันคืออสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาล โดยปกติทั่วไปแล้วมันไม่มีทางมาที่นี่กับมนุษย์คนหนึ่งแน่นอน
แต่ดูจากสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เหมือนว่าหงส์ทองคำตัวนั้นจะเชื่อฟังผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างมาก ราวกับเป็นสัตว์อสูรในพันธสัญญาก็ไม่ปาน!
ช้าก่อน!
ก่อนหน้านี้มีข่าวลือภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งได้ทำพันธสัญญากับหงส์ทองคำ!
ดวงตาของมั่วหลินเบิกกว้างขึ้นมาในทันที
ผู้หญิงคนนั้นคือพระชายาคนใหม่ของพระราชวังเมฆาสวรรค์ ซั่งกวนเยว่!
ในตอนนั้นความรู้สึกของมั่วหลินสับสนเป็นอย่างมาก คำถามมากมายนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในสมองของเขา
นางเพิ่งจะจัดงานมงคลสมรสกับโอรสสวรรค์หรงซิวไปไม่ใช่หรือ? แล้วเหตุใดตอนนี้ถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่อย่างกะทันหันล่ะ?
ในเมื่อนางอยู่ที่นี่ ถ้าเช่นนั้น…เป็นไปได้หรือไม่ว่าหรงซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน?
หัวใจของมั่วหลินรู้สึกสับสนจนด้านชา!
แต่ที่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจมากกว่านั้นก็คือ เหมือนว่าฉู่หลิวเยว่จะมาที่นี่อย่างมีเป้าหมาย!
เมื่อนางมาถึง นางก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง พาหงส์ทองคำของตัวเองไปที่ยอดเขาหลานชิงในทันที นี่นางตั้งใจจะ…
ตู้ม!
ตอนนั้นเองคนของสำนักกระบี่ทมิฬก็พุ่งออกมาจากทุกทิศทุกทาง พวกเขาตั้งใจจะล้อมฉู่หลิวเยว่เอาไว้ แต่ในตอนที่กำลังจะจับกุม หงส์ทองคำตัวนั้นก็พุ่งตัวไปที่ตำแหน่งไหล่เขาในทันที!
ต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็ยกมือขึ้นเล็กน้อย เปลวเพลิงสีน้ำเงินที่พุ่งออกมาจากด้านล่างของโขดหินก็ระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง!
ภายในเปลวเพลิงที่ระเบิดออกมานั้นแฝงด้วยพละกำลังที่น่ากลัว ก่อนจะกระจัดกระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ!
มั่วหลินและคนอื่นๆ ที่กำลังจะพุ่งตัวเข้าไปก็ต้องหยุดชะงักอย่างกะทันหัน แล้วยังต้องถอยหลังออกไปอีกหลายก้าว!
แต่ประกายเพลิงที่ลุกโชนเหล่านั้น ก็ยังมีบางส่วนที่กระเด็นออกมาก่อนจะตกบนร่างกายของมั่วหลินและคนอื่นๆ ทำให้พวกเขาได้รับความแสบร้อน
เมื่อหันมามองบาดแผลบนร่างกายของตนเอง มั่วหลินก็รู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม แต่ที่มากกว่านั้นคือความรู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัว
เขารีบเงยหน้าขึ้นมอง แต่เห็นเพียงว่าหงส์ทองคำตัวนั้นกำลังมุ่งหน้าขึ้นไปที่ยอดเขาอีกครั้ง!
และเงาร่างที่เพียวระหงของนางนั้นก็ยังอยู่บนแผ่นหลังของสัตว์อสูร
ลมพัดแรงจนทำให้เส้นผมและชายเสื้อของนางปลิวไสว คิ้วเรียวเย็นชาของนางนั้นแฝงด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่เข้มข้น!
เหมือนกับนางสามารถสัมผัสถึงสายตาของมั่วหลิน นางจึงหันกลับมามองอย่างกะทันหัน
ระยะห่างของพวกเขานับว่ากว้างมาก แต่ในตอนนั้นมั่วหลินก็ยังสามารถเห็นดวงตาของนางได้อย่างชัดเจน
ดำขลับราวกับหมึก กระจ่างใสราวกับดวงดาว!
ฝีเท้าของมั่วหลินลังเลไปครู่หนึ่ง



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...