ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1881
………………..
ลำแสงสีรุ้งพาดผ่านท้องฟ้า!
ลำแสงกระบี่ที่สว่างแสบตา ลมปราณที่เต็มไปด้วยความรุนแรงแผ่กระจายออกมาโดยรอบ!
แกร๊ก!
เสียงแตกร้าวสายหนึ่งดังลั่นขึ้น!
คนของสำนักกระบี่ทมิฬทุกคนเพิ่งจะร่วมมือวางม่านพลังเสร็จเรียบร้อย แต่มันก็พังทลายลงมาในทันที!
ม่านพลังเหล่านั้นไม่สามารถขวางกั้นพลังของกระบี่ซื่อเซียวได้เลย ต่อมามันก็กลายเป็นลำแสงจำนวนนับไม่ถ้วนแพร่ลกระจายออกไป!
ตู้ม!
มั่วหลินและคนอื่นๆ มีใบหน้าซีดขาว
ในแววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและตกใจ ลำแสงกระบี่สายนั้นปะทะลงที่บนยอดเขาอย่างแม่นยำ!
ตู้ม!
เสียงดังกึกก้องกัมปนาท!
ภูเขาที่สูงชันลูกนั้นมีรอยแตกร้าวสายหนึ่งปรากฏขึ้น!
ในตอนนั้นเองสายลมก็พัดออกมาอย่างบ้าคลั่ง ดอกท้อสีชมพูขาวจำนวนนับไม่ถ้วนโปรยปรายร่วงหล่นลงมา
หลังจากนั้นเปลวเพลิงสีน้ำเงินสายหนึ่งก็พุ่งตัวออกมาจากรอยแตกร้าวบนยอดเขานั้น!
…
ภาพเหตุการณ์นั้นทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
แต่เพราะตกใจมากเกินไป ทุกคนจึงตกอยู่ในความเงียบงันเช่นนั้นครู่หนึ่ง
หลังจากผ่านไปสักพักก็มีคนบ่นพึมพำเสียงต่ำว่า
“เหตุใด…ด้านล่างของภูเขาลูกนั้นถึงมีเปลวเพลิงสีน้ำเงินด้วยล่ะ?”
ทุกคนเห็นพ้องต้องกันแล้วว่าภายในยอดเขาหลานชิงแห่งนี้จะต้องมีโชคชะตาอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ด้านในแน่นอน
แต่ในตอนนี้เหตุใดภูเขาด้านข้างก็ยังลุกไหม้ขึ้นมาเหมือนกันเล่า?
นี่ก็หมายความว่าที่แห่งนั้นก็มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ด้วยใช่หรือไม่?
มั่วหลินกัดฟันกรอด
“รีบกลับไปรายงานรองประมุขเรื่องนี้!”
ในตอนนั้นเองแม้กระทั่งเขาก็ยังไม่กล้ามั่นใจว่า หลังจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น
แต่พวกเขายังไม่ทันจากไป เขาก็เห็นว่ามีคนผู้หนึ่งเดินทางมาที่นี่แล้ว
และคนผู้นั้นคือหนานอวี่สิงที่ไล่ตามฉู่หลิวเยว่มา!
…
หงส์ทองคำมีความเร็วสูงมาก แม้ว่าหนานอวี่สิงจะออกแรงเต็มกำลังแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่สามารถตามทัน อีกทั้งระยะห่างของทั้งสองฝ่ายก็เพิ่มมากขึ้น
นี่เป็นสาเหตุว่าเหตุใดฉู่หลิวเยว่ได้มาถึงสักพักแล้ว แต่ตัวเขานั้นเพิ่งมา
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หนานอวี่สิงก็รู้สึกสับสนกับภาพเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า
เขามองไปทางเปลวเพลิงที่ระเบิดขึ้นหลายกลุ่ม ใบหน้าของหนานอวี่สิงมีประกายความตกใจฉายออกมาครู่หนึ่ง
หากเมื่อครู่นี้เขาไม่ได้มองผิดละก็ เปลวเพลิงเหล่านั้น…เหมือนจะเกิดขึ้นเพราะฉู่หลิวเยว่?
นางเพียงแค่ยกมือขึ้น เปลวเพลิงที่อยู่บนยอดเขาก็โหมกระหน่ำ!
เห็นได้ชัดว่าเปลวเพลิงเหล่านั้นไม่ธรรมดา ฉู่หลิวเยว่ทำเรื่องเหล่านี้ได้อย่างไรกันแน่?
หนานอวี่สิงเพิ่งมาถึงท่าเรือดอกท้อวันนี้
ดังนั้นเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนยอดเขาหลานชิงก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย
“เจ้าคือ…”
มั่วหลินสังเกตเห็นการมาถึงของหนานอวี่สิงแล้ว เขาก็ระวังตัวขึ้นมาในทันที
“คนของสำนักกระบี่ทมิฬ?”
มั่วหลินรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาในทันที
น้ำเสียงของคนผู้นี้เย่อหยิ่งทรนง ราวกับว่าไม่เห็นสำนักกระบี่ทมิฬอยู่ในสายตาเลย
“ถูกต้อง ที่นี่คือฐานที่มั่นของพวกเรา ไม่ทราบว่าท่านเป็นใครและมาที่นี่มีธุระอันใด?”
หนานอวี่สิงหัวเราะเยาะเย้ย
“ฐานที่มั่นของพวกเจ้า? หากเป็นฐานที่มั่นของพวกเจ้าจริง เหตุใดถึงปล่อยให้ซั่งกวนเยว่ผู้นั้นทำตัวกำเริบเสิบสานอยู่ล่ะ!”
สีหน้าของมั่วหลินย่ำแย่ลงไปหลายส่วน
“ไม่ว่าอย่างใดก็ตาม ข้าจะมาทำอันใดที่นี่นั้น พวกเจ้าก็มองกันไม่ออกหรือ?”
หนานอวี่สิงยกดาบขึ้นแล้วชี้ไปทางฉู่หลิวเยว่
“ที่ข้ามาในวันนี้ก็เพื่อสังหารนาง!”
ในตอนนี้ฉู่หลิวเยว่และถวนจื่อได้บินจากยอดเขาหลานชิงไปที่ยอดเขาถัดไปแล้ว
นางรู้ว่าหนานอวี่สิงตามมาทันแล้ว และนางก็รู้ว่าคนของสำนักกระบี่ทมิฬกำลังมองนางด้วยสายตาจ้องจะเขมือบ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...