………………..
ลั่วเหยี่ยนโมโหอย่างมาก
ครั้งนี้หนานอวี่สิงโดนกระแทกหัวจนเลือดสาดกระเด็นไปทั่ว!
สมองของหนานอวี่สิงมีเสียงดัง ตุบตุบ! จนเกือบล้มไปทั้งร่าง และผู้อาวุโสหลายท่านที่ยืนอยู่ด้านข้าง ต่างสับสนกันไปหมด
นี่…
เหตุใดลั่วเหยี่ยนถึงลงมืออย่างหนักเช่นนี้
หนานอวี่สิงคือคุณชายใหญ่นะ!
ถ้าหากเกิดอะไรไม่คาดคิดกับเขา พวกเขาจะกลับไปอธิบายอย่างไร
ท่าทางของลั่วเหยี่ยนก็แปลกยิ่งนัก
ก่อนหน้านี้ยังไม่สนใจความเป็นความตายของตนเอง ไม่ว่าพูดอะไรก็ต้องการมาช่วยคนให้ได้
สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรไป จู่ๆ ท่าทีถึงได้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเช่นนี้
ดูจากสถาการณ์เช่นนี้แล้ว ไม่เพียงแต่ไม่คิดจะช่วยคน แต่ยังคิดที่จะจัดการกับหนานอวี่สิงด้วยมือของเขาอีกหรือ
“ลั่วเหยี่ยน เจ้าใจเย็นหน่อย!”
ในที่สุดผู้อาวุโสท่านหนึ่งทนดูไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้น
แต่นี่เพิ่งเริ่มต้น คำพูดที่เหลือยังไม่ทันได้รีบพูดออกมา ลั่วเหยี่ยนหันกลับไปมองเขาครู่หนึ่ง
ด้วยสายตาเย็นชาที่สุด!
เหมือนถูกบีบคั้นไปด้วยความโกรธและความเกลียดชังที่ฝังลึก
ผู้อาวุโสท่านนั้นใจสั่นระรัว คำตักเตือนเหล่านั้นจึงไม่อาจพูดออกมาได้อีก
พวกเขาแทบไม่เคยเห็นลั่วเหยี่ยนเป็นเช่นนี้มาก่อน…
เมื่อมองดูดีๆ ทั้งตระกูหนานพลังของลั่วเหยี่ยนเป็นพลังที่สุดยอดกว่าหนึ่งในหลายคน สถานะสูงศักดิ์ แต่นิสัยกลับไม่แยแสใครเลยทั้งสิ้น
แต่…จะเป็นไปได้อย่างไรกัน
หนานอวี่สิงเป็นพี่ชายแท้ๆ ของหนานอีอีนะ!
หนานอวี่สิงเบือนสายตากลับมาและคว้าคอของหนานอวี่สิงบังคับให้เขาแหงนหน้าขึ้นมา
“บอกมา! ชีพจรเดิมของเจ้าเกิดสิ่งใดขึ้นกันแน่”
ในใจของหนานอวี่สิงหวาดหวั่นขึ้นมา
สุดท้ายที่ลั่วเหยี่ยนถามคำถามเช่นนี้ออกมา…
เป็นไปได้ว่าสิ่งที่ฉู่หลิวเย่วพูดไว้ก่อนหน้านี้เป็นเรื่องจริงอย่างนั้นหรือ
ในใจของหนานอวี่สิงสับสนวุ่นวายอีกทั้งอาการบาดเจ็บที่สาหัสรุนแรง ในเวลานั้นเลือดลมภายในร่างแปรปรวนจนเขากระอักเลือดออกมาในทันที!
แต่คำพูดเพียงคำเดียวกลับพูดออกมาไม่ได้
เมื่อความสงสัยในใจได้รับความกระจ่างชัดแล้ว เขารู้สึกเศร้าเสียใจเช่นนี้
เห็นท่าทางของเขาเช่นนี้แล้ว ลั่วเหยี่ยนมีอะไรให้ไม่เข้าใจได้อีกหรือ
เขากระชับมือแน่นอย่างช้าๆ แววตาสังหารที่รุนแรงพุ่งทะลุออกมา!
เรื่องเล็กน้อยในอดีตได้แวบเขามาในหัวจนทำให้เขารู้สับสนวุ่นวายอย่างมากในเวลานี้!
เขารู้สึกมาตลอดว่าการตายของหนานอีอีมีเงื่อนงำบางอย่าง
เป็นเพราะเขาเศร้าเสียใจอย่างมากอีกทั้งไม่มีหลักฐานชี้ขาด แต่เขามั่นใจว่าบุคคลลึกลับที่เห็นก่อนเขาหมดสติไปในวันนี้ เป็นคนที่มาจากพระราชวังเมฆาสวรรค์
ด้วยเหตุนี้เขาถึงเกลียดหรงซิวและฉู่หลิวเยว่ยิ่งนัก!
เมื่อหนานอวี่สิงเสนอให้มาล้างแค้นพวกเขาที่ท่าเรือดอกท้อในตอนนั้น เขาเลือกตอบตกลงโดยไม่นึกสงสัยอะไรทั้งสิ้น!
แต่เขาไม่เคยนึกเลยว่า…
คนที่ฆ่าหนานอีอีจริงๆ แล้วเป็นอีกคน!
มิน่าเขาถึงได้ฟื้นคืนพลังภายในได้ในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้ จนกระทั่งได้เลื่อนขั้น!
ที่แท้เรื่องทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเขาแบกรับชีวิตของหนานอีอีเอาไว้!
เมื่อความจริงปรากฏออกมาต่อหน้า เรื่องทั้งหมดก่อนหน้านี้เห็นได้ชัดว่าผิดแปลกไปอย่างมาก
บัดนี้มาคิดดูแล้วเขาน่าจะรู้มาก่อนแล้วว่ามีบางอย่างผิดแปลกไป!
ทว่าดวงตาทั้งสองของเขากลับมืดบอดจากความเกลียดชังมานาน แล้วจะมองเห็นเรื่องเหล่านั้นได้เช่นไร
จนกระทั่งบัดนี้!
เรื่องทั้งหมดกระจ่างชัดแล้ว!
จู่ๆ ลั่วเหยี่ยนก็หัวเราะออกมา
เขารู้สึกตนเองช่างน่าขันยิ่งนัก และรู้สึกว่าหนานอวี่สิงก็น่าขันเช่นกัน

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...