เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1908

………………..

ทันใดนั้นรอบกายของฉู่หลิวเยว่ก็มีประกายเพลิงสีทองคำชาดปรากฏขึ้น!

ทัณฑ์ทลายเทพจะมีความเร็วสูง ในตอนนั้นเงาร่างของฉู่หลิวเยว่ก็ถูกกลืนกินไปในทันที!

เปรี้ยง!

ลำแสงงดงามสุดไร้ขอบเขต โจมตีกระจายออกไปสี่ทิศแปดทาง!

แม้กระทั่งอาณาเขตเทพเซียนสีเงินแดงของฉู่หลิวเยว่ที่ปล่อยออกมาในตอนแรก ตอนนี้มันก็ได้รับความเสียหาย ภายในชั่วพริบตาก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ แล้ว!

เดิมทีภูเขาด้านล่างที่สั่นสะเทือน ก็เริ่มพังทลายอีกครั้งอย่างรวดเร็วจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเนื้อ!

ภายในชั่วพริบตาเดียวมันก็กลายเป็นที่ราบ!

เฉินอีวางค่ายกลสีเขียวที่ตรงหน้าด้วยความรวดเร็ว ในขณะเดียวกันก็ตะโกนออกมาว่า

“ถอย!”

เมื่อได้ยินคำสั่งของเขา สิบสามผู้พิทักษ์เยว่ก็แยกย้ายกันไปในทันที!

แต่อย่างใดก็ตาม พวกเขาก็ได้รับการโจมตีที่รุนแรงที่สุด!

ลำแสงหลากสีนั้นพุ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว และได้ชนกับค่ายกลที่เฉินอีวางเอาไว้ จากนั้นมันก็กลืนกินอย่างเงียบๆ และปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง!

เฉินอีได้รับการโจมตีอย่างหนัก หน้าอกของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง มุมปากมีเลือดไหลออกมา!

“พี่ใหญ่!”

ซานซานและคนอื่นตกใจมาก

ในความทรงจำของพวกเขา พี่ใหญ่นั้นแทบจะเป็นผู้ชนะสิบทิศ ไม่เคยพ่ายแพ้ และไม่เคยจนตรอกอย่างนี้เลย

ทว่านี่เป็นเพียงแค่ลูกหลงของทัณฑ์ทลายเทพเท่านั้น!

พลังโจมตีทั้งหมดของทัณฑ์ทลายเทพโจมตีไปที่นายท่าน ไม่รู้ว่าจะอันตรายกว่านี้สักกี่เท่า!

เฉินอีกลืนเลือดที่อยู่ในลำคอลงไป เขายังคงไม่หยุดนิ่ง และนำให้ทุกคนถอยหลังอย่างต่อเนื่อง!

“อันตราย!”

แทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง ลั่วเหยี่ยนและคนอื่นที่อยู่อีกด้านก็สามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ

ลั่วเหยี่ยนตะโกนขึ้น แล้วรีบถอยหลังทันที!

แต่ผู้อาวุโสคนหนึ่งกับเลือกที่จะเดินหน้า

“ภาพเมฆาเคลื่อนคล้อย!”

นั่นคือสมบัติที่ตระกูลหนานรักษาเอาไว้ หากมันหายไป…

แต่อย่างใดก็ตาม ตอนที่มือของเขาเพิ่งจะสัมผัสภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยที่กำลังลุกไหม้นั้น ลำแสงหลากสีสายหนึ่งก็ปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของเขาอย่างกะทันหันแล้ว!

ลั่วเหยี่ยนและคนอื่นๆ หน้าเปลี่ยนสี

“รีบหลบเร็วเข้า!”

ผู้อาวุโสคนนั้นสามารถสัมผัสได้ถึงลมอันเย็นยะเยือกจากด้านหลัง เขารู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดี จึงรีบคว้าภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยไว้แล้วรีบหนี!

ทว่า มันสายไปแล้ว!

ความเร็วของลำแสงนั้นสูงมากเกินไป!

เขาเพิ่งสาวเท้าออกมาได้หนึ่งก้าว ลำแสงที่อยู่ด้านหลังนั้นก็แทงทะลุหน้าอกของเขาออกมาแล้ว!

พรึ่บ!

เลือดสาดกระเซ็นไปทุกทาง!

เลือดที่อุ่นร้อนกระเด็นโดนใบหน้าและร่างกายของลั่วเหยี่ยนกับคนอื่นๆ

พวกเขาตกใจมาก ร่างกายชะงักค้างไป

“…หนี…ไป…”

ลั่วเหยี่ยนใช้ภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยเป็นตัวช่วยทันที!

เปลวเพลิงสีทองคำชาดและเปลวเพลิงโปร่งแสงสอดประสานและปกคลุมอย่างแน่นหนา

เมื่อสัมผัสก็ลวกมือทันที!

แต่ยังดีที่ภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยเป็นหนึ่งในสิบสมบัติศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ แม้ว่าเปลวเพลิงเหล่านั้นจะสามารถทำลายการเปิดใช้งานของมัน แต่ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้แก่ตัวอาวุธโดยตรง

อีกทั้งลั่วเหยี่ยนก็อยู่ในระดับเทพศักดิ์สิทธิ์

เมื่อนึกได้ดังนั้น แขนข้างหนึ่งของเขาก็ปกคลุมด้วยเกราะสีเงินหนึ่งชั้น!

เขาจับภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยเอาไว้แน่น ในขณะเดียวกันก็ใช้แรงหนีเต็มกำลัง!

ผู้อาวุโสคนอื่นไม่มีเวลาพูดอันใด และติดตามเขาไปอย่างใกล้ชิด

จนกระทั่งพวกเขาสามารถหลบหลีกการโจมตีของลำแสงหลากสีนั้นอย่างยากลำบาก ตอนนี้พวกเขาได้หนีห่างออกมาระยะหนึ่งแล้ว

เมื่อมั่นใจว่าพวกเขาสามารถหลบหลีกแรงคุกคามที่เป็นอันตรายจนถึงชีวิตพ้นแล้ว ลั่วเหยี่ยนก็หยุดฝีเท้าแล้วหันกลับไปมองอีกครั้ง

ในตอนนั้นเขาก็เห็นว่าร่างกายของผู้อาวุโสตระกูลหนานคนนั้นระเบิดขึ้นอย่างกะทันหัน!

ระลอกคลื่นพลังอันน่ากวาดกลัว บดขยี้ร่างกายของเขาเป็นผุยผงในทันที!

ร่างแหลกวิญญาณสลาย!

แม้กระทั่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเขายังไม่ทันได้ส่งเสียงออกมา!

หัวใจของลั่วเหยี่ยนเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง เลือดทั้งร่างกายเหมือนจะเดือดพล่าน ขมับของเขานั้นเต้น “ตุบๆ ”

ภาพเหตุการณ์นั้นมันรุนแรงสำหรับเขาเป็นอย่างมาก!

บทที่ 1911 ก้อนหินหนึ่งก้อน 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์