ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1909

………………..

นั่นเป็นหินจริงๆ

หินก้อนนั้นมีขนาดเท่ากำปั้นสีขาวเทา จากนั้นมันค่อยกลิ้งออกมาจากเปลวเพลิงที่ลุกโชน ราวมีคนโยนออกมาอย่างไม่ระวัง

คนจำนวนมากชะงักไป

เพราะในสถานการณ์เช่นนี้ การปรากฏตัวของก้อนหินก้อนนี้มันไม่สมเหตุสมผลจริงๆ

ทำไมของสิ่งนี้ถึงได้ปรากฏขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ?

แต่จากนั้นไม่นาน หินก้อนที่สองก็กลิ้งออกมาจากด้านใน

ในตอนนี้พลังแห่งทัณฑ์ทลายเทพที่บ้าคลั่งได้ทำให้พื้นที่โดยรอบปั่นป่วนอย่างสมบูรณ์

มิติอันบ้าคลั่งจำนวนนับไม่ถ้วนปั่นป่วนวุ่นวายราวกับต้องการฉีกมิติทั้งหมด!

ทว่าหินทั้งสองก้อนนี้เหมือนไม่ได้รับผลกระทบจากระลอกคลื่นเหล่านี้เลย มีเพียงกระดูกที่กลิ้งออกไปเท่านั้น

หากมองเพียงครู่แรกจะคิดว่าพวกมันกำลังตั้งอยู่บนพื้นราบ

แต่ทุกคนยังไม่ทันได้ดึงสติกลับมา หินก้อนที่สามก็ปรากฏขึ้นในเวลาใกล้เคียงกัน แล้วกลิ้งไปในอีกทิศทางหนึ่ง

…

ในตอนนั้นเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างจะเคลื่อนผ่านอย่างเชื่องช้า

สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนจ้องมองที่ภาพเหตุการณ์ประหลาดบนท้องฟ้าเขม็ง

ก้อนหินจำนวนมากกลิ้งออกมาจากภายในกลุ่มไฟ ก่อนกระจายออกไปจนทั่ว

ภายใต้เปลวเพลิงที่ลุกโชนหินเหล่านี้ก็ดูปกติธรรมดา

แต่การปรากฏตัวของพวกมันนั้นกลับดูอันตรายเป็นพิเศษ

“ก้อนหินเหล่านี้…หลังจากถูกโจมตีจากพลังทัณฑ์ทลายเทพแต่กลับไม่แตกสลาย?”

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดประโยคขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำ

คนจำนวนมากได้ยินดังนั้นก็ชะงักไป

ใช่แล้ว!

พลังทัณฑ์ทลายเทพแข็งแกร่งมาก แม้กระทั่งเทือกเขาสูงอันสลับซับซ้อนยังถูกทำลายเป็นจุณ!

แล้วทำไมก้อนหินเล็กๆ เหล่านี้…เหมือนจะไม่ได้เป็นอันใดเลย

“ไม่ใช่ หรือพวกเจ้าไม่สงสัยว่าก้อนหินเหล่านี้มาจากที่ใดหรอกหรือ”

มันไม่มีทางมาจากทัณฑ์ทลายเทพแน่นอน

ถ้าเช่นนั้น มีสิ่งเดียวที่จะสามารถอธิบายได้…

ฉู่หลิวเยว่!

ก้อนหินเหล่านี้ จะต้องเป็นของนางแน่นอน!

แต่สิ่งที่ทำให้คนรู้สึกมึนงงยิ่งกว่านั้นก็คือ

นางถูกขังอยู่ภายในทัณฑ์ทลายเทพ เป็นตายไม่ทราบ แล้วยังมีเวลาโยนก้อนหินเหล่านี้ออกมาอีกหรือ

“…ไม่ถูกต้อง! พวกเจ้าดูสิ! บนก้อนหินเหล่านั้นเหมือนว่าจะมีอันใดออกมา!”

เสียงอุทานหนึ่งดังขึ้น เหมือนก้อนหินที่ถูกโยนลงไปในแม่น้ำที่เงียบสงบ แล้วเกิดระลอกคลื่นขยายเป็นวงกว้าง

ทุกคนหันกลับไปมอง

หลังจากนั้นไม่นานเสียงฮือฮาจากฝูงชนก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

“เหมือนว่า…สีน้ำเงินเหล่านั้นคืออันใด”

“เอ๋ แต่ด้านข้างเป็นสีเขียว! เหมือนว่าก้อนหินเหล่านั้นจะแตกต่างกันออกไป?”

เดิมทีหินที่มีสีเทาไม่น่ามอง และก้อนหินบางก้อนก็ดูน่าเกลียดเล็กน้อย แต่เมื่อเวลาผ่านไปประกายแสงสีต่างๆ ก็พวยพุ่งออกมาจากด้านใน

แม้จะไม่สามารถเปรียบเทียบกับทัณฑ์ทลายเทพที่สว่างเจิดจ้านั้นได้ มันก็แยกตัวออกจากกัน เมื่อมองเพียงครู่แรก สีสันเหล่านั้นก็สะดุดตาเป็นอย่างมาก

“เหมือนกับ…พวกมันไม่ใช่หินธรรมดาเลย! ลำแสงเหล่านั้น…ลำแสงเหล่านั้นคืออาณาเขตซียนเทพ!”

ทันทีที่สิ้นเสียงทุกคนก็ตกใจอย่างมาก!

ความจริงแล้วพวกเขาคุ้นเคยกับคำว่า “อาณาเขตเซียนเทพ” เป็นอย่างดี

ท้ายที่สุดแล้วคนภายในท่าเรือดอกที่สามารถอยู่รอดปลอดภัย ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพ

ตอนที่พวกเขาแข่งขันประมือกัน ก็ต้องเคยเห็นผู้บำเพ็ญเพียรแสดงพลังของอาณาเขตเซียนเทพไม่มากก็น้อย

แต่ในตอนนั้นเมื่อพวกเขานำก้อนหินเหล่านี้ไปเชื่อมโยงกับอาณาเขตเซียนเทพ พวกเขาก็ยังคิดว่านี่มันเป็นเรื่องเหนือจินตนาการ

“อาณาเขตเซียนเทพ? จะเป็นไปได้อย่างใด มีแต่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับเทพเท่านั้นถึงจะสามารถมีอาณาเขตเซียนเทพได้ ต่อให้ก้อนหินเหล่านี้แข็งแกร่งมากเพียงใด แต่มันก็เป็นสิ่งที่ไม่มีชีวิต! แล้วจะสามารถมีอาณาเขตเซียนเทพเป็นของตนเองได้อย่างใด”

“นั่นสิ! หรือเจ้าจะรู้สึกหวาดกลัวเกินไปจนตาลายขึ้นมาในชั่วขณะ?”

เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน