ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1917

………………..

หนานอีฝานส่ายหน้า

“ไม่เคย”

ภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ มีข่าวลือเกี่ยวกับฉู่หลิวเยว่ไม่น้อยเลย

โดยเฉพาะหลังจากที่นางแต่งงานกับหรงซิวแล้ว ข่าวลือที่เกี่ยวข้องก็แพร่สะพัดมากยิ่งขึ้น

ในตอนแรกทุกคนคิดว่านางมีภูมิหลังต่ำต้อย หลังจากผ่านเรื่องราวมากมายก็ทำให้ผู้คนรู้ว่า ความจริงแล้วเบื้องหลังของนางนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด!

แม้ว่าหนานอีฝานจะเคยพบฉู่หลิวเยว่มาก่อน แต่กลับไม่เคยเห็นสัญลักษณ์ของนางเลย

“เหตุใดพี่อี้ถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมาล่ะ”

หนานอีฝานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

อี้เหวินเทายิ้มแล้วหลุบตาลงต่ำ

“ไม่มีสิ่งใด แค่นึกขึ้นมาได้เท่านั้น ทั้งยังรู้สึกสงสัยเท่านั้นเอง…ได้ยินมาว่าในการทดสอบระดับแห่งสายเลือดที่พระราชวังเมฆาสวรรค์ในตอนแรก ผลการทดสอบของนางนั้นเหมือนกับโอรสสวรรค์ทุกประการ…หากมาจากด้านนอกพรมแดนอาณาจักรเสิ่นซวี่จริง จะมีพลังแห่งสายเลือดได้อย่างไร”

ต้องบอกก่อนว่า บรรพบุรุษจำเป็นต้องทะลวงถึงระดับปลดพันธนาการสูงสุดเท่านั้น ทายาทรุ่นหลังถึงจะมีพลังแห่งสายเลือด

คนภายนอกอาณาจักรเสิ่นซวี่ไม่มีทางทำได้แน่นอน

“ซั่งกวนจิ้งเป็นบรรพบุรุษของนางไม่ใช่หรือ”

หนานอีฝานพูดขึ้น ทันใดนั้นเขาก็หยุดนิ่งไป

มีบางอย่างไม่ถูกต้อง

แม้ว่าซั่งกวนจิ้งจะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังเคยเป็นอันดับหนึ่ง แต่ตอนที่เขามาถึงอาณาจักรเสิ่นซวี่ เขาก็ได้สร้างราชวงศ์เทียนลิ่งไว้แล้ว

อีกทั้งต่อมาเขาก็ได้เจอเรื่องยุ่งยากภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ จิตวิญญาณแตกสลาย หลับลึกไปกว่าพันปี

หนานอีฝานมองไปทางอี้เหวินเทาแล้วขมวดคิ้ว

“เหตุใดพี่อี้ถึงให้ความสนใจกับ…ซุ่งกวนเยว่ผู้นี้เล่า”

อี้เหวินเทาหัวเราะขึ้น

“แค่รู้สึกสงสัยเท่านั้น ในเมื่อพี่หนานก็ไม่รู้ ถ้าเช่นนั้น…ก็ไม่มีอันใดให้ถามอีกแล้ว”

เขาเป็นคนที่หัวแข็งอยู่แล้ว ดังนั้นจึงทำให้หนานอีฝานหมดความอดทน

“พี่อี้ พวกเราอย่าเพิ่งสนใจเรื่องเหล่านี้เลย ข้าจะขอถามเป็นครั้งสุดท้าย ข้อเสนอที่ข้าพูดไปก่อนหน้านี้ เจ้าจะตอบตกลงหรือไม่”

อี้เหวินเทาจมอยู่ในห้วงความคิด

ภายในห้องนั้นปกคลุมด้วยความเงียบ

เวลาค่อยๆ เคลื่อนผ่าน

แต่ละวินาที แต่ละนาที สำหรับหนานอีฝานแล้วมันเป็นความทุกข์ทรมานอย่างมาก

แต่เขาก็ทำได้เพียงแค่รอเท่านั้น

หลังจากผ่านไปสักพัก อี้เหวินเทาก็พยักหน้า

“ข้าตกลง แต่ว่าข้ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง”

…

หนานอีฝานและอี้เหวินเทาเจรจาภายในห้องเป็นเวลานาน

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยามประตูห้องถึงพึ่งเปิดออกมา

หนานอีฝานประสานมือกล่าวคำอำลา

“พี่อี้ไม่ต้องส่งแล้ว ข้าขอตัวกลับก่อน”

อี้เหวินเทารู้ว่าเขานั้นอึดอัดใจมากที่ต้องอยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงไม่ได้รั้งเขาไว้ ก่อนพยักหน้า

“พี่หนานระวังตัวด้วย”

สีหน้าของอี้เหวินเทายังปกติดังเดิม เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาราบเรียบ

คนที่มาใหม่นั้นคือน้องรองของเขา…อี้เหวินจั๋ว

“พี่ใหญ่ คนเมื่อครู่นี้คือ…หนานอีฝาน”

เมื่ออยู่ต่อหน้าอี้เหวินเทา อี้เหวินจั๋วรักษาท่าทีได้ดีมาก

ดูจากภายนอกแล้ว อี้เหวินจั๋วน่าจะมีอายุมากกว่าอี้เหวินเทา แต่ความเป็นจริงอี้เหวินเทาอายุมากกว่าเกือบสิบปีเลยทีเดียว

แต่เป็นเพราะว่าอี้เหวินเทามีพรสวรรค์ที่แข็งแกร่ง สามารถบำเพ็ญเพียรได้อย่างราบรื่น ดังนั้นจึงเห็นว่าเขาดูอ่อนวัยกว่าอีกฝ่ายมาก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน