ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1947
………………..
สีขาวพิสุทธิ์ของเปลวเพลิงนั่น ยามที่แผดเผา ก็มีประกายแสงสีเงินอันเล็กละเอียด กะพริบวาบอยู่กลางในใจ
เปลวเพลิงนี้ทะลวงออกมาจากภายในร่างของหนานอีฝาน แล้วห้อมล้อมทั้งกายของเขาเอาไว้อย่างรวดเร็ว!
เพียงชั่วพริบตา ทั้งร่างเขาก็กลายเป็นมนุษย์เพลิงผู้หนึ่งแล้ว!
แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกับเปลวเพลิงอื่นก็คือ เปลวเพลิงสีขาวเงินนี้ ไม่ได้แค่ลุกโชนแผดเผา กลับยังแฝงไว้ด้วยลมปราณเหมันต์สายอ่อนบาง!
เหนือพื้นดินที่หนานอีฝานอยู่ รอยเลือดที่หยดหล่นเกลื่อนกล่นนั่น คิดไม่ถึงว่าจะค่อยๆ จับตัวแข็ง แล้วปกคลุมไว้ด้วยเกล็ดน้ำแข็งบางๆ ชั้นหนึ่ง!
จากนั้น ก็คาดไม่ถึงว่าหนานอีฝานจะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง!
คั่นไว้ด้วยเปลวเพลิงสีขาวเงินนั่น ฉู่หลิวเยว่มองออกอย่างเลือนรางว่า ทั้งร่างของหนานอีฝาน กำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงชนิดหนึ่ง!
เขาเพียงยืน ณ ตรงนั้นอยู่เช่นนั้น ปล่อยให้เปลวเพลิงนี้แผดเผาอย่างบ้าคลั่งอยู่บนกาย!
พลังอำนาจของฟ้าดินโดยรอบพวยพุ่งเข้าไปหาเขาอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน แล้วแทรกเข้าไปในใจกลางเปลวเพลิงนี้!
ตามการล่วงเลยไปของเวลา ลมปราณที่เดิมทีถูกทำลายไปมากแล้วของหนานอีฝาน คาดไม่ถึงว่าจะเริ่มค่อยๆ ฟื้นคืน!
ฉู่หลิวเยว่พลันขมวดคิ้วคราหนึ่ง
หรงซิวเอ่ย
“เขากำลังอัญเชิญร่างศักดิ์สิทธิ์ของตนเอง!”
ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงคราหนึ่ง ตามเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
“ร่างศักดิ์สิทธิ์ของเขา คล้ายว่าจะไม่เหมือนคนอื่นอยู่บ้าง…”
ตระกูลหนานที่อาณาจักรเสิ่นซวี่ ดำรงอยู่ค่อนข้างจะลึกลับมาโดยตลอด ดังนั้นข่าวลือที่เกี่ยวกับตัวหนานอีฝานเอง จึงมีไม่มากนัก โดยพื้นฐานแล้วคนนอกไม่อาจทำความเข้าใจได้เลย
กระทั่งเขาบำเพ็ญเพียรร่างศักดิ์สิทธิ์อันใด ก็ยิ่งไม่รู้เลย
ฉู่หลิวเยว่เคยพลิกอ่านถึงร่างศักดิ์สิทธิ์มากมายในตำราโบราณของสำนักหลิงเซียว แต่ไม่มีประเภทใดเลย ที่เหมือนกับร่างศักดิ์สิทธิ์ของหนานอีฝานตรงหน้า
ในเวลาเพียงสั้นๆ ชั่วขณะหนึ่ง ลมปราณและอำนาจกดดันที่อยู่บนร่างของหนานอีฝาน คล้ายว่าจะไม่เหมือนกับตอนแรกสุดโดยสิ้นเชิงแล้ว!
ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ…ลมปราณนี้ยังเพิ่มพูนขึ้นอีก!
หลังจากเปลวเพลิงสีขาวเงินนั้นผ่านการเผาไหม้อย่างรุนแรงไปแล้ว ก็เริ่มค่อยๆ กลับเข้าไปภายในกายของหนานอีฝาน
ฉู่หลิวเยว่ถึงเพิ่งมองเห็นให้เวลานี้เองว่า รอยแผลเหล่านั้นบนร่างเขา คาดไม่ถึงว่าจะฟื้นคืนกลับเป็นเหมือนตอนแรกเริ่ม!
กระทั่งแม้แต่แผลรูทะลุที่ถูกเฉินอีทิ้งเอาไว้ให้ตรงช่วงท้อง เวลานี้ก็คาดไม่ถึงว่าจะฟื้นคืนกลับมากว่าครึ่ง และเริ่มสมานกัน!
ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วขึ้น
อาการบาดเจ็บของหนานอีฝานนั้นสาหัสมาก โดยเฉพาะหยวนตันของเขาล้วนถูกทำลายแล้ว!
พูดกันตามเหตุผลแล้ว เขาในขณะนี้ควรจะสูญเสียพลังโจมตีทั้งหมดไปแล้ว ไม่อาจต่อสู้ได้อีก!
ผู้ใดจะรู้…
ในเวลานี้เอง หนานอีฝานก็เงยหน้าขึ้นมา และมองตรงมายังฉู่หลิวเยว่!
ฉู่หลิวเยว่ถึงเพิ่งเห็นในเวลานี้เองว่า บนใบหน้าของเขา บนลำคอของเขา คิดไม่ถึงว่าจะล้วนปกคลุมไว้ด้วยเกล็ดน้ำแข็งบางชั้นหนึ่งแล้ว
มองจากที่ห่างไกล ทั้งร่างก็คล้ายว่ากลายเป็นมนุษย์น้ำแข็งอย่างใดอย่างนั้น
เกล็ดน้ำแข็งอันเล็กละเอียดบางใส แฝงไว้ด้วยจิตเยือกแข็งเสียดกระดูก!
อีกทั้งดวงตาคู่นั้นของเขา เวลานี้ก็กลายเป็นสีขาวเงินแล้ว!
ในตอนที่ปะทะสายตากับดวงตาคู่นั้น หัวใจของฉู่หลิวเยว่พลันกระตุกวาบคราหนึ่ง!
เยือกเย็น กระหายเลือด บ้าคลั่ง!
ราวกับว่าต้องการจะกลืนกินทุกสิ่ง!
ความไม่ปลอดภัยสายหนึ่งพลันพวยพุ่งเข้ามาสู่จิตใจของนางในฉับพลัน ทันใดนั้นจึงโคจรพลังปราณดั้งเดิมทั่วกาย!
แขนเสื้อของเฉินอีโบกสะบัด วงแหวนหยกโปร่งใสนั่น พุ่งไปยังหนานอีฝานอีกครา!
ทว่าครั้งนี้ หนานอีฝานกลับมีท่าทีตอบสนองในทันที!
กำปั้นอันแข็งแกร่งไร้ที่เปรียบ ปะทะกันกับวงแหวนหยกโปร่งใสนั่นอย่างรุนแรง ส่งเสียงกังวานใสสายหนึ่งออกมา!
วงแหวนหยกโปร่งใสนั่นกระดอนทะยานกลับมาในชั่วพริบตา!
ส่วนพื้นดินที่อยู่ใต้เท้าของหนานอีฝาน ก็ปริแตกออกในชั่วพริบตา ทำให้สองเท้าของเขาล้วนจมลึกลงไปหลายส่วน!
ทว่า…กำปั้นของเขากลับปลอดภัยไร้ริ้วรอย!
ส่วนตัวเขาเอง ก็คล้ายว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงใดเลย
ต้องรู้ว่า หยวนตันของเขาแหลกละเอียดแล้ว เดิมทีก็ไม่อาจโคจรพลังปราณดั้งเดิมได้เลย เวลานี้พึ่งพาเพียงการสนับสนุนจากร่างศักดิ์สิทธิ์ล้วนๆ
ฉู่หลิวเยว่พลันขมวดคิ้ว
ร่างศักดิ์สิทธิ์ของหนานอีฝาน คาดไม่ถึงว่าจะร้ายกาจเช่นนี้
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...