ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1964

………………..

ซั่งกวนจิ้งและคนอื่นต่างรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

พวกเขารู้ดีว่าฉู่หลิวเยว่นั้นไม่มีร่างศักดิ์สิทธิ์

แต่ในตอนนี้…นั่นหมายความว่าช่วงเวลาที่ผ่านมานี้นางฝึกฝนจนสำเร็จแล้ว!

“นั่นคือร่างศักดิ์สิทธิ์อันใดกัน พี่ซั่งกวน เหตุใดข้าถึงรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมือนกับร่างศักดิ์สิทธิ์ของท่านเลย?”

จ้าวซงถามขึ้นมาอย่างสงสัย

ในเมื่อฉู่หลิวเยว่เป็นทายาทของซั่งกวนจิ้ง นางมีสายเลือดของเขา ในความคิดของพวกเขาแล้ว อีกฝ่ายน่าจะมีร่างศักดิ์สิทธิ์ที่เหมือนกัน

ซั่งกวนจิ้งส่ายหน้า

“ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเยว่เออร์มีร่างศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่เมื่อใด ยิ่งไปกว่านั้นนางมีพรสวรรค์สูงมาก บางทีนางอาจจะคัดเลือกร่างศักดิ์สิทธิ์ที่เหมาะกับตนเองที่สุดก็ได้”

จ้าวซงพยักหน้าพร้อมครุ่นคิด

คำพูดนี้ก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล

ผู้บำเพ็ญแต่ละคนมีร่างกายและพรสวรรค์ที่แตกต่างกัน ต่อให้มาจากตระกูลเดียวกัน แต่บางครั้งก็คัดเลือกร่างศักดิ์สิทธิ์ได้ไม่เหมือนกัน

ซั่งกวนจิ้งจ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ยังดูไม่ออกว่าร่างศักดิ์สิทธิ์ของฉู่หลิวเยว่นี้คือร่างศักดิ์สิทธิ์อันใด ดังนั้นจึงหันไปมองทางหนานซู่ไหวแล้วถามขึ้นเสียงเบาว่า

“เจ้าสำนักหนาน เจ้ารู้จักร่างศักดิ์สิทธิ์ของเยว่เออร์หรือไม่?”

เขาเองก็นับว่ามีความรู้กว้างขวางแล้ว แต่ก็ยังไม่รู้จักร่างศักดิ์สิทธิ์นี้

แม้ว่าหนานซู่ไหวจะอายุน้อยกว่าเขา แต่ด้วยฐานะของเจ้าสำนักหลิงเซียว เขาครอบครองตำราโบราณเอาไว้มากมาย ดังนั้นจึงน่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าเขา

ยิ่งไปกว่านั้นเยว่เออร์ก็เป็นศิษย์ของสำนักหลิงเซียว หากนางต้องการฝึกฝนร่างศักดิ์สิทธิ์ นางก็ควรจะได้รับการเรียนรู้จากที่นี่

คิดไม่ถึงเลยว่าหนานซู่ไหวก็ยังส่ายหน้า

“ความจริงแล้ว…ผู้อาวุโสซั่งกวนอาจจะยังไม่รู้ ก่อนหน้านี้ตอนที่เยว่เออร์อยู่ภายในสำนัก นางเคยอ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้มาแล้วหลายเล่ม อีกทั้งยังเคยทดลองฝึกมาแล้วหลายครั้ง ในบรรดาการฝึกเหล่านั้นส่วนใหญ่แล้วเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์ระดับสุดยอด แต่นางก็ไม่สามารถฝึกสำเร็จ ดังนั้น…ตอนนี้เมื่อข้าเห็นว่านางฝึกร่างศักดิ์สิทธิ์ของตนเองสำเร็จแล้ว ข้าจึงรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก แต่ร่างศักดิ์สิทธิ์นี้มีความเป็นมาอย่างใด ข้าเองก็ไม่แน่ชัด…”

ในเมื่อหนานซู่ไหวพูดเช่นนี้ นี่จะต้องเป็นความจริงแน่นอน

ทันใดนั้นเองหรงซิวก็พูดขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำ

“ก่อนหน้านี้เยว่เออร์เพิ่งทะลวงด่านทัณฑ์ทลายเทพ”

ทันทีที่สิ้นเสียง ความเงียบก็เข้าปกคลุม

ทัณฑ์ทลายเทพ?

ซั่งกวนจิ้งเหมือนนึกอันใดบางอย่างขึ้นมาได้ เขาจึงสูดลมหายใจเย็นๆ

“เจ้าหมายความว่า…”

ริมฝีปากแดงของหรงซิวยกขึ้นเล็กน้อย แล้วพยักหน้าเบาๆ

“ร่างศักดิ์สิทธิ์ของนาง หลอมมาจากทัณฑ์ทลายเทพ”

…

พรึ่บ!

ฉู่หลิวเยว่สะกิดปลายเท้า เงาร่างของนางพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วราวกับลูกธนูหลุดออกจากแหล่ง ลำแสงสีแดงพุ่งตรงไปทางอี้เหวินเทา!

ทั้งสองคนเผชิญหน้ากัน ระยะห่างของพวกเขากำลังหดเล็กลงเรื่อยๆ !

เมื่อเปรียบเทียบกับร่างศักดิ์สิทธิ์แปดทิศของอี้เหวินเทาแล้ว เห็นได้ชัดว่าเงาร่างของฉู่หลิวเยว่เล็กราวกับเม็ดทราย

เพียงแค่อี้เหวินเทาลงมือก็เหมือนจะสามารถสังหารนางได้อย่างง่ายแล้ว!

ความจริงแล้วอี้เหวินเทาก็คิดเช่นนั้น

ในตอนที่เขาเห็นว่าฉู่หลิวเยว่อัญเชิญร่างศักดิ์สิทธิ์ออกมา เขาก็รู้สึกตกใจมากจริงๆ แต่ว่ามันก็เป็นเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น

นางคือระดับเทพขั้นสูงการมีร่างศักดิ์สิทธิ์ก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดามาก ไม่มีอันใดให้น่าตื่นตูม

ต่อให้เขาไม่รู้ แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอันใด เดิมทีเขาไม่เคยเห็นเรื่องนี้อยู่ในสายตาอยู่แล้ว

เพราะว่าร่างศักดิ์สิทธิ์แปดทิศของเขาเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในระดับสูงที่สุดแล้ว!

หลายปีมานี้เขาอาศัยเพียงแค่เอกลักษณ์และความแข็งแกร่งของร่างศักดิ์สิทธิ์ทำให้สามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งประมุขตระกูลอี้ได้อย่างมั่นคง!

ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่ต้องการจะใช้ร่างศักดิ์สิทธิ์ของนางมาสู้กับเขาต่อหน้า…

ดูเหมือนว่าสมองของนางจะเลอะเลือนไปแล้วจริงๆ

อี้เหวินเทาหัวเราะเสียงเย็นก่อนปล่อยหมัดออกมา!

ลมจากหมัดพุ่งตรง!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน