………………..
ในตอนแรกอี้เหวินเทาไม่เข้าใจว่าคำพูดของฉู่หลิวเยว่นั้นหมายถึงอันใด
จนกระทั่งเขาค้นพบว่าพลังของค่ายกลเหล่านั้นแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ !
รูม่านตาของเขาหดเล็กลง จากนั้นก็ตระหนักขึ้นได้ว่าฉู่หลิวเยว่ยังคงใช้พลังปราณดั้งเดิมของตนเองสนับสนุนค่ายกลเหล่านี้!
พลังปราณดั้งเดิมของนางนั้นไม่เพียงไม่หมดไปตามที่เขาหวัง แต่กลับยังสมบูรณ์เป็นอย่างมาก มากเสียจนสามารถควบคุมค่ายกลเหล่านั้น และต่อสู้ร่างศักดิ์สิทธิ์แปดทิศในเวลาเดียวกัน!
พลังที่น่ากลัวจำนวนนับไม่ถ้วนแผ่กระจายออกมาจากค่ายกล ก่อนพุ่งมาทางอี้เหวินเทา!
ต้องบอกก่อนว่า หากไม่มีการคุ้มครองจากร่างศักดิ์สิทธิ์แปดทิศ พลังกายของอี้เหวินเทาก็มีจำกัดเป็นอย่างมาก
แม้ว่าเขาจะเป็นระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ แต่ถ้าไม่มีร่างศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีทางต้านทานค่ายกลเหล่านั้นด้วยตัวคนเดียวได้!
…ด้านในนั้นคือค่ายกลระดับปรมาจารย์ที่มีจำนวนไม่น้อย!
รอบกายเขามีเพียงอาณาเขตเทพเซียนอย่างเดียวที่กำลังจะพังทลาย!
แรงกดดันที่หนักหน่วงถาโถมลงบนร่างกายของเขา เขารู้สึกทั้งหนักและเจ็บปวดมาก!
ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสแผ่กระจายออกไปทั่วร่างกาย!
ตกใจมากจนแทบจะพูดอันใดไม่ออก
ฉู่หลิวเยว่เป็นเพียงแค่ระดับเทพขั้นสูงเท่านั้น
พวกเขาเคยประมือกันมาก่อน ดังนั้นเขาจึงมั่นใจเป็นอย่างมาก
แต่… นางเก็บซ่อนพลังปราณดั้งเดิมที่น่าตกใจเอาไว้ภายในร่างกายได้อย่างใดกัน?
ต่อให้เป็นเขา ในตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่าเขาด้อยกว่าหนึ่งขั้น!
ไม่ใช่อี้เหวินเทาคนเดียวที่มีคำถามเช่นนี้
ความจริงแล้วในตอนที่ฉู่หลิวเยว่ลงมือควบคุมค่ายกลเหล่านั้นอีกครั้ง ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ต่างตกใจกันทั้งหมด!
ร่างกายของผู้บำเพ็ญเพียรก็เหมือนกับภาชนะใบหนึ่ง
นั่นคือสิ่งกีดขวางของระดับพลังที่มองไม่เห็น
โดยปกติแล้ว พลังปราณที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูง ไม่สามารถเทียบได้กับพลังปราณของผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์แน่นอน
บางครั้งระยะห่างเหล่านี้อาจมากถึงหลายสิบเท่าเลยทีเดียว!
แต่ตอนนี้…
ทุกคนสามารถมองเห็นว่าฉู่หลิวเยว่เหนือชั้นกว่าอี้เหวินเทามากนัก!
พลังเหล่านั้นพวยพุ่งออกมาจากร่างกายของนางอย่างต่อเนื่อง เหมือนกับไม่มีวันหมดสิ้น!
ใบหน้าของอี้เหวินจั๋วประดับด้วยรอยยิ้มแข็งทื่อ
“นี่มัน…เหตุใดภายในร่างกายของนางจึงมีพลังปราณสะสมมากมายขนาดนั้น แต่เมื่อมีมากมายขนาดนี้แต่ร่างกายก็ยังไม่ระเบิดตายอีก?”
หากเป็นคนอื่นละก็ เกรงว่าหยวนตันและกายเนื้ออาจจะไม่สามารถรับไหวแล้ว?
เดิมทีคนฝั่งตระกูลหนานและตระกูลอี้คึกคักครื้นเครง ก็เหมือนถูกแช่แข็งในทันที!
…
อี้เหวินเทาครุ่นคิดอย่างบ้าคลั่ง ภายในสมองของเขามีความคิดปรากฏขึ้นนับไม่ถ้วน
เขาไม่สามารถนั่งรอความตายแบบนี้ได้!
เขารู้ดีว่าหากอยู่ตรงนี้ต่อไปเขาก็จะถูกค่ายกลเหล่านั้นเข้าโอบล้อม แต่จุดจบจะเป็นอย่างใดกันเล่า!
เขาจำเป็นจะต้องหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้ก่อน!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ อี้เหวินเทาก็เงยหน้าขึ้น เขาต้องการจะเรียกร่างศักดิ์สิทธิ์แปดทิศของตนเองกลับคืนมา
แต่ในตอนนั้นเองหมัดของฉู่หลิวเยว่ก็เปลี่ยนเป็นฝ่ามือ ก่อนคว้าจับข้อมือของร่างศักดิ์สิทธิ์แน่น!
หัวใจของอี้เหวินเทาจมดิ่ง!
“ซั่งกวนเยว่! เจ้ากล้าดีอย่างใด!”
ฉู่หลิวเยว่ทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน พลังปราณรอบกายของนางพวยพุ่งขึ้นอย่างบ้าคลั่งแล้วรวบรวมอยู่ที่ฝ่ามือทั้งสองข้างของนาง!



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...