เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1967

………………..

ทันทีที่สิ้นเสียง เงาร่างของฉู่หลิวเยว่ก็หายไปจากที่เดิมแล้ว!

อี้เหวินเทาได้ยินดังนั้นก็รีบหันกลับไปมองทันที

เขาสัมผัสได้ถึงแสงสว่างวาบตรงหน้า จากนั้นความว่างเปล่าก็เริ่มสั่นสะเทือนทำให้เกิดระลอกคลื่น!

ผู้คนรู้สึกกดดันจนแทบจะหายใจไม่ออก เลือดภายในร่างกายเหมือนจะถูกแช่แข็งไปในทันที!

หลังจากนั้นก็มีมือหนึ่งแหวกอากาศเข้ามา!

มือนั้นขาวเรียว ด้านบนปกคลุมด้วยเกราะอ่อนที่งดงามหนึ่งชั้น ลำแสงสว่างระยิบระยับ เมื่อมองไปแล้วไม่เหมือนกับไข่มุกก็เหมือนกับหยก

อี้เหวินเทาชะงักไปแล้ว จากนั้นก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

นี่คือมือของฉู่หลิวเยว่!

วินาทีถัดมาเงาร่างของฉู่หลิวเยว่ก็แหวกความว่างเปล่าด้านหลังมาจริงๆ ด้วย!

อี้เหวินเทารีบถอยหลังทันทีโดยไม่ต้องคิด!

แต่ในตอนนี้ด้านหลังของเขามีทั้งถวนจื่อและจื่อเฉิน

แล้วเขาจะหนีไปได้อย่างใด?

จื่อเฉินสะบัดแขนเสื้อ พลังสายหนึ่งพุ่งผ่านก่อนก่อตัวเป็นม่านพลังโปร่งแสงจากการหลบหนีของอี้

เหวินเทา!

เขาสามารถสัมผัสได้ถึงไอเย็นยะเยือก อี้เหวินเทาไม่จำเป็นต้องหันหลังกลับไปมอง เขาก็รู้แล้วว่าสถานการณ์ในตอนนี้เป็นอย่างใด

ในตอนนี้เขาตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เหงื่อเม็ดใหญ่เท่าเมล็ดถั่วผุดออกจากหน้าผากอี้เหวินเทา

แทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง แผ่นหลังของเขาก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นๆ

ใบหน้าของเขาซีดขาว ริมฝีปากสั่นระริก

ก่อนหน้านี้ไม่ว่าอย่างใดเขาก็คิดไม่ถึงเลยว่า ตัวเองจะถูกฉู่หลิวเยว่บีบบังคับจนถึงขั้นนี้!

ความจริงแล้วเขาไม่ได้ดูเบาฉู่หลิวเยว่เลยแม้แต่น้อย

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นกับนางก่อนหน้านี้เป็นบทพิสูจน์แล้วว่านางรับมือได้ยากกว่าผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงทั่วไป!

ดังนั้นนี่จึงเป็นสาเหตุที่เขาบังคับให้ฉู่หลิวเยว่มาสู้กับเขาที่เป็นระดับเทพศักดิ์สิทธิ์

เดิมทีเขาคิดว่าตนเองจะสามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอน แต่ใครจะรู้เล่าว่า…

ตู้ม!

หมัดของฉู่หลิวเยว่ถูกปล่อยออกมาและกระแทกที่หน้าอกของอี้เหวินเทาอย่างแรง!

ร่างกายของอี้เหวินเทาลอยกระเด็นออกไปกระแทกพื้นอย่างแรงในทันที!

ฟิ้ว…ตู้ม!

คราบเลือดจากร่างกายของเขานั้นไหลออกมาเป็นแนวยาว ทั้งยังกระเด็นเปรอะม่านพลังที่จื่อเฉินวางเอาไว้ก่อนหน้านี้ด้วย

พรึ่บ!

ร่างกายของอี้เหวินเทาสั่นสะท้าน ก่อนกระอักเลือดออกมาอย่างแรง ลมปราณของเขาก็อ่อนแรงลงในทันที!

“ประมุข!”

คนตระกูลอี้ได้เห็นดังนั้น ก็อุทานออกมาด้วยความตกใจอย่างอดไม่ได้

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ถวนจื่อและจื่อเฉินโจมตีต่อเนื่องกัน สุดท้ายก็ต่อด้วยฉู่หลิวเยว่!

ทุกคนรู้สึกเพียงว่าภาพเหตุการณ์ตรงหน้านี้สับสนวุ่นวาย แต่เมื่อมองไปอีกครั้ง ก็เห็นว่าอี้เหวินเทา

อยู่ในสภาพนี้แล้ว!

ไม่มีแขนสองข้าง ร่างศักดิ์สิทธิ์แปดทิศถูกโจมตีอย่างรุนแรง สำหรับอี้เหวินเทาแล้วเรื่องเหล่านี้อันตรายถึงชีวิต

เขานอนอยู่บนพื้น ลมหายใจโรยระริน กระอักเลือดออกมาไม่หยุด ท่าทางจนตรอกอย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่เดินเข้ามาตรงหน้าเขา

เมื่ออี้เหวินเทาได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว เขาก็พยายามดิ้นรนจะลุกขึ้น

แต่ในตอนนี้ เพียงแค่การเคลื่อนไหวที่ง่ายดาย แต่สำหรับเขาแล้วมันยากลำบากอย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา ก่อนจะก้มลงมอง

“ประมุขอี้ ดูเหมือนว่า…ท่านจะไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ข้าจินตนาการเลยนะ?”

คำพูดประโยคนี้ เหมือนเป็นการตบหน้าอี้เหวินเทาอย่างแรงโดยไม่ต้องสงสัย!

อี้เหวินเทาเงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบาก แววตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น

“เจ้า! เจ้า!”

ฉู่หลิวเยว่หันหน้ามองคนตระกูลอี้และตระกูลหนาน ใบหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

“กล้าแย่งท่าเรือดอกท้อของข้าต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ ข้าคิดว่าประมุขตระกูลอี้น่าจะมีความสามารถเทียมฟ้าเสียอีก คิดไม่ถึงเลยว่า…ข้านั้นประเมินท่านสูงเกินไป?”

ทุกคนรู้สึกเหมือนไม่ได้รับความเป็นธรรม ใบหน้าเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวขาว

บทที่ 1971 ประมุขอี้ช่างเย่อหยิ่งเสียจริง 1

บทที่ 1971 ประมุขอี้ช่างเย่อหยิ่งเสียจริง 2

บทที่ 1971 ประมุขอี้ช่างเย่อหยิ่งเสียจริง 3

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์