ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1974

………………..

ในตอนแรกฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกใจ จากนั้นก็เอ่ยปากถามทันที

“ใคร?”

หรงซิวครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วอธิบายว่า

“ช่างหลอมอาวุธในตำนานเมื่อหมื่นปีก่อน เขามีพรสวรรค์และฝีมือแข็งแกร่งมาก แต่ไม่มีใครทราบชื่อเสียงเรียงนามที่แท้จริงของเขา เพียงแต่เรียกขานเขาว่า ‘ท่านซู’ เท่านั้น หลังจากเขาทิ้งอาวุธศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ห้าชิ้น เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย”

ทันใดนั้นฉู่หลิวเยว่ก็นึกอันใดขึ้นมาได้ แล้วถามต่อว่า

“แล้วอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เหลืออีกห้าชิ้นล่ะ? หรือว่า…”

หรงซิวเหลือบสายตามองนางด้วยรอยยิ้ม

“ถูกต้อง อาวุธศักดิ์สิทธิ์อีกห้าชิ้นคือผลงานของอีกคนหนึ่ง คนผู้นี้มีชื่อเสียงโด่งดัง ตอนนั้นเขาเป็นช่างหลอมอาวุธที่อยู่ในระดับสูงสุดของอาณาจักรเสิ่นซวี่ ‘ถังเคอ’ ”

ฉู่หลิวเยว่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

กล่าวในอีกนัยหนึ่งก็คือ ขอเพียงแค่เป็นช่างหลอมอาวุธ แทบจะไม่มีใครไม่รู้จักเขา

ถังเคอ เกิดในตระกูลธรรมดา แต่เขามีพรสวรรค์ที่โดดเด่นเป็นอย่างมาก

หลังจากสร้างชื่อเสียงได้แล้ว ตระกูลของเขาก็แข็งแกร่งไม่เป็นรองใคร อีกทั้งยังเป็นตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในตอนนั้นด้วย

แต่ที่น่าเสียดายก็คือ ต่อมามีครั้งหนึ่งที่เขากำลังหลอมอาวุธอยู่ ได้เกิดอุบัติเหตุกับเขาโดยไม่ตั้งใจ

หลังจากเขาเสียชีวิตไป ตระกูลถังก็ตกต่ำและล่มสลายไปอย่างรวดเร็ว

แต่ที่ฉู่หลิวเยว่คาดไม่ถึงก็คือ ภายในสิบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังเป็นฝีมือของถังเคอหลอมไปแล้วครึ่งหนึ่ง?

“เจ้ารู้…เรื่องเหล่านี้ได้อย่างใด?”

ฉู่หลิวเยว่พูดพึมพำ ถามในสิ่งที่สงสัยออกมา

หรงซิวเลิกคิ้วขึ้น

“เรื่องนี้ถูกบันทึกอยู่ในคัมภีร์ที่มีชื่อว่า ‘เหยี่ย’ ในหมู่ช่างหลอมอาวุธ ทุกคนล้วนรู้เรื่องเหล่านี้ คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะยังไม่รู้?”

คัมภีร์เหยี่ย นับว่าเป็นหนังสือสำหรับผู้เริ่มต้นเรียนหลอมอาวุธภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่

ภายในนั้นได้บันทึกเนื้อหาพื้นฐานที่เกี่ยวกับช่างหลอมอาวุธเอาไว้ทั้งหมด อีกทั้งยังมีประวัติความเป็นมาเกี่ยวกับช่างหลอมอาวุธที่แข็งแกร่งด้วย

โดยทั่วไปแล้วผู้บำเพ็ญเพียรสายหลอมอาวุธจะต้องศึกษาคัมภีร์เล่มนี้ให้ละเอียด

แต่ฉู่หลิวเยว่เป็นข้อยกเว้น

นางไม่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้จริงๆ

เพราะว่า…

หลังจากนางเข้ามาสำนักหลิงเซียว นางถึงเพิ่งได้เรียนรู้เกี่ยวกับการหลอมอาวุธ

อีกทั้งในตอนนั้นคนที่ชี้แนะนางก็คือ…หรงซิว

นางมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม และสามารถเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นจึงข้ามขั้นตอนนี้ไป

จนกระทั่งตอนนี้นางมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์อยู่ในมือสามชิ้น แต่นางยังไม่รู้ที่มาของมันเลยด้วยซ้ำ

ฉู่หลิวเยว่ลูบจมูกของตัวเองอย่างเก้อกระดาก

“อะแฮ่ม ตอนแรกเจ้าก็ไม่ได้พูดให้ข้าฟังนี่นา…”

ตอนนั้นหรงซิวช่วยนางเลือกหนังสือที่เกี่ยวข้องมากมาย แต่ส่วนใหญ่แล้วกลายเป็นหนังสือที่อยู่ในระดับสูง

นางศึกษาหนังสือเหล่านั้นทั้งวันทั้งคืน ดังนั้นนั่งจนไม่ได้สนใจเรื่องอื่นมากนัก

หรงซิวยกมือขึ้น ในดวงตาหงส์มีประกายรอยยิ้มอ่อนโยน

“เอาล่ะ ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของสามีเอง…”

ฉู่หลิวเยว่มองเขาด้วยสายตาขุ่นเคือง

ดวงตาของเขาส่องประกาย นอกจากนี้ยังแฝงไปด้วยความงดงามที่หาได้ยาก เมื่อหรงซิวมองมาหัวใจก็สั่นไหว เขาเหยียดแขนออกมา ก่อนจะดึงอีกฝ่ายเข้ามาในอ้อมกอด

“ในตอนแรกถังเคอมีชื่อเสียงโด่งดังมาก เขาเป็นช่างหลอมอาวุธที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในอาณาจักรเสิ่นซวี่ มีผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนนับไม่ถ้วนมาเยี่ยมเยียนและแสดงไมตรีจิตมากมาย แต่ก็เพียงเพื่อให้เขาช่วยหลอมอาวุธศักดิ์สิทธิ์ด้วยตนเองสักชิ้น แต่ถังเคอมีนิสัยแปลกประหลาด เงื่อนไขของเขานั้นสูงมาก ดังนั้นจึงมีคนจำนวนน้อยมากที่สามารถขอร้องให้เขาลงมือได้”

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า

สถานะของช่างหลอมอาวุธนั้นสูงส่งอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นคนที่อยู่ในระดับสูงที่สุด

ดังนั้นหากพวกเขาจะมีความเย่อหยิ่งก็เป็นเรื่องปกติแล้ว

“ต่อมาหลังจากท่านซูคนนั้นปรากฏขึ้น อีกทั้งเขายังเขียนหนังสือท้ารบให้กับถังเคอด้วยตนเอง บอกว่าจะขอแข่งขันเพื่อตัดสินผู้แพ้ชนะ”

หรงซิวยกนิ้วเรียวยาวของฉู่หลิวเยว่ขึ้นมาเล่น

“เดิมทีถังเคอไม่สนใจรุ่นน้องที่ไม่มีชื่อเสียง แต่อาจจะเป็นเพราะว่าไม่มีคนมาท้าแข่งเขานานแล้ว สุดท้ายเขาจึงเลือกตอบรับคำท้า การแข่งขันของทั้งสองคนกินเวลานานถึงสามปี”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน