โอหังนัก!
พอเจียงหยวนได้ยินคำตอบฉู่หลิวเยว่นั้นนี่เป็นความคิดแรกก็ผุดเข้ามาในหัว
มีผู้คนจำนวนมากที่แม้จะทุ่มอย่างสุดกำลังก็ไม่แน่ว่าจะมีคุณสมบัติเข้าร่วมงานสมาคมเยาวชน และถึงแม้จะได้เข้าร่วมก็ไม่รู้ว่าจะได้ผลลัพธ์ที่ดีหรือไม่
ทว่าฉู่หลิวเยว่กลับปล่อยตัวตามสบายเช่นนี้
ในขณะเดียวกันนางยังเข้าร่วมการประลองผู้ฝึกยุทธ์และปรมาจารย์เพียงเพราะ “ว่าง”
แน่นอนเจียงหยวนย่อมรู้ดีว่าฉู่หลิวเยว่จะต้องมีแผนอื่น แต่ถึงอย่างไรนางก็มีคุณสมบัติที่จะพูดเช่นนี้จริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์หรือปรมาจารย์ นางล้วนมีพรสวรรค์อย่างน่าอัศจรรย์ใจ!
“ครั้นยอมเดิมพันก็ย่อมยอมรับความพ่ายแพ้ วันนี้ ข้ายอมแพ้ด้วยความเต็มใจ!”
เมื่อคิดเรื่องนี้ได้ เจียงหยวนก็ไม่คิดจะโต้เถียง ใบหน้ากลับมามีรอยยิ้มที่อ่อนโยนดังปัญญาชนดังเดิม น้ำเสียงแสดงความจริงใจเหลือคณา
ฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนมุมมองใหม่ที่มีต่อเขา
พ่ายแพ้ต่อผู้ที่มีระดับต่ำกว่าตนมิใช่เรื่องที่น่ายินดีแต่อย่างใด
เมื่อครู่นางไว้หน้าเขาสามส่วน กลับไม่คิดว่าเจียงหยวนจะยอมรับความพ่ายแพ้ด้วยตนเอง
เมื่อเห็นเป็นเช่นนี้ก็นับว่าสง่าผ่าเผย
ฉู่หลิวเยว่ยิ้มมุมปากอย่างลึกซึ้ง นางพยักหน้าแล้วเดินจากไป
เจียงหยวนมองแผ่นหลังนางพลางทอดถอนใจเบาๆ จากนั้นก็ลงจากลานประลอง
……
ทางด้านสำนักเทียนลู่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขากลับมาเฉลิมฉลองกันอย่างคึกคักอีกครั้ง ตื่นเต้นดีใจเสียยิ่งกว่าชัยชนะครั้งแรกของฉู่หลิวเยว่เมื่อวานนี้
พละกำลังเจียงหยวนพวกเขาก็เห็นชัดแล้วว่าเหนือกว่าเหลยหมิงเวย แต่ฉู่หลิวเย่ก็ยังชนะ!
เช่นนี้จะไม่ให้พวกเขาภาคภูมิใจได้อย่างไร?
คราวนี้ฉู่หลิวเยว่ได้สร้างชื่อเสียงให้แก่พวกเขาทั้งสำนักเทียนลู่!
ในขณะที่พวกเขากำลังเฉลิมฉลองด้วยความยินดี ทางด้านสำนักหนานเฟิงกลับตกสู่ภวังค์ความเงียบเหงาที่สุดจะทน
เจียงหยวนเดินมาตรงหน้าฝูอวิ๋นซานแล้วโค้งคำนับกล่าวขออภัย :
“เจ้าสำนัก ทำให้ท่านผิดหวังแล้ว”
ฝูอวิ๋นซานมองเขาด้วยแววตาเคร่งขรึมอยู่นาน
“บนลานประลองเมื่อสักครู่ เจ้าสู้เต็มที่แล้ว?”
เจียงหยวนยิ้มอย่างขมขื่น
“เจ้าสำนัก ศิษย์สู้เต็มที่แล้วหรือไม่ ท่านยังดูไม่ออกอีกหรือ?”
ฝูอวิ๋นซานจุกอก ไม่สามารถทำอะไรได้ เสียใจอย่างยิ่งยวด
เขาย่อมดูออกว่าเจียงหยวนไม่ได้ออมมืออย่างแน่นอน เขารอบคอบตั้งแต่เริ่มแรก ไม่ได้ประมาทเลินเล่อแม้แต่น้อย
เพราะเหตุนี้เอง เขาถึงไม่สามารถยอมรับความจริงโดยเฉพาะที่ว่าเจียงหยวนแพ้ให้กับฉู่หลิวเยว่
เมื่อเห็นเขามีสีหน้าแข็งทื่อ เจียงหยวนก็เดาความคิดเขาได้ นิ่งไปสักพักก่อนจะพูดว่า “เจ้าสำนัก พลังและพรสวรรค์ของฉู่หลิวเยว่แข็งแกร่งกว่าที่เห็น นางจะเป็นตัวแปรสำคัญของงานสมาคมเยาวชนปีนี้”
ฝูอวิ๋นซานสีหน้าเคร่งขรึม
“อ้อ?”
เจียงหยวนมีสติปัญญาฉลาดหลักแหลม วาจามีวิสัยทัศน์เสมอมา ในเมื่อเขาประเมินฉู่หลิวเยว่สูงเช่นนี้ เช่นนั้น…
“ช่างเถอะ เจ้าลงไปพักผ่อนก่อน”
“ขอรับ”
เจียงหยวนกลับไปประจำที่ตัวเองด้วยท่าทางสุขุมตลอดทางราวกับไม่ได้สังเกตความเป็นไปรอบๆ
ในที่สุดก็มีคนอดถามขึ้นมาไม่ได้ “เจียงหยวน ตอนนี้เจ้าเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับเริ่มต้นขั้นสี่แล้ว เหตุใดถึงยังแพ้ให้ฉู่หลิวเยว่ได้?”
เจียงหยวนยิ้มเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์