ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 226
เกิดความโกลาหล!
ไม่มีใครคาดคิดว่า องค์รัชทายาทจะถูกกำจัดด้วยวิธีนี้!
จนถึงตอนนี้ ซือถูจื่อเยว่และองค์รัชทายาทซึ่งเดิมทีมีชื่อเสียงมากที่สุดในงานสมาคมเยาวชนนี้ แพ้อย่างต่อเนื่อง เมื่อได้ยินเสียงรอบข้าง ในที่สุดองค์รัชทายาทก็กลับมารู้สึกตัว และตระหนักว่าเขาถูกผลักออกจากเวทีแล้ว!
เขาแพ้!
จิตใจขององค์รัชทายาทว่างเปล่าในทันที!
เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะแพ้เหิงจิ่งชั่ว! ไม่คิดว่าจะตกมาอยู่หลังอันดับที่ห้าได้!
ความล้มเหลวของการประลองนี้ ตัดสินทันทีว่าเขาไม่มีความหวังที่จะก้าวข้ามอันดับของปีที่แล้ว!
เขาเหยียดแขนและพยายามยืนขึ้น แต่พบว่าพลังในร่างกายของเขาว่างเปล่า! เขาเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ เห็นเพียงเหิงจิ่งชั่วมีรอยยิ้มที่ถ่อมตัวและไม่เป็นอันตรายก่อนหน้านี้
“ยอมรับเถิด องค์ชายหรงจิ้น”
แม้ว่าเขาจะยิ้มแต่ที่ที่เขายืนอยู่นั่นสูงเหนือใคร สายตาที่เยาะเย้ยของเขา ราวกับจะบอก…แต่ก็ไม่! องค์รัชทายาทรู้สึกเหมือนมีไฟลุกโชนอยู่ในใจ ทำให้เขาแทบสติแตก!
“เจ้า…”
ทันทีที่เขาอ้าปากพูด เขาก็กระอักเลือดออกมา และล้มลงกับพื้นอีกครั้ง อวัยวะภายในดูเหมือนจะถูกห่อหุ้มด้วยความเย็น ค่อยๆ กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย! ร่างกายของเขาเริ่มแข็งทื่อ จิตของเขาก็วุ่นวายมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งในตอนท้ายดวงตาของเขาก็ค่อยๆ หรี่ลงก่อนที่จะหมดสติไป
“ไปนำเขากลับมา” ซุนจ้งเหยียนขมวดคิ้วทันที และในไม่ช้าก็มีคนก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยองค์รัชทายาท เมื่อเห็นว่าเขาหมดสติ ซุนจ้งเหยียนรีบก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว มองดูใบหน้าของเขาใกล้ๆ ก็ต้องขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้น
แม้ว่าจะคาดการณ์ว่าเหิงจิ่งชั่วอาจชนะ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เพียงพอที่เขาจะไม่ทำให้องค์รัชทายาทหมดสติ…แต่เมื่อดูจากรูปลักษณ์ของเขาแล้ว ก็ดูเหมือนจะไม่มีอันใดผิดปกติ
เขาเหลือบมองเหิงจิ่งชั่วอย่างเงียบๆ เหิงจิ่งชั่วที่เห็นซุนจ้งเหยียนมองมาที่เขาก็คำนับก่อนจะกลับไปที่สำนักของตนเอง เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็หันกลับมามองที่เดิม
“เสวียนชัง เจ้ามาดู”
เสวียนชังเข้าไปช่วยองค์รัชทายาท จับชีพจรตรวจสอบอย่างระมัดระวังแล้วส่ายหน้า
“ก่อนหน้านี้เขาป่วยมาสักพักแล้ว วันนี้ก็ยังมาต่อสู้อีก นี่จึงทำให้หมดสติเช่นนั้นเขาไม่ได้เป็นอันใดมาก”
ทุกคนมองหน้ากันโดยที่ไม่พูดอันใด พวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับการกักขังก่อนหน้านี้ขององค์รัชทายาทโดยจักรพรรดิ ครั้งนี้ที่ทำให้เขาสามารถออกมาได้เป็นเพราะงานสมาคมเยาวชนนี้
เขาอยากจะพลิกสถานการณ์ด้วยสิ่งนี้ แต่คงไม่มีหวัง…ลำดับเหตุการณ์นี้ มันน่าหดหู่เสียจริง
ซุนจ้งเหยียนพยักหน้า รู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย
“ดีแล้ว เอาเขากลับมาก่อน แล้วให้จั่วหรงจัดการเรื่องนี้”
เสวียนชังรู้สึกลังเล
“หากเป็นเช่นนั้น มันไม่เท่ากับว่ายอมแพ้ในการประลองนี้หรือ…”
“เขาจะสู้ในสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร? นอกจากนี้ มีจุดใดที่ยังต้องประลองต่อ?”
ซุนจ้งเหยียนถอนหายใจ หรงจิ้นภูมิใจเสมอที่เขาเป็นองค์รัชทายาท
ครั้งนี้เขามาเพื่อเป็นอันดับที่หนึ่ง แต่ตอนนี้ไม่ต้องนึกถึงอันดับที่หนึ่งเลย ห้าอันดับแรกก็พลาดแล้ว การประลองต่อไปอย่างไม่เต็มใจ ก็เป็นเพียงการเสียเวลา
ไป๋เชินกระแอมพลางกระซิบว่า “ใช่แล้ว นั่นไม่ใช่ว่าซือถูจื่อเยว่ไม่สามารถประลองต่อได้ใช่หรือไม่?”
แม้ว่าสำนักไท่เหยี่ยนจะยังไม่ได้พูดอันใด แต่ว่าซือถูจื่อเยว่ก็เป็นเช่นนั้นซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะประลองต่อไป ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองฝ่ายมีสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน มันดูไม่น่าเกลียดเกินไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์