ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 233

ประโยคแรกขององค์รัชทายาทถามคำถามนี้โดยไม่คาดคิดใบหน้าของจักรพรรดินีดูไม่น่าดูเล็กน้อย ฉู่เซียนหมิ่นก็ก้มหน้าเพื่อซ่อนอารมณ์ทั้งหมดในดวงตาของนาง

จักรพรรดินีตบแขนองค์รัชทายาทอย่างเบามือ

“จิ้นเอ๋อร์ เจ้าเพิ่งฟื้นมาตอนนี้ร่างกายยังอ่อนแออยู่ เรื่องนั้นค่อยว่ากันทีหลัง?”

องค์รัชทายาทตกตะลึงเล็กน้อย อันที่จริงเขาเพิ่งฟื้นตัวได้ฟังสิ่งที่อาจารย์จั่วหรง และเสด็จแม่ของเขาพูดแม้ว่าเขาจะจำไม่ได้ว่าเกิดอันใดขึ้น แต่เขาได้ยินที่ท่านแม่พูดอยู่กับได้ชัดเจนอาจารย์จั่วหรง

เหิงจิ่งชั่ว!

พิษเย็นทั้งเจ็ด!

ฉู่หลิวเยว่!

ดูท่าทีของเสด็จแม่ก็แสดงว่าที่พูดไปนี่เรื่องจริง

ชั่วขณะหนึ่งองค์รัชทายาทมีความรู้สึกผสมปนเปกันอยู่ในใจ คำเชิญถึงฉู่หลิวเยว่ถูกปฏิเสธก่อนหน้านี้ เขารู้สึกว่ามันยากมากสำหรับเขา แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าในช่วงเวลาที่เขาตกอยู่ในอันตรายฉู่หลิวเยว่จะยังคงช่วยเหลือเขาให้รอด

ถ้าไม่ใช่เพราะนางชีวิตของเขาทั้งหมดคงจบสิ้นแล้ว รูปลักษณ์ที่เย็นชาของแม่นางปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขาอีกครั้งด้วยเหตุผลบางอย่างความโกรธที่เคยขุ่นเคืองก็หายไป แทนที่ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนอย่างอธิบายไม่ถูก

นางแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ…

เขาอดไม่ได้ที่จะจับแขนของจักรพรรดินีแน่นพร้อมกับพูดอย่างเร่งรีบ

“เสด็จแม่ ลูกมีอันใดจะขอโปรดกรุณาให้ลูกด้วย” จักรพรรดินีตกตะลึง

หรงจิ้นเป็นองค์รัชทายาทมาหลายปีแล้วทำให้ไม่ค่อยได้พูดกับนางด้วยน้ำเสียงอ้อนเช่นนี้ เพราะเป็นลูกของนางเองเลยตัดใจไม่ลง

เสียงของนางเบาลงมาก

“จิ้นเอ๋อร์ ระหว่างแม่กับลูก จะขออันใดหรือ? เพียงแค่พูดในสิ่งที่อยากได้มา”

องค์รัชทายาทมองไปที่นาง พูดออกมาคำต่อคำ

“ลูกคิดที่อยากจะแต่งงานกับฉู่หลิวเยว่ในฐานะพระชายา!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของจักรพรรดินีหยุดนิ่งทันที ฉู่เซียนหมิ่นรีบเงยหน้าขึ้นแต่ก็ต้องก้มหน้าลงทันทีทำได้เพียงแอบคว้าแขนเสื้อ และกระชับมันให้แน่น

เสียงของจักรพรรดินีเย็นชาเล็กน้อย

“จิ้นเอ๋อร์ เจ้ายังเป็นไข้อยู่จิตใจของเจ้าก็ไม่มีสติที่ยังคิดไม่รอบคอบหายแล้วค่อยคุยกัน”

จักรพรรดินีพูดจบก็ลุกออกไปทันที

อย่างใดก็ตามองค์รัชทายาทยืนยันคำเดิม

“เสด็จแม่! ลูกตัดสินใจแล้วถ้าท่านแม่ไม่ยอม ดังนั้นลูกจะไปทูลขอเสด็จพ่อ”

“เจ้าบ้าไปแล้ว!”

ในที่สุดจักรพรรดินีก็อดไม่ได้ ทันใดนั้นนางก็ขึ้นเสียง

“อย่าลืมตัวตนของเจ้า เจ้าคือองค์รัชทายาท!”

ในฐานะองค์รัชทายาท เขาจะคืนคำได้อย่างใด?

ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่เป็นคนไร้ค่านางจึงยกเลิกสัญญาการแต่งงานแม้ว่าจะถูกวิพากษ์วิจารณ์จากผู้คน แต่ก็ค่อนข้างสมเหตุสมผล องค์รัชทายาทจะถูกปรนนิบัติโดยคนไร้ค่าได้อย่างใด?

แต่ตอนนี้องค์รัชทายาทพูดจริงๆ ว่าเขาต้องการแต่งงานกับฉู่หลิวเยว่อีกครั้ง

คนอื่นจะคิดอย่างใด?

องค์จักรพรรดิจะทรงคิดอย่างใด?

มันน่าขำยิ่งนัก!

แต่องค์รัชทายาทดูเหมือนจะไม่ฟังเลยกัดฟันกรอด

“ลูกรักนางคนเดียว ถ้าลูกขอแต่งงานไม่ได้ลูกก็จะไม่แต่งงานกับใครอีก”

“นี่เจ้า!” จักรพรรดินีเกือบจะเป็นลม

ฉู่หลิวเยว่ นางมีดีอย่างใด?

มีหญิงสวยดีๆ มากมายในโลกนี้ จู่ๆ องค์รัชทายาทจะหมกมุ่นอยู่กับนางด้วยเหตุใด!