ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 282

ทุกคนต่างพากันมองไปยังฉู่หลิวเยว่ด้วยความอึ้ง นางรู้หรือไม่ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่?

ชีพจรตี้จิง นั่นเป็นอัจฉริยะที่ร้อยปีกว่าจะเจอสักหนึ่งคนเลยนะ!

ในประวัติศาสตร์ของแคว้นเย่าเฉิน มีคนแบบนี้อยู่น้อยมาก แต่ละคนต่างก็โดดเด่นมีชื่อเสียง

ในตอนที่ทุกคนยังเป็นเด็ก ต่างต้องผ่านการทดสอบการฝึกชีพจรกันทั้งนั้น

ถ้าเห็นว่าเป็นชีพจรตี้จิง ถ้าอย่างงั้นก็จะกลายเป็นเป้าหมายสำคัญในการฝึก

อีกอย่างอัจฉริยะแบบนี้ ต่อมาเมื่อเข้าสู้การฝึกฝนก็สามารถก้าวข้ามไปอย่างรวดเร็ว ถ้าเทียบกับการฝึกของคนปกติไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าตั้งเท่าไร

แต่ฉู่หลิวเยว่…

“ฉู่หลิวเยว่ พวกข้ารู้ว่าเจ้าได้ที่หนึ่งจากงานสมาคมเยาวชน และเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครสู้ได้ แต่ว่าเจ้าแน่ใจรึว่าเจ้าคือชีพจรตี้จิง? ท่านรองแม่ทัพอยู่ที่นี่ เจ้าอย่าได้โกหกเชียวล่ะ!”

ผู้นำตระกูลลู่อย่างลู่หมิงเอ่ยปาก

“เจ้าบอกว่าเจ้าคือชีจรตี้จิง แต่ผ่านมาตั้งหลายปี เหตุใดถึงไม่มีข่าวคราวเลยสักนิด? ฉู่เซียว ในเมื่อฉู่หลิวเยว่เคยเป็นคนของตระกูลฉู่มาก่อน พวกเจ้าน่าจะรู้สึกชัดเจนที่สุดใช่หรือไม่?”

ถ้าเป็นเรื่องจริงถ้างั้นตระกูลฉู่คงจะออกมาป่าวประกาศไปตั้งนานแล้ว จะปฏิบัติต่อฉู่หลิวเยว่ขนาดนี้ได้อย่างไร?

เมื่อคนอื่นๆ ได้ยินแบบนี้แล้วจึงมองไปยังฉู่เซียว เหมือนกำลังดูเรื่องสนุกอย่างดีใจ

ใครๆ ก็ฟังออกว่าลู่หมิงจงใจพูดคำพูดนี้ออกมา

เมื่อก่อนฉู่หลิวเยว่เป็นคนของตระกูลฉู่ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่านางตัดขาดกับตระกูลฉู่อย่างเป็นทางการแล้วหรือไม่?

ทั้งสองฝ่ายหน้าแตกเป็นเสี่ยงๆ จนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว

โดยเฉพาะตระกูลฉู่ที่ถูกดูถูกไม่น้อย!

วันนี้เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้เปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนจากคนไร้ประโยชน์กลายเป็นอัจฉริยะ สุดท้ายคนที่รู้สึกเสียดายที่สุดก็ต้องเป็นตระกูลฉู่แน่นอน!

…

สีหน้าของฉู่เซียวไม่ได้ดูดีเหมือนตอนแรกอีกต่อไปแล้ว ที่จริงแล้วเขารู้สึกกระวนกระวายตั้งแต่ที่รู้ว่า ฉู่หลิวเยว่ได้ที่หนึ่งจากการแข่งขันต่อสู้แล้ว

ตอนแรกที่ฉู่หลิวเยว่สอบเข้าสำนักเทียนลู่ได้จนได้ที่หนึ่งจากการสอบกลางภาคได้ที่หนึ่ง พวกเขาก็ยังสามารถปลอบใจตัวเองได้ว่า ผลการเรียนนี้ดีกว่าฉู่เซียนหมิ่นแค่นิดเดียว ถือว่าไม่เสียหายสักเท่าไร

แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน

เพราะเป็นงานสมาคมเยาวชน!

มันคือการแข่งขันกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันระหว่างอัจฉริยะของทั้งสามสำนัก!

สามารถคว้าที่หนึ่งจากในนี้มาได้ อีกอย่างยังได้ที่หนึ่งถึงสองด้าน ซึ่งสามารถยืนยันความเป็นอัจฉริยะได้แล้ว!

ฉู่เซียนหมิ่น!

นางได้ถูกทำลายล้างท่ามกลางเหล่าอัจฉริยะมากมายไปแล้ว และไม่มีใครพูดถึงอีกเลย ในทางกลับกันฉู่หลิวเยว่กลับชนะการแข่งขันและเป็นที่เลื่องลือทันที!

นางได้สะบัดฉู่เซียนหมิ่นออกไปตั้งนานแล้ว

ถ้าฉู่หลิวเยว่ยังเป็นคนในตระกูลของพวกเขา ต่อจากนี้ไปตระกูลฉู่ของพวกเขาสามารถเดินเล่นในเขตวังหลวงได้อย่างสบายแน่นอน!

แต่ว่าฉู่หลิวเยว่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้ออะไรกับพวกเขาแล้ว

มิหนำซ้ำยังเป็นศัตรูอีกด้วย!

ถึงแม้ฉู่เซียวจะเกลียดฉู่หลิวเยว่เพียงใด แต่ตอนนี้เขาก็รู้สึกเสียดายจนโมโหหน้าเขียวไปแล้ว!

ลู่หมิงเห็นใบหน้าบูดบึ้งของฉู่เซียวก็แอบดีใจ

ช่วงนี้ชีวิตของลู่เหยาที่อยู่ในตระกูลฉู่ก็ไม่ได้สุขสบายนัก ทำเอาทั้งตระกูลลู่ของพวกเขารู้สึกอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าใครแล้ว

ตอนนี้เขาจึงถือโอกาสนี้ล้างแค้นสักหน่อย!

“เมื่อก่อนฉู่หลิวเยว่เกิดมาพร้อมกับชีพจรที่บกพร่อง ต่อมาก็ไม่รู้ว่าหายดีได้อย่างใด ข้าจึงไม่แน่ใจว่านางเป็นชีพจรตี้จิงหรือไม่”

ฉู่เซียวพูดโดยเก็บความโกรธเอาไว้ในใจ

มู่ชิงเห่อหรี่ตา

ชีพจรบกพร่อง?

นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรในสายตาเขา แต่ในแคว้นเย่าเฉินนี้ คงจะไม่มีใครที่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้แน่นอน ถ้าฉู่หลิวเยว่หายจากการมีชีพจรที่บกพร่องจริงๆ การที่กลายเป็นชีพจรตี้จิงก็เป็นเรื่องที่มีเหตุผลเรื่องหนึ่ง

ลู่หมิงหัวเราะลั่น

“อ่อ…ใช่แล้ว ข้าเกือบจะลืมไปเลยว่าหลังจากที่ชีพจรของนางเป็นปกติ นางก็ไม่ได้เป็นคนของตระกูลฉู่ของพวกเจ้าแล้ว ไม่แปลกที่เจ้าจะไม่รู้ ฉู่เซียวข้าไม่ได้ตั้งใจ เจ้าอย่าเอามาใส่ใจล่ะ!”

ฉู่เซียวสีหน้าแข็งทื่อ ตอบกลับอย่างไม่เต็มใจ จากนั้นใบหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที

จักรพรรดิจยาเหวินเอ่ยปกพูดกับซุนจ้งเหยียนว่า

“ผู้อาวุโสซุน หลิวเยว่ก็เข้ามาอยู่ในสำนักเทียนลู่สักพักแล้ว เจ้าคงจะรู้เรื่องนี้สินะ?”

ฉู่หลิวเย่พยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปแล้วนำมือวางลงไปบนนั้น

เป็นสัมผัสที่อุ่นและเย็น

ฉู่หลิวเยว่หยุดความสงสัยแล้วควบคุมพลังจิตให้สะกดอยู่ในนั้น!

หึ่ง!

จู่ๆ ก็มีแสงสว่างลูกหนึ่งเกิดขึ้นบนแผ่นหินหยาบสีดำ!

หนึ่งลูก สองลูก…

ประกายจุดเล็กๆ ค่อยๆ รวมเข้าด้วยกัน ทำให้หินหยาบสีดำแผ่นนั้นดูเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ทำให้คนรู้สึกสนใจ

มู่ชิงเห่อถึงกับตาค้าง

นางเป็นชีพจรตี้จิงจริงๆ ด้วย!

การฝึกฝนชีพจรปกติทั่วไปแล้วมากสุดก็มีแสงระยิบระยับเพียงสิบดวงเท่านั้น แต่ถ้าเป็นชีพจรตี้จิงนั้นสามารถมีได้มากกว่าร้อยดวงได้อย่างสบายมาก!

และตอนนี้ในอัญมณีนั้นเกิดประกายได้เกินขีดจำกัดเกินไปแล้ว!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกใจเต้น

ด้วยความแปลกใจ

เหตุใดจำนวน และประกายของอัญมณีนี้ถึงมาก เร็วกว่าที่คิดไว้มากขนาดนี้?

อีกอย่างดูเหมือนว่าจะมีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

เมื่อนางมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว จึงเก็บพลังอันแข็งแกร่งที่เหลือกลับมาทันที!

ในที่สุดประกายบนอัญมณีสีดำก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นแล้ว

นางนำมือกลับคืนมาก่อนจะมองไปยังมู่ชิงเห่อ

แววตาของมู่ชิงเห่อซับซ้อน และพูดอย่างอย่างตื่นเต้น

“ใช้ได้ เจ้าเป็นชีพจรตี้จิงจริงๆ”

จากนั้นก็เกิดความโกลาหลได้!