ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 303

จู่ๆ เปลวไฟในหม้อยาใบนั้นก็ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง!

เพียงพริบตาเดียว พลังแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้วเป็นเท่าตัว

ฉู่หลิงเยว่นิ่งไปก่อนจะถูกคลื่นร้อนระอุโจมตีจนกระโดดถอยหลังไป

จากนั้นแววตาสีแดงตู่หนึ่งก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

เปลวไฟที่อยู่รอบๆ รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว

จนฉู่หลิวเยว่ตกใจไปที ก่อนหน้าที่อสูรร้ายกลายร่างก็แค่รวมร่างเปลวไฟส่วนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้นำเปลวไฟทั้งหมดมารวมตัวกันเช่นนี้!

ตูม!

จู่ๆ ก็มีเสียงดังเกิดขึ้นบนหัว!

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้ามองเปลวไฟสีดำลูกนั้นด้วยความตกใจ และมันกำลังเคลื่อนจากด้านนอกมายังด้านใน! ก่อนจะรวมกันเป็นรูปร่างประหลาดเช่นนั้น!

นั่นคือเปลวไฟก่อนหน้านี้ที่ทะลุทะลวงออกไปข้างนอก!

ทันใดนั้น ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้น เปลวไฟเหล่านั้นถึงได้กลับมารวมตัวกัน!

ทำให้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกร้อนรนใจ

เมื่อเปลวไฟยังคงรวมตัวกัน อสูรก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และมันก็ค่อยๆ กลายเป็นโครงร่างที่ใหญ่ๆ และชัดเจนขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่จ้องตาเขม็ง

รูปร่างของวิญญาณอสูรตัวนั้นเหมือนกับที่แกะสลักบนหอคอยจิ่วโยวไม่มีผิด!

มันคือนกอินทรีย์สีดำร่างยักษ์ มีปีกที่พับอยู่ข้างหน้า และมีดวงตาสีแดงสดที่เต็มไปด้วยความอาฆาต ทำให้คนเห็นแล้วขนหัวลุก

พรึบ!

มันกางปีกออก

ทันใดนั้นก็มีเสียงเล็กแหลมสะท้อนอยู่ในหอคอยจิ่วโยว

…

“มาที่เร็ว เปลวไฟบนหอคอยมอดลงแล้ว!”

ขณะที่ทุกคนพากันประหม่า และกังวลว่าหอคอยจิ่วโยวจะพังลงมา ก็มีเสียงตะโกนดีใจดังขึ้นจากฝูงชน ทุกคนพากันมองไป

บนหน้าของซุนจ้งเหยียนเต็มไปด้วยความตกตะลึง

“ท่านอาจารย์ลุง! ดูแล้วค่ายกลผนึกสวรรค์คงเป็นผลแล้ว!”

เยี่ยจือถิงจ้องตาเขม็ง ก่อนจะมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเกิดขึ้น!

“แย่แล้ว รีบแยกย้ายซะ!”

ทุกคนต่างไม่เข้าใจ

ต่อมา เยี่ยจือถิงก็เหาะไปยังสากเงินที่อยู่ตรงกลาง

เปลวไฟที่อยู่นอกหอคอยจิ่วโยวก็เริ่มทะลุเข้าไปข้างในเร็วขึ้น

เยี่ยจือถิงใช้มือจบลงไปบนสากเงินแรงๆ

แล้วพลังที่มีอยู่ก็ทะลุเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

พลังของค่ายกลผนึกสวรรค์จึงกลับมาแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง

ตอนนั้นคนอื่นๆ ถึงจะรู้สึกตัวว่าเปลวไฟสีดำนั้นไม่ได้มอดหายไป แต่กลับทะลุเข้าไปข้างในทั้งหมด

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นกันแน่ แต่ถ้าใครเห็นเหตุการณ์นี้ก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ตึง!

รอยร้าวบนหอคอยจิ่วโยวค่อยๆ ขยายกว้างขึ้น และผนังชั้นข้างนอกก็หล่นลงมาอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากหอคอยจิ่วโยวนั้นแตกร้าว ทุกคนจึงทำได้เพียงแค่มองเห็นเปลวไฟสีดำที่อบอวลไปหมด และดูเหมือนว่าทั้งหอคอยจิ่วโยวจะถูกเปลวไฟสีดำครอบงำไปหมดแล้ว

ซุนจ้งเหยียนรู้สึกแน่นอกอย่างรุนแรง สถานการณ์ในหอคอยจิ่วโยวตอนนี้นั้นอันตรายสุดๆ เกรงว่าหรงซิวและฉู่หลิวเยว่ที่ยังคงติดอยู่ข้างในนั้น

จักรพรรดิจยาเหวินเดินเข้าไปข้างหน้า และอยากจะสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันคุ้นเคยที่อยู่ในเปลวไฟสีดำ จักรพรรดินีรีบดึงเขาเอาไว้

“ฝ่าบาท มันอันตราย!”

จั่วหรงก็รีบรั้งเขาไว้เช่นกัน