ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 304

ค่ายกลผนึกสวรรค์แตกสลายไปแล้ว

พลังต่อต้านอันใหญ่ยักษ์ของผู้อาวุโส และอาจารย์หลายท่านก็พากันร่วงหล่นลงมา!

แม้แต่เยี่ยจือถิงก็ยังต้องก้าวถอยหลัง

หอคอยจิ่วโยวในตอนนั้นถูกลำแสงนับไม่ถ้วนปกคลุมอยู่ทำให้ทุกคนตาลายไปหมด

แต่เมื่อคนที่อยู่ในที่ตรงนั้นเห็นท่าทีแบบนี้แล้วก็รู้สึกกลหวาดกลัวทันที

ค่ายกลผนึกสวรรค์แตกสลายแล้ว ถ้าอย่างงั้นก็คงไม่สามารถจัดการอสูรร้ายในหอคอยตัวนั้นได้อีกต่อไปแล้ว

“ท่านอาจารย์ลุง ตอนนี้ควรทำเช่นไรดี!”

ซุนจ้งเหยียนรีบเอ่ยปากถาม

เยี่ยจือถิงกลืนน้ำลายที่มีกลิ่นคาวเลือดลงไป

“เร็วเข้า รีบฟื้นฟูค่ายกลผนึกสวรรค์!”

…

ภายในหอคอยจิ่วโยว

ฉู่หลิวเยว่ได้ยินเสียงฟ้าผ่าดังขึ้นอย่างชัดเจน ในขณะเดียวกันก็เห็นลำแสงนั้นฝ่าลงมาอย่างรุนแรงลงมาบนยอดหอคอยอย่างจัง

บนผนังของหอคอยก็มีลำแสงนับไม่ถ้วนเกิดขึ้น ก่อนจะพุ่งเข้าไปในหม้อยาสีใสใบนั้น

ไม่นานตำแหน่งตรงกลางของหม้อยาใสใบนั้นก็ปรากฏรูปอย่างชัดเจน

ฉู่หลิวเยว่นิ่งไป

ตัวหนังสือตัวนี้…

อ๊าก!

ทันใดนั้น จู่ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูเกิดขึ้นจากร่างวิญญาณสีดำที่อยู่ในหม้อยาใสใบนั้น

ต่อมา มันก็กระพือปีกแล้วพุ่งมายังฉู่หลิวเยว่ ถวนจื่อรีบกันอยู่ตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่ทันที ปีกอันใหญ่ยักษ์ก็พัดผ่านไปแล้วพลังอันน่ากลัวก็บินมากระทบถวนจื่อ

ฉู่หลิวเยว่รีบกอดถวนจื่อเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด จากนั้นจึงโบกมือ

จากนั้นก็มีผนังกั้นโปร่งใสปรากฏขึ้นตรงหน้าทันที

ตูม!

เปลวไฟสีดำนั้นกระทบเข้ากับกระจกในอย่างจัง

ครั้งนี้เหมือนว่าเปลวไฟสีดำจะมีพลังที่แข็งแกร่งมากขึ้น

ทั้งสองฝ่ายชะงักไปสักพัก ก็มีรอยร้าวเกิดขึ้นบนกระจกใส

ดวงตาของนกอินทรีสีดำยักษ์เต็มไปด้วยแววตาที่อาฆาต และบ้าคลั่งจึงใช้กรงเล็บอันแหลมคมตบตามมาอย่างดุเดือด

เพล้ง!

กระจกใสแตกกระจายทันที ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้น กรงเล็บที่แหลมคมจ่ออยู่ตรงหน้า และกำลังจะข่วนลงมาฉีกร่างของนาง!

นางถอยหลังอย่างไม่ลังเล ก่อนจะโบกอีกครั้ง

เปลวไฟสีแดงลูกหนึ่งจึงปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือของนาง จากนั้นก็หลอมรวมกลายเป็นผนังป้องกันใหญ่ยักษ์อย่างรวดเร็ว!

ตูม ตูม!

เปลวไฟมั้งสองก็ปะทะเข้าด้วยกันทันที!

เกิดประกายไฟกระจายไปทั่ว!

คลื่นพลังที่น่ากลัวแพร่กระจายออกไป ฉู่หลิวเยว่ก็กระเด็นออกไปชนกับกำแพงจนเกิดเสียงดัง

“ตึง!”

ภายในชั้นที่เจ็ด

ฉู่หลิวเยว่นวดไหล่ของตัวเองเบาๆ

เพราะตอนที่นางชนเข้ากับกำแพงเมื่อครู่นี้ เหมือนว่ากระดูกหัวไหล่ของนางได้แตกไป

แต่ยังดีเปลวไฟสีแดงได้ก่อรั้วกั้นเอาไว้ สามารถกันเปลวไฟสีดำนั้นได้จริงๆ

นางมองไปยังพลังดำแดงที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด พลางครุ่นคิดหาวิธีจัดการอุปสรรคครั้งนี้ไปด้วย

จากนั้นนางก็เหลือบมองหม้อยาใสใบนั้นด้วยหางตาของนาง ไม่รู้เหตุใดนางถึงรู้สึกว่าความมืดมิดในหม้อยาใสใบนั้นเหมือนกำลังเรียกชื่อของตัวเองอยู่

ตอนแรกความรู้สึกนั้นยังอ่อนแอมาก แต่ตอนนี้กลับแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้นางไม่สามารถปล่อยผ่านได้

อสูรร้ายตัวนี้ไม่มีเนื้อหนัง มีเพียงวิญญาณเท่านั้น

สามารถอยู่มาได้ถึงพันปีแบบนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับถ้ำเทียนหยวนฝูแน่นอน

นางไม่รู้ว่าอสูรร้ายนั้นถูกขังอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่ดูจากรอยแกะสลักที่อยู่บนประตูใหญ่ของหอคอยแล้วก็สามารถเดาได้ว่า หอคอยจิ่วโยวนี้ต้องมีไว้เพื่อขังอสูรร้ายแน่นอน

เปลวไฟสีดำที่เผาไหม้ในหม้อยาใสก็ไหลเวียนอย่างสม่ำเสมอ

ถ้าอย่างนั้น…

หม้อยาใสใบนั้นต้องมีความลับมากมายซ่อนอยู่แน่นอน

เมื่อนึกแบบนี้แล้ว ฉู่หลิวเยว่จึงตัดสินใจเดินไปที่หม้อยาใสใบนั้น

วิญญาณร้ายสีดำเห็นท่าทางของฉู่หลิวเยว่แล้วก็ส่งเสียงหัวเราะเยาะกับความโง่เขลาของฉู่หลิวเยว่อยู่ หม้อยานั่นเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ ฉู่หลิวเยว่จะสัมผัสได้อย่างใด!

คนที่มีวิชาต่อสู้เพียงแค่ระดับสอง เท่านั้น ยังไม่ทันเข้าใกล้ก็เตรียมตัวตายได้แล้ว!

แววตาแดงก่ำคู่นั้นก็กำลังจ้องมองพลางเย้ยหยันฉู่หลิวเยว่อยู่ และขณะที่มันกำลังจะกลืนกินฉู่หลิวเยว่ ก็นึกไม่ถึงว่า นางจะปิดประตูไปเอง ฉู่หลิวเยว่เดินไปอยู่ตรงหน้าหม้อยา จากนั้นก็ใช้ฝ่ามือตบไปทันที!