บรรยากาศทั้งจัตุรัสเกิดความเงียบสงบ
สายตาที่ทุกคนมองฉู่หลิวเยว่ราวกับกำลังมองคนบ้า เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า อีกสองวิชาที่เหลือนางก็จะสอบด้วยหรือ หรือนางคิดว่าตนเองจะสามารถสอบผ่านทั้งสามสาขา
เมื่อมองดูทั่วทั้งแคว้นเย่าเฉิน มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถสอบผ่านสามสาขาพร้อมกันได้!
ไป๋เชินขมวดคิ้วเป็นปม
“เจ้ารู้ไหมว่ากำลังพูดถึงอะไร เจ้าอยากสอบสองวิชาที่เหลือจริงหรือ”
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า
ไป๋เชินเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกัดฟันและสะบัดแขนเสื้อ
“ได้! แล้วข้าจะคอยดูว่าผลสอบเจ้าจะออกมาเยี่ยงไร!”
เมื่อพูดจบเขาก็พยักพเยิดไปทางฉู่หลิวเยว่เพื่อให้นางเปิดกล่องไม้สีดำอีกสองกล่องที่เหลือด้วยตนเอง
ฉู่หลิวเยว่เดินเข้าไปเปิดกล่องที่อยู่ตรงกลาง
ข้างในมีกระดาษวางอยู่หนึ่งแผ่นและหมากกระดานที่เรียงมาให้หนึ่งกระดาน
บนกระดานหมากกระดานมีตัวหมากสีดำและสีขาวได้ถูกวางไว้ใกล้จะถึงคราวจบตาแล้ว
ฉู่หลิวเยว่เพียงมองดูก็รู้ว่าตัวเบี้ยบนกระดานหมากกระดานถูกวางตามกฎเกณฑ์บางอย่าง จนเรียงเป็นค่ายกลกระบี่!
และในกระดาษแผ่นนั้นได้เขียนถึงเงื่อนไขการสอบปรมาจารย์ในครั้งนี้
“หากแก้หมากบนกระดานนี้ได้ภายในเวลาหนึ่งชั่วยาม ถือว่าสอบผ่าน!”
ไม่แน่ในสายตาของคนทั่วไปอาจมีเวลามากมายในหนึ่งชั่วยามที่จะสามารถแก้หมากกระดานที่ใกล้จบตานี้ได้ แต่อันที่จริงแล้วมันต่างจากหมากกระดานทั่วไปอย่างสิ้นเชิง
บนตัวหมากสีขาวดำอาจมีพลังแห่งฟ้าดินแฝงอยู่ไม่มากก็น้อย
พวกมันถูกวางไว้ในตำแหน่งที่แตกต่างกันและมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันซึ่งก่อให้เกิดสถานการณ์ที่ซับซ้อนอย่างยิ่ง
หากต้องการแก้หมากกระดานนี้ จะต้องสามารถรับรู้ถึงกระแสของพลังระหว่างฟ้าดินได้อย่างชัดเจน!
จุดง่ายๆ เพียงนิดเดียว แค่สามารถสกัดดาวรุ่งคนจำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว
และบางคนถึงแม้พอจะหยั่งรู้ฟ้าดินได้บ้าง แต่ก็ไม่สามารถแยกแยะกฎเกณฑ์ได้อย่างชัดเจน นับประสาอะไรกับการหาวิธีแก้ด่านสุดท้ายได้
ดังนั้นมีเพียงผู้ที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงและมีศักยภาพที่จะเป็นปรมาจารย์เท่านั้นที่สามารถผ่านด่านนี้ได้!
ไป๋เชินเดินเข้ามาหาแล้วหยุดมองที่ฉู่หลิวเยว่
“เจ้าต้องหยิบหมากกระดานนี้ออกมา…”
ถึงแม้จะมีเวลาสอบหนึ่งชั่วยาม แต่ก็สามารถนำกระดานออกมาเพื่อความสะดวกในการสอบของนักเรียน
แต่ฉู่หลิวเยว่กลับส่ายหน้าปฏิเสธ
“ขอบคุณอาจารย์ไป๋เชินที่ชี้แนะ แต่ว่า ไม่เป็นไร”
ไป๋เชินชะงักแล้วหัวเราะเยาะในใจ
ปฏิเสธง่ายๆ เช่นนี้ แสดงว่ารู้ตัวว่าแก้หมากไม่ได้เลยยอมถอดใจแน่นอน!
เขาสบถออกมา
“ในเมื่อไม่มีความอดทน เช่นนั้นก็อย่าฝืนเลย ปรมาจารย์เป็นได้ง่ายๆ ขนาดนั้นเชียวหรือ”
เขาพูดพลางเตรียมจะเก็บกล่องดำขึ้นมา
เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้ยินดังนั้นก็เม้มริมฝีปากแน่น
ไป๋เชินแน่ใจว่านางสอบไม่ผ่านและคิดว่านางยอมแพ้แล้วอย่างนั้นหรือ
“อาจารย์ไป๋เชิน โปรดรอเดี๋ยว”
ไป่เฉินเหลือบมองนางอย่างเหลืออด นางยังจะรบเร้าสิ่งใดอีก
ฉู่หลิวเยว่หยิบหมากสีดำขึ้นมาแล้ววางไว้ที่ใดที่หนึ่งบนกระดานโดยไม่ลังเลสักนิด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์