ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 49

เมื่อฉู่หลิวเยว่เข้าไปในป่า นางสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของค่ายกลทั้งหมด

เห็นได้ชัดว่าค่ายกลนี้ถูกอาจารย์ของสำนักควบคุมเอาไว้ทั้งหมด เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นข้างในนี้ พวกเขาก็สามารถรู้ได้ในทันที

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตา จากนั้นหยุดยืนอยู่ที่เดิมก่อนสักพัก ดูเหมือนนางกำลังลังเลในการเลือกไปยังยังทิศทางข้างหน้า แล้วนางก็เลือกเดินไปทางนั้น

ค่ายกลเช่นนี้เป็นเรื่องง่ายสำหรับนางมาก ถ้าให้นางคิด นางสามารถเดินตรงไปตามเส้นทางที่ถูกต้องและสะดวกที่สุด

แต่หลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ นางพอจะรู้แล้วว่าควรแสดงความสามารถระดับไหนถึงจะเหมาะสมที่สุด

ด้วยเหตุนี้ นางจึงเริ่มเดินช้าลงในลงป่าผืนนี้

ในเมื่อสอบเข้าสำนักมาได้แล้ว เรื่องอื่นก็พูดง่ายมากขึ้น

สำหรับอันดับหนึ่งนี้…อันที่จริงนางไม่ได้สนใจอะไรจริงๆ

ที่นางตกลงเข้าร่วมสอบแข่งขันในครั้งนี้ อันที่จริงนางหวังแค่ทำให้ทุกคนเข้าใจว่านางไม่ใช่ผู้ที่จะมารังแกได้ง่ายๆ เช่นนี้ต่อไปในภายหลังจะได้ผ่อนเบาความวุ่นวายลงไปบ้าง

เมื่อครู่นี้ที่พูดไปเช่นนั้น ก็แค่เล่นละครเท่านั้น

ฉู่หลิวเยว่เดินมาได้เกือบครึ่งชั่วยามแล้วก็มาถึงทางสามแยก

ถนนทั้งสามสายนี้ทอดยาวเข้าไปในป่า แต่มีทิศทางต่างกันไป

เมื่อมองเข้าไปจากตรงนี้ นอกจากป่าทึบแล้วก็ไม่เห็นสิ่งใดอีก

นี่ก็ได้เวลาที่จะต้องตัดสินใจเลือกแล้ว

เมื่อยืนอยู่ที่ทางสามแยก ฉู่หลิวเยว่ก็เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเลือกทางสายกลาง

ไม่นานหลังจากที่นางเลือกเดินถนนสายนี้ ทันใดนั้นก็มีลมกระโชกแรงพัดมา!

ต้นไม้ไหวโยกไปมา บางต้นก็มีใบไม้ร่วงหล่นพัดมาทางฉู่หลิวเยว่อย่างน่าหวาดกลัว

วูบๆ!

เสียงทะลวงอากาศดังลอดหู

จิตสังหารอันแรงกล้าล้อมรอบจากทุกทิศทุกทาง!

แต่แววตาของฉู่หลิวเยว่ยังคงสงบนิ่ง ไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยสักนิด