ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 499

มุมปากของต้วนจืออวี่กระตุกอย่างแรง

ไม่รู้ว่าเหตุใดในใจของเขาถึงรู้สึกไม่สบายใจตลอดเวลาเลย

หลังจากนั้นฉู่หลิวเยว่ก็มองไปที่พนักงานคนนั้น แล้วพูดขึ้นว่า

“จริงสิ ร้านของพวกเจ้ามีสามชั้นใช่หรือไม่?”

พนักงานตัวน้อยรีบตอบด้วยความเคารพ

“ขอรับ ชั้นสองจะเป็นของที่มีมูลค่าแพงขึ้นมาหน่อย ส่วนชั้นสามสงวนไว้สำหรับแขกกิตติมศักดิ์ของทางร้าน หากท่านต้องการขึ้นไปด้านบน ทางเราจะเตรียมส่งคนขึ้นไปแนะนำให้ท่านทันที”

ฉู่หลิวเยว่ต้องการของแพง!

“ไม่ต้องไปหาคนอื่น เจ้าไปกับข้าก็พอแล้ว”

พนักงานคนนั้นตกใจระคนดีใจอย่างมาก

ต้องเข้าใจว่า ในหอร้อยโอสถ ในแต่ละชั้นจะมีคนดูแลที่ต่างกัน

พนักงานชั้นหนึ่งจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งตามใจชอบ

เมื่อเห็นท่าทางของฉู่หลิวเยว่แล้ว เห็นได้ชัดว่านางต้องการจะซื้อจำนวนมากแน่นอน

แค่ของที่นางสั่งเมื่อครู่นี้ ก็เยอะมากกว่าที่เขาสามารถขายได้ทั้งเดือนแล้ว!

หากเขาสามารถดูแลให้ฉู่หลิวเยว่พอใจได้ การเลื่อนขั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!

“คุณหนูฉู่แต่ละชั้นจะมีสถานที่คิดเงินต่างกัน”

พนักงานตัวน้อยรีบหยิบกระดาษหนึ่งแผ่นออกมาแล้วส่งยื่นให้ด้วยสองมือ

“เมื่อครู่นี้ท่านใช้จ่ายครบหนึ่งพันผนึกศิลา พวกเราจึงมอบบัตรระดับทองคำของหอร้อยโอสถให้ และยังได้รับส่วนลดอีกสิบส่วนด้วยขอรับ”

ฉู่หลิวเยว่รับบัตรใบนั้นมา แววตาของนางก็สว่างไสวขึ้น แต่ตอนนั้นเองนางก็หันไปมองต้วนจืออวี่ด้วยความลังเล

“นายพลต้วน หากข้าทำแบบนี้มันจะไม่ดีใช่หรือไม่?”

ต้วนจืออวี่ก็คิดว่าสิ่งที่นางทำนั้นไม่เหมาะสม แต่ว่าก็ไม่สามารถพูดออกมาได้

เขากระแอมไอครั้งหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า

“คุณหนูฉู่วางใจเถอะ จวนตระกูลมู่ยังสามารถเอาเงินเหล่านี้ออกมาได้”

ของที่อยู่บนชั้นสองนั้นค่อนข้างแพง แต่ให้ฉู่หลิวเยว่เลือกสองสามชิ้นคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

ฉู่หลิวเยว่จึงยิ้มออกมาอย่างวางใจ

“เช่นนั้นก็ดี หากกลับไปที่จวนแล้ว ข้าจะไปกล่าวขอบคุณกับท่านรองแม่ทัพมู่ด้วยตนเอง”

เมื่อพูดจบนางก็ให้พนักงานตัวน้อยนำทางขึ้นไปที่ชั้นสอง

…

เห็นได้ชัดว่าที่ชั้นสองมีลูกค้าน้อยกว่าชั้นแรกมาก

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองไปรอบๆ จากนั้นก็พบว่าที่ชั้นนี้มีลูกค้าที่กำลังดูสินค้าอยู่ แค่สองคนเท่านั้น หากรวมนางด้วยก็เป็นสามคน

ความจริงแล้ว หนึ่งในสองคนนั้นนางก็รู้จัก เขาคือนายท่านของชงซวีเก๋อ นามว่าอวี้ฉือซง

เขาก็เป็นหมอเทวดา อีกทั้งเขาก็เคยให้คำแนะนำกับนางไม่น้อยเลยทีเดียว จึงนับว่าเป็นอาจารย์ของนางคนหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าจะได้มาเจอเขาที่นี่

แต่ว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้แล้ว เขาดูแก่ขึ้นหลายปี ทั้งยังมีผมสีดอกเลาขึ้นเป็นจำนวนมาก

“คุณหนูฉู่ เชิญทางนี้ขอรับ”

พนักงานตัวน้อยที่เดินนำอยู่ด้านหน้าก็เชิญนางเข้าไปด้านใน

ฉู่หลิวเยว่รีบถอนสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นนางก็เดินตามพนักงานผู้นั้นไป

ที่นี่ก็ใช้ตู้แสดงสินค้าเหมือนกับด้านล่างเช่นกัน แต่ว่าตู้แต่ละตู้นั้นมีค่ายกลป้องกันที่ซับซ้อนมากกว่า

แน่นอนว่าก็เป็นมาตรฐานของเขา ของเหล่านี้แพงกว่าของด้านหน้าตั้งไม่รู้กี่เท่า

ฉู่หลิวเยว่หันไปมองสมุนไพรที่อยู่ด้านหน้า

มันเป็นของหายากและมีราคาอย่างแท้จริง

แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกับชั้นหนึ่งเลยก็คือ ป้ายที่เขียนไว้ด้านบนนั้น เขียนไว้แค่ชื่อสมุนไพร ไม่มีสรรพคุณและราคาติดเอาไว้

เห็นได้ชัดว่าของเหล่านี้มีไว้สำหรับคนรวยเท่านั้น

ฉู่หลิวเยว่เดินไปไม่นาน ก็ชี้นิ้วไปที่ผลไม้สีเขียวลูกหนึ่ง ที่มีขนาดเท่ากำปั้น

“เอาของชิ้นนั้นมาให้ข้าดูหน่อย”

ต้วนจืออวี่เหลือบสายตาไปมอง

ผลอสรพิษวิญญาณขจี

ดูไปแล้วเหมือนว่าของสิ่งนี้จะไม่มีพลังพิเศษอันใด

แม้นายท่านจะบอกว่าให้ดูแลคุณหนูฉู่ให้ดีที่สุด แต่ถ้าให้ดูแลเช่นนี้ เกรงว่านายท่านจะต้องกระอักเลือดแน่นอน!

แต่ในเมื่อพูดไปแล้วจะกลับคำได้อย่างใดเล่า?

ต้วนจืออวี่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

“เปล่าขอรับ ท่านอย่าคิดมาก เพียงแต่ข้าเป็นคนหยาบกระด้าง ไม่รู้จักสมุนไพรเหล่านี้ดี คิดไม่ถึงว่ามันจะมีมูลค่าขนาดนี้ ตอนแรกจึงตกใจเล็กน้อยขอรับ”

ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจออกมา

“งั้นก็ดีแล้ว ข้ายังกังวลอยู่เลยว่ามีตรงไหนที่ข้าทำไม่ถูกหรือไม่”

ต้วนจืออวี่อยากจะพูดแต่ก็พูดไม่ได้ ใบหน้าราบเรียบ แต่ในใจกลับครุ่นคิดถึงเหตุผลอย่างบ้าคลั่ง เขาจะบอกนายท่านเรื่องนี้ว่าอย่างใดดี

ฉู่หลิวเยว่เดินต่อไปด้านหน้า

ชั้นนี้กว้างมาก สมุนไพรก็เยอะมาก

ของที่ฉู่หลิวเยว่ชอบมีมากมายเต็มไปหมด

เมื่อเดินมาหนึ่งส่วนสาม นางก็เลือกของที่ต้องการออกมาหมดแล้ว

พนักงานที่ยืนอยู่ด้านหลัง ใช้สายตาสำรวจอย่างเงียบๆ คาดไม่ถึงว่านางจะเลือกของที่แพงที่สุดในชั้นนี้

“คุณหนูฉู่ จากการใช้จ่ายของท่านเมื่อครู่นี้ ท่านใช้จ่ายเกินหนึ่งหมื่นผนึกศิลา บัตรทองของท่าน ก็เลื่อนขั้นเป็นบัตรทองคำขาว นอกจากของที่อยู่บนชั้นสาม ของทุกชิ้นสามารถลดสิบห้าส่วน”

ฉู่หลิวเยว่ได้ยินดังนั้น ทันใดนั้นก็หยิบผนึกน้ำแข็งแปดสีออกมาด้วย

“เอาอันนี้ด้วย”

พนักงานตัวนั้นค่อนข้างคุ้นเคยกับความฟุ่มเฟือยของฉู่หลิวเยว่แล้ว เขาจึงยิ้มออกมาแล้วพูดว่า

“ผนึกน้ำแข็งแปดสีก้อนนี้ ได้มาจากทะเลลึก เป็นพลังแห่งความเย็น ราคาอยู่ที่เจ็ดพันผนึกศิลาขาว”

ฝีเท้าของต้วนจืออวี่ชะงักไปเล็กน้อย

เชียงหว่านโจวที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉู่หลิวเยว่ก็ขมวดคิ้ว พร้อมถามเสียงเบาว่า

“ภายในร่างกายของข้ามีความเย็นอยู่แล้ว..น่าจะใช้ของชิ้นนี้ไม่ได้หรอกมั้ง?”

“ใครบอกว่าจะให้เจ้า”

ฉู่หลิวเยว่เหลือบมองเขา

“ข้าก็แค่เห็นมันสวยดี ก็เลยซื้อมาดู”