ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 522

เจี่ยนเฟิงฉือชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกได้ว่าเขาพูดถึงเรื่องอันใด?

งานหมื่นทูร?

แปดอันดับแรก?

ดูจากท่าทางของเจี่ยนเฟิงฉือ ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของอวี่เหวินจิงหงแข็งค้างไป

“นี่เจ้าคงไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้สักนิดเลยใช่หรือไม่?”

เจี่ยนเฟิงฉือยักไหล่อย่างเกียจคร้าน

“ก็แค่งานประลองไม่ใช่หรือ? มีอันใดให้น่าสนใจกัน?”

โดยเฉพาะงานประลองที่จัดขึ้นเพราะความต้องการของซั่งกวนหว่านและเจียงอวี่เฉิง เขาไม่ใช่แค่ไม่สนใจ แต่เขาดูถูกมันอย่างมากด้วย!

หากไม่ใช่เพราะช่วยมู่ชิงเห่อ เดิมทีเขาไม่มีทางเข้าร่วมงานเช่นนี้เด็ดขาด

ช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ เขาดื่มเที่ยวกินอยู่ในเมืองซีหลิงนี้อย่างสนุกสนาน จะมีเวลาว่างไปคิดเรื่องอื่นได้อย่างใด?

อวี่เหวินจิงหงแค่นหัวเราะดัง “เหอะ” ขึ้น

“โชคดีที่เจ้ายังพานางมาด้วยนะ!”

แม่นางคนนี้เป็นคนที่มู่ชิงเห่อเป็นคนหามา ความจริงแล้วก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขาสักนิดเลย

“เหตุใดการแข่งขันนี้ยังไม่จบสักทีล่ะ?”

อวี่เหวินจิงหงมองหน้าเขาอย่างดูถูกเหยียดหยาม

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ได้สนใจการแข่งขันครั้งนี้จริงๆ จึงไม่รู้ว่าแม่นางที่เจ้าหามานั้น ได้ทำอันใดไว้บ้าง การแข่งขันครั้งนี้เข้าสู่วันที่สี่แล้ว วันนี้คือวันที่ห้า ผู้ที่เข้าร่วมการแข่งขันมีเกือบสองร้อยคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงแปดคนเท่านั้น!”

ไม่รอให้เจี่ยนเฟิงฉือได้พูดอธิบาย เขาก็พูดต่อขึ้นมาว่า

“ตอนนี้ที่เมืองซีหลิงมีการเดิมพันครั้งใหญ่เกิดขึ้น พนันว่า ใครที่จะได้เป็นผู้ชนะในการแข่งขันครั้งนี้!”

เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ เจี่ยนเฟิงฉือก็ชะงักไปเล็กน้อย

“จริงหรือ?”

เมื่อเห็นแววตาเหยียดหยามของอวี่เหวินจิงหง เจี่ยนเฟิงฉือก็กระแอมไอขึ้นมา

“แล้ว…แล้วอัตราเดิมพันของผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างใด?”

“แน่นอนว่าสูงที่สุดน่ะสิ! นางเป็นคนที่มีระดับต่ำที่สุดในแปดคนนั้น! ไม่สิ นางเป็นคนที่ระดับต่ำที่สุดของผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด”

อวี่เหวินจิงหงพูดขึ้นมา จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาลูบคางตัวเอง

“เฮ้อ จะว่าไปแล้วนางก็สุดยอดจริงๆ เลยนะ! ข้าไม่คิดว่านางจะอาศัยแค่โชคของตัวเอง ทำให้ผ่านมาได้ขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย ที่เจ้าเลือกคนนี้มา สายตาเจ้าก็เฉียบแหลมไม่เบาเลยทีเดียว”

ริมฝีปากของเจี่ยนเฟิงฉือยิ้มยียวนขึ้น ช่างเป็นรอยยิ้มที่ดูชั่วร้ายมาก และยังแฝงด้วยความภูมิใจอยู่หลายส่วน

“แน่นอนอยู่แล้ว”

เขาตอบรับ แต่ก็ไม่ได้อธิบายอันใดเพิ่มเติม

“ที่เจ้ามาหาข้าวันนี้ ก็เพราะเรื่องนี้เองน่ะหรือ?” เจี่ยนเฟิงฉือหันกลับหลังมามอง แล้วถามขึ้น

“ฮัดชิ้ว!”

ทันใดนั้นเองจู่ๆ อวี่เหวินจิงหงก็จามขึ้นมาเสียงดัง

เขาถูจมูกของตนเอง แล้วพูดขึ้นว่า

“ไอ้หย๊า ใครกำลังคิดถึงข้ากันเนี่ย?”

เจี่ยนเฟิงฉือมองไปที่เขาอย่างเห็นอกเห็นใจ

มาขัดจังหวัดสุ่ยหลิ่วเอ๋อร์เช่นนั้น เกรงว่าตอนนี้อวี่เหวินจิงหงจะโดนนางด่าไปถึงแปดชั่วโคตรแล้ว

“ฮี่ๆ ตอนแรกข้าจะมาสืบจากเจ้าว่า แม่นางคนนั้นที่เจ้าพามา…เจ้าคิดว่านางจะอยู่ในอันดับที่เท่าไร?” อวี่เหวินจิงหงถูมือไปมา “คือว่า…ช่วงนี้ข้ากำลังร้อนเงิน ดังนั้นจึงจะมาดูว่านางมีโอกาสที่จะชนะบ้างหรือไม่? หากเจ้าบอกว่านางสามารถคว้าที่แปดได้ข้าก็จะพนันที่แปด หากเจ้าบอกว่านางสามารถคว้าที่เจ็ดได้ ข้าก็จะพนันที่เจ็ด”

เจี่ยนเฟิงฉือหรี่ตามอง

“ยิ่งอันดับสูงขึ้น อัตราการเดิมพันก็สูงขึ้นไปด้วย?”

อวี่เหวินจิงหงพยักหน้า

“เช่นนั้นหากพนันว่านางจะได้ที่หนึ่ง อัตราการเดิมพันจะได้เท่าไร?”

อวี่เหวินจิงหงพูดตัวเลขออกมา

เจี่ยนเฟิงฉือก็หมุนตัวเดินออกไปด้านนอกทันที

“เฮ้ย! เฟิงฉือ นั่นเจ้าคิดจะทำอันใดน่ะ?!”

อวี่เหวินจิงหงรีบเดินตามเขาออกไป

เจี่ยนเฟิงฉือตอบโดยไม่หันหลังกลับมามองว่า

“คิดจะรวยแล้วน่ะสิ”

…

งานหมื่นทูรก็ยังอยู่ในการแข่งขัน และเป็นที่สนใจของชาวเมืองซีหลิงทุกคน ราวกับว่าความสนใจทั้งหมดทุ่มอยู่ที่นี่แล้ว

ข่าวลือแพร่กระจายไปทั่วเมืองซีหลิงอย่างรวดเร็วชั่วข้ามคืน

“ไม่ทราบว่าข่าวลือเหล่านั้น พวกท่านได้ยินมาจากที่ใดหรือ? แต่มันห่างไกลจากความเป็นจริงมาก คุณหนูฉู่เป็นแขกกิตติมศักดิ์ของจวนมู่นะขอรับ นางจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณชายเจี่ยนได้อย่างใด?”

หนึ่งในผู้หญิงคนนั้นถามขึ้นว่า

“จวนตระกูลมู่ไหน?”

“ตระกูลมู่ที่อยู่ในเมืองซีหลิงนี่แหละขอรับ!” พนักงานตัวน้อยกล่าวเตือนขึ้นมาว่า “หลายวันก่อน ตอนที่คุณหนูฉู่มาที่นี่ นางยังมาพร้อมกับนายพลต้วน คนใกล้ชิดของรองแม่ทัพมู่คนนั้น! พวกเราที่อยู่ในหอร้อยโอสถวันนั้นต่างเห็นได้อย่างชัดเจน!”

ตอนนั้นเองผู้หญิงทั้งหลายก็หน้าเปลี่ยนสีไป

คาดไม่ถึงว่าฉู่หลิวเยว่คนนั้นจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเทพสงครามผู้นั้น?

แขกกิตติมศักดิ์…สามารถเป็นแขกกิตติมศักดิ์ได้ด้วย คาดไม่ถึงว่ารองแม่ทัพมู่จะให้ความสำคัญกับนางขนาดนั้น?

ต้องบอกก่อนว่า…ในจวนของเขานั้นไม่มีผู้หญิงเลยแม้แต่ครึ่งคน!

“ที่เจ้าพูดเป็นเรื่องจริงหรือ?” แม่นางอีกคนหนึ่ง เดินขึ้นมาด้านหน้า ก่อนจะถามขึ้นอย่างร้อนรน

พนักงานคนนั้นชี้ขึ้นไปด้านบน

“วันนั้นคุณหนูฉู่คนเดียว ก็ซื้อของไปไม่น้อยเลย คนที่ให้การต้อนรับนางในวันนั้น ก็เลื่อนขั้นไปอยู่ชั้นสองได้ทันที!”

พวกเขาที่อยู่ในหอร้อยโอสถวันนั้นมีใครบ้างที่ไม่อิจฉา?

ตอนนั้นพวกเขาทุกคนกำลังรอให้ฉู่หลิวเยว่กลับมาที่นี่อีกครั้ง

ผู้หญิงเหล่านั้นมองหน้ากันไปมา หนึ่งในนั้นมีคนปิดปากแล้วยิ้มออกมา

“ฉู่หลิวเยว่คนนี้ช่างร้ายกาจเสียจริง ไม่เพียงทำให้คุณชายเจี่ยนสูญเงินไปพันตำลึงเพราะนาง แต่ก็ยังเป็นข้อยกเว้นของรองแม่ทัพมู่ได้อีก ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ”

ใบหน้าของพนักงานคนนั้นเปลี่ยนสีไปทันที

“คุณหนูท่านนี้ ระวังคำพูดด้วย”

แต่ผู้หญิงกลับหัวเราะอย่างมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม

“เหตุใดหรือ? หรือว่าหอร้อยโอสถของพวกเจ้าก็กลายเป็นถิ่นของนางไปแล้ว? แค่คำพูดแค่ประโยคเดียวยังพูดไม่ได้?”

“คุณหนูฉู่เป็นแขกระดับสูงของร้านเรา แน่นอนว่าพวกเราต้องเข้าข้างคุณหนูฉู่ก่อนอยู่แล้ว”

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น

ทุกคนหันกลับไปมองที่ด้านหลังทันที

พนักงานที่ชั้นหนึ่งทุกคนต่างโค้งคำนับทำความเคารพ

“คารวะประมุขเย่ว์”