ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 532

พรึ่บ!

บนท้องฟ้ามีกระบี่พุ่งเข้ามา!

กระบี่หลงหยวนสีเงินพุ่งมาแต่ไกล!

นั่นคืออีกส่วนหนึ่งของกระบี่หลงหยวน!

มันพุ่งตรงมาทางนี้ด้วยความรวดเร็ว จากนั้นก็ผสานเข้ากับกระบี่ยักษ์สีดำที่อยู่ในมือของฉู่หลิวเยว่ทันที!

ตอนนั้นเองภายในตัวกระบี่สีดำ ก็เริ่มมีแสงสีเงินเรืองรองออกมา!

ปราณบนกระบี่หลงหยวนนั้น ก็ค่อยๆ แข็งแกร่งมากขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกตะลึงอย่างมาก!

ก่อนหน้านี้นางคิดว่ากระบี่หลงหยวนแข็งแกร่งมากเกินพอแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่านั่นเป็นแค่พลังครึ่งเดียวเท่านั้น

ตอนนี้กระบี่หลงหยวนทั้งสองเล่มได้ผสานกันเรียบร้อยแล้ว พลังนี้ทำให้คนรู้สึกตกใจอย่างมาก

ในใจของนางค่อยๆ มีสายสัมพันธ์ที่ละเอียดอ่อนปรากฏขึ้น…นั่นคือกระบี่หลงหยวนนั่นเอง!

เมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไป ความรู้สึกนั้นก็ค่อยๆ ชัดเจนมากขึ้น!

กระบี่หลงหยวนที่อยู่ในมือก็มีน้ำหนักเบามากขึ้นเรื่อยๆ

จนในที่สุดกระบี่ทั้งสองเล่มก็กลายเป็นเล่มเดียว!

ประกายแสงที่อยู่บนใบมืดของกระบี่นั้นเงาวับอย่างมาก!

วินาทีถัดมา ด้านหนึ่งของกระบี่ก็มีไฟลุกพรึ่บ ส่วนอีกด้านหนึ่งก็มีกระแสน้ำไหลออกมา!

ฉู่หลิวเยว่ปล่อยมือทั้งสองข้างของตัวเอง

กระบี่หลงหยวนก็ลอยอยู่ตรงหน้าของนางอย่างเงียบๆ!

ท่ามกลางมิติแห่งนี้ หนึ่งคนหนึ่งกระบี่ ยืนตระหง่านอยู่ตรงกลาง!

ฉู่หลิวเยว่ตะโกนขึ้นเสียงดัง

“กระบี่หลงหยวน…สลาย!”

ทันใดนั้นเอง กระบี่เล่มใหญ่ก็สลายหายไป!

แต่มีกระบี่เล่มหนึ่งที่มีขนาดปกติปรากฏอยู่ด้านหน้าของนางแทน!

ฉู่หลิวเยว่กำกระบี่เล่มนั้นเอาไว้ในมืออีกครั้ง ในใจก็เต็มไปด้วยความเคารพ

กระบี่เล่มนี้เป็นสีดำทั้งหมด ทั้งเรียบง่ายและสง่ามาก มีเพียงตรงกลางของกระบี่เท่านั้น ที่เป็นสีขาว แลดูละเอียดอ่อนอย่างมาก

ในตอนนั้นกระบี่หลงหยวนได้ยอมรับนางเป็นเจ้านายคนใหม่แล้ว นางสามารถใช้งานได้อย่างง่ายดาย ไม่เหมือนตอนแรกที่จำเป็นจะต้องออกแรงมหาศาล ถึงจะกวัดไกวมันได้

นางจับที่ด้ามของกระบี่แล้วก็โบกไปมา

ทันใดนั้นรอยแยกกลางอากาศสีดำก็ปรากฏขึ้นอย่างไร้เสียง!

คาดไม่ถึงว่ามันจะแหลมคมขนาดนั้น

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่ก็มีประกายสว่างไสวขึ้นมา

สมแล้วที่กระบี่หลงหยวนเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์! ความแหลมคมของมันนั้น นางเพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก!

จากนั้นนางก็หันไปมองทางปฐมกษัตริย์แล้วพูดอย่างตื่นเต้น

“ท่านปฐมกษัตริย์ ตอนนั้นท่านหลอมกระบี่หลงหยวนนี้ได้อย่างใด? มันสุดยอดมากจริงๆ!”

ทันใดนั้นเสียงนางก็หยุดลง จากนั้นก็ค่อยๆ หันหน้ามามอง

ปฐมกษัตริย์ก็มองใบหน้าที่ตกตะลึงของนางอยู่เช่นเดียวกัน

ทั้งสองคนสบสายตากัน จากนั้นความเงียบก็เข้ามาปกคลุม

หลังจากนั้นสักพัก ฉู่หลิวเยว่จึงถามอย่างหยั่งเชิงขึ้นมาว่า

“คือว่า…ปฐมกษัตริย์…ท่าน…ท่านยังอยู่หรือ?”

ซั่งกวนจิ้งมองเงาร่างของตนเอง

หลังจากกระบี่หลงหยวนยอมรับเจ้านายคนใหม่แล้ว เงาร่างของเขาก็ดูเลือนรางอย่างมาก

ตอนนั้นเขาคิดว่าตนเองจะต้องสลายหายไปจากมิติแห่งนี้เสียแล้ว

แต่ความจริงแล้ว มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น

…ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าที่เขามีจิตวิญญาณอยู่ในกระบี่หลงหยวนได้ เพราะนั่นเป็นของของเขา

แต่เมื่อกระบี่หลงหยวนมีเจ้านายคนใหม่แล้ว ว่าด้วยตามหลักเหตุผล เขาก็ไม่น่าจะอยู่ต่อไปได้

แต่ในตอนนี้ เขาไม่เพียงยังอยู่ดี แต่เหมือนว่า…เงาร่างของเขาจะแข็งแกร่งมากขึ้น?

ท่ามกลางความเงียบที่น่าอึดอัด ซั่งกวนจิ้งกระแอมไอ ในที่สุดเขาก็ค่อยๆ พูดออกมา

“อื้อ…เหมือนว่าจะต่างจากที่ข้าคาดการณ์เอาไว้…เหมือนว่าระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา…ทำให้เรื่องบางอย่างเปลี่ยนไป…”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

ทันใดนั้นนางก็คิดว่าเมื่อครู่นางสิ้นเปลืองอารมณ์ที่ใช้ไป…

แต่ว่าความคิดนั้นก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ท่านปฐมกษัตริย์ยังอยู่ นางเองก็รู้สึกดีใจอย่างมาก

แม้ว่าจะเป็นจิตใต้สำนึกที่หลงเหลืออยู่เท่านั้น แต่สำหรับนางแล้ว มันมีค่ามากเหลือเกิน

“ท่านปฐมกษัตริย์ เช่นนั้นต่อไปท่านก็จะต้องอยู่ในกระบี่หลงหยวนใช่หรือไม่?” ฉู่หลิวเยว่อดถามขึ้นมาไม่ได้

ซั่งกวนจิ้งมองไปยังสีหน้ารอคอยของนาง เขาก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันที

“ฮ่าๆ! ถูกต้อง!”

เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้ยินคำตอบดังนั้น ริมฝีปากของนางก็ขยับออกมาเป็นรอยยิ้ม

ในตอนนี้นางอยากจะขอบคุณซั่งกวนหว่านและเจียงอวี่เฉิงอย่างมาก!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน