ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 546

ทว่าเจี่ยนชูเย่ยังไม่ยอมแพ้

“หลิวเยว่เอ๋ย เจ้าลองคิดดูดีๆ อีกครั้งเถอะนะ…”

ฉู่หลิวเยว่ยิ้มบาง

“หลิวเยว่ผู้นี้รับความหวังดีของท่านเจ้าสำนักไว้ไม่ได้จริงๆ ท่านโปรดอย่าทำให้หลิวเยว่ลำบากใจเลย”

เจี่ยนชูเย่มองดูนางอย่างจริงจัง ก่อนจะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอันใดแล้ว และทำได้เพียงถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เห่อ! ก็ได้! ในเมื่อเจ้าเลือกชงซูเก๋อ เช่นนั้น…”

ทว่าขณะกำลังพูด สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันใด

เขาอุตส่าห์เชิญฉู่หลิวเยว่ไปที่ภูเขาเขี้ยวมังกรอย่างอบอุ่นและจริงใจ ซึ่งทุกคนต่างก็รู้ว่าสำนักใดเหมาะสำหรับการพัฒนาศักยภาพของนางในอนาคตมากกว่ากัน แต่นางก็ยังปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา…หรือว่านางจะมีเหตุผลอื่น?

ไม่ใช่ว่าลูกชายของเขาไปหักอกนางหรอกนะ!?

ความคิดของเจี่ยนชูเย่เปลี่ยนไปทันควัน และยิ่งขบคิด เขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันมีความเป็นไปได้

ต้องเป็นเช่นนั้นแน่ๆ!

ฉู่หลิวเยว่มองดูเจี่ยนชูเย่ที่เปลี่ยนอารมณ์ไปมากะทันหัน และสุดท้ายเขาก็สบถออกมา

“ไอ้ลูกหมานั่น!”

รอเขากลับไปก่อนเถอะ เขาจะจัดการไอ้ลูกชายตัวดีเสียให้เข็ด!

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วนิดๆ

นี่เขา…คงไม่ได้พูดถึงเจี่ยนเฟิงฉือ ใช่หรือไม่?

ดูเหมือนเจี่ยนชูเย่กำลังเข้าใจผิดจริงๆ ด้วย…

ทว่าตอนนี้ มันยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะที่จะอธิบาย

ฉู่หลิวเยว่คิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ตัดสินใจว่าจะรอโอกาสที่จะอธิบายสถานการณ์เป็นการส่วนตัวแทน

“ขอบคุณในความกรุณาของเจ้าสำนักอย่างยิ่ง”

หลังจากพูดจบ นางก็หันไปโค้งคำนับให้อวี้ฉือซง

“หลิวเยว่ขอคารวะ เจ้าสำนักชงซูเก๋อ”

อวี้ฉือซงมองไปยังแม่นางที่กำลังแสดงความเคารพต่อหน้าเขา พร้อมหัวใจที่ลิ่งโลด ราวกับจะกระเด้งกระดอนออกมานอกลำคอ

ความจริงแล้วในวันนี้ เขามาที่นี่โดยไม่ได้หวังอันใดเลย

คนเหล่านั้นล้วนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าชงซูเก๋อกำลังจะล้มสลาย ทำให้หลายปีที่ผ่านมานี้ ผู้สืบทอดรุ่นเยาว์หลายคนต่างเลือกมาที่ซีหลิง แม้ว่าพวกเขาจะต้องทำงานอย่างหนัก เพียงเพราะต้องการต่อสู้เพื่ออนาคตก็ตาม

ทว่าเมื่อพบกับเหตุการณ์ที่ทำให้อารมณ์ฉุนเฉียว พวกเขาก็ไม่อยากเข้าร่วมกับชงซูเก๋อแล้ว

แต่ฉู่หลิวเยว่กลับเลือกชงซูเก๋อด้วยไม่ลังเล!

“ยะ…ยอดเยี่ยม! รีบเข้ามาเลย!”

อวี้ฉือซงลุกพรวดขึ้นและเดินเข้าไปช่วยพยุงฉู่หลิวเยว่ให้เดินตามมา

ใบหน้าที่เคยซีดเซียวกลับมาสดใสในทันตา

“เจ้าวางใจได้ รับรองว่าจากนี้ชงซูเก๋อจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังแน่นอน!”

อวี้ฉือซงเน้นยำทีละคำอย่างหนักแน่น

ฉู่หลิวเยว่จึงตอบกลับอย่างนุ่มนวล

“ขอบคุณท่านเจ้าสำนัก”

นางรู้ว่าอวี้ฉือซงจะรักษาคำสัญญาของเขา และรู้ว่าเขาจะปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี

เพราะแต่ไหนแต่ไรมา เขาก็ทำเช่นนี้ตลอด

นอกจากเจี่ยนชูเย่ที่กำลังเสียอกเสียใจแล้ว ทัศนคติของคนอื่นๆ ที่มีต่อเรื่องนี้ก็เหมือนกันหมด

คราแรกก็ตกใจ ต่อมาก็สงสัย จากนั้นก็…

มีคนเสียดายบ้างล่ะ หรือไม่ก็เยาะเย้ยนาง

แต่ไม่ว่าในกรณีใด ฉู่หลิวเยว่ก็ได้ตัดสินใจแล้ว และยอมรับกับผลที่ตามมาเสมอ

เจียงอวี่เฉิงมองตามหลิวเยว่ พลันขมวดคิ้วมุ่น

หมายความว่าฉู่หลิวเยว่วางแผนจะทำเช่นนี้ ตั้งแต่ตอนที่นางเข้าไปช่วยศิษย์ของชงซูเก๋อแล้ว

แต่เขาไม่เข้าใจว่า นางจะลงทุนทำเช่นนี้ไปเพื่ออันใด

“ลำดับต่อไป เชียงหว่านโจว?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน