ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 545

ประโยคที่ดูคลุมเครือของฉู่หลิวเยว่ทำเอาซั่งกวนหว่านที่เพิ่งใจเย็นลง ตื่นตระหนกขึ้นมาอีกครั้ง

แต่เพราะอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย นางจึงต้องพยายามนิ่งไว้

และสำหรับคนอื่น คำพูดนั้นก็ไม่ได้ฟังดูแปลกแต่อย่างใด

ซั่งกวนหว่านไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากพยายามกล้ำกลืนฝืนทนและแย้มยิ้มอย่างสุดกำลัง แต่ใบหน้าของนางกลับเริ่มซีดเซียว

เจียงอวี่เฉิงรู้ตัวทันทีว่าหากเขาไม่พูดอันใดออกไป เรื่องนี้คงจะโดนยกเอามาพูดซ้ำๆ แน่นอน ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนเรื่องทันที

“ข้าเชื่อว่าทุกท่านคงจะเข้าใจจุดประสงค์ที่แท้จริง ที่เราเชิญท่านมาที่นี่แล้ว ฉู่หลิวเยว่ เจ้ามาจากนอกเขตแดนม่านฟ้า ซึ่งตามกฎแล้ว เจ้าสามารถเลือกเข้าร่วมกับสำนักใดก็ได้ แล้วเจ้าตัดสินใจหรือยัง?”

อวี้ฉือซงและคนอื่นๆ ล้วนหันมามองนาง

และผู้คนที่รออยู่อีกฝั่งต่างก็อยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

ฉู่หลิวเยว่จะเลือกสำนักใดกันนะ?

นางเป็นคนที่ได้คะแนนดีที่สุด ย่อมไม่สาธยายว่าความสามารถหรือความแข็งแกร่งของนางนั้นดีเลิศเพียงใด

“นางจะเลือกสำนักใดก็ได้ใช่หรือไม่? แล้วใครบ้างล่ะ จะไม่ต้องการอัจฉริยะเช่นนาง?”

“ข้าว่าอาจจะมี เพราะเมื่อครู่ตอนที่นางช่วยศิษย์จากชงซูเก๋อ มันชัดเจนแล้วมิใช่หรือว่านางต่อต้านพันธมิตรเก้าดารา? และเจ้าลองดูสายตาที่เจ้าสำนักพันธมิตรเก้าดาราใช้มองฉู่หลิวเยว่สิ ดูไม่เป็นมิตรสมชื่อเท่าไรเลย…”

“พวกเจ้าไม่รู้หรือ? ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่เคยสร้างแผลใจให้คนของหลิงอวิ๋นจือด้วยนะ! ผู้อาวุโสชิวซีเกลียดนางมากและนางจะไม่ไปที่หลิงอวิ๋นจงแน่นอน”

“และเหมือนว่าตอนที่อยู่ในอาณาเขตเซียนเทพของราชวงศ์เทียนลิ่ง นางได้สู้กับคนจากสำนักกระบี่เมฆาม่วง กับสำนักเสวียนเฟิ่งด้วยนะ…”

ทุกคนพูดคุยพลางหันมองหน้ากันอย่างพร้อมเพรียง

เหตุใดฉู่หลิวเยว่จึงทำให้คนจำนวนมากขุ่นเคืองได้กัน?

ภายในเวลาไม่กี่วัน แต่นางกลับสามารถสร้างศัตรูได้มากมายเพียงนี้เชียว?

“เช่นนั้น จากสี่สำนักใหญ่ ก็เหลือเพียงสำนักภูเขาเขี้ยวมังกร…ใช่แล้ว เจี่ยนเฟิงฉือชอบนางมิใช่หรือ? นางอาจเลือกสำนักภูเขาเขี้ยวมังกรก็ได้?”

…

ฉู่หลิวเยว่ไม่สนใจว่าคนเหล่านั้นจะพูดอันใด แต่ในไม่ช้า นางก็สัมผัสได้ถึงสายตาจริงจังที่ทอดมองมา

ร่างบางเงยหน้าขึ้นทันควัน

ก่อนจะเห็นเจี่ยนชูเย่ เจ้าสำนักภูเขาเขี้นวมังกรที่กำลังมองนางด้วยสายตาเป็นประกาย

แววตาของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ตื่นเต้น สนุกสนาน โล่งใจ และดูใจดี…

มุมปากของฉู่หลิวเยว่กระตุกเบาๆ

เหตุใดนางถึงรู้สึกว่าสายตาที่เจี่ยนชูเย่ใช้มองนางนั้น เหมือนกำลังมองดูลูกสะใภ้ตัวน้อยอยู่เลยเล่า?

หรือเขากำลังเข้าใจอันใดผิด?!

เจี่ยนชูเย่ถือได้ว่าเป็นบุคคลที่สง่างามและหล่อเหลาที่สุดในบรรดาชายร่างใหญ่เหล่านี้

ซึ่งใบหน้าหล่อเหลาของเจี่ยนเฟิงฉือที่มีไว้ใช้โปรยเสน่ห์หลอกล่อสาวๆ นั่น ก็มาจากผู้เป็นพ่ออย่าง เจี่ยนชูเย่ ผู้นี้นี่แหละ!

สองพ่อลูกมีแววตาที่สามารถแช่แข็งที่คนมองได้เหมือนกัน อีกทั้งยังมีใบหน้าที่คมคายถอดแบบกันมาอีกด้วย

แต่ต่างกันตรงที่เจี่ยนเฟิงฉือชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่ว แต่เจี่ยนชูเย่นั้นคือชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นนักรักแห่งซีหลิง

สมัยนั้นเขายืนกรานที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่มีอัตลักษณ์ธรรมดาที่สุด โดยไม่คำนึงถึงเสียงคัดค้านใดๆ

และแม้ว่าคนนอกจะมองพวกเขาไม่ดี แต่ความสัมพันธ์ของสองสามีและภรรยานั้นดีมาก และพวกเขาก็รักกันมานานหลายสิบปี

จนถึงทุกวันนี้ เขาก็ยังไม่ยินยอมรับนางสนมใดแม้แต่คนเดียว

และนี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่า เพราะอันใดเจี่ยนเฟิงฉือถึงหยิ่งผยองและทะนงตนนัก

เนื่องจากทั่วทั้งภูเขาเขี้ยวมังกรนี้ มีเพียงนายน้อยท่านนี้เพียงผู้เดียว เช่นนั้นแล้วจะไม่ให้เขาเชิดหน้าชูคอได้อย่างใด?

เจี่ยนชูเย่กวาดตามองฉู่หลิวเยว่ขึ้นๆ ลงๆ อย่างละเอียด และยิ่งมองมากเท่าไร เขาก็ยิ่งพอใจมากขึ้นเท่านั้น พลันตบโต๊ะและตะโกนว่า “ลูกชายข้ามันเชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ ช่างสายตาหลักแหลมยิ่งนัก!”

ทั้งรูปลักษณ์ การวางตัวและความสามารถ…

ล้วนถูกใจเขาเสียจริง!

เขาและภรรยาอยู่กินร่วมกันมาทั้งชีวิต และพวกเขาก็ได้ให้กำเนิดลูกชายที่แสนช่ำชองในเรื่องความรักออกมา

ทว่าด้วยเหตุนี้ ทั้งเขาและภรรยาจึงปวดหัวหนักมาก และหลายครั้งที่พวกเขารู้สึกว่าลูกชายคนนี้เหลวไหลเกินไป

จะมีลูกชายที่ดีจากตระกูลใดบ้าง ที่วันๆ เอาแต่หมกตัวอยู่กับสาวๆ สวยๆ ในหอชุนเฟิงเช่นนี้?

และพอเป็นเช่นนั้นเขาจึงพร่ำสั่งสอนเจี่ยนเฟิงฉือซ้ำๆ แต่มันก็เปล่าประโยชน์

ทว่าเมื่อเร็วๆ เขากลับได้ยินข่าวลือในเมืองซีหลิงว่า เจี่ยนเฟิงฉือใช้เงินจำนวนมากเพื่อสตรีนางหนึ่ง ตอนแรกเขาคิดว่า เจี่ยนเฟิงฉือคงแค่เล่นๆ ตามเคย แต่เมื่อถามถึงจำนวนเงินเดิมพันของเจี่ยนเฟิงฉือ เขาถึงได้รู้ว่าลูกชายตัวเองจริงจังแค่ไหน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน