ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 580

ฉู่หลิวเยว่เขียนจดหมายอย่างรวดเร็ว และปิดผนึกใส่ซองให้เรียบร้อย

จากนั้นนางก็เดินออกมา ก่อนจะยื่นจดหมายให้เยี่ยนชิง

“เยี่ยนชิง รบกวนเจ้าส่งจดหมายฉบับนี้ให้เขาทีนะ”

เยี่ยนชิงรับจดหมายมาด้วยสองมือ พร้อมกล่าวด้วยความเคารพว่า

“ขอรับ คุณหนูหลิวเยว่ได้โปรดวางใจ ข้าน้อยจะส่งไปให้ถึงอย่างแน่นอน”

ฉู่หลิวเยว่ไว้ใจเยี่ยนชิงมาก จึงพูดต่อว่า…

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะต้องรีบกลับไป เช่นนั้นข้าก็จะไม่รั้งเจ้าแล้ว”

เยี่ยนชิงประสานหมัดคารวะอีกฝ่าย

“คุณหนูหลิวเยว่โปรดรักษาตัว ข้าน้อยขอตัวลา”

เมื่อพูดจบ เขาก็เก็บจดหมายฉบับนั้นด้วยความระมัดระวัง ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป

จนกระทั่งแผ่นหลังของเขาหายลับสายตาไป เขานั้นก็เหลือเพียงความเงียบงัน

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองไปรอบๆ

“ศิษย์พี่ทั้งหลาย มีเรื่องอันใดจะถามข้าหรือไม่?”

ทุกคนก็รีบขวับกลับมาทันที

“ไม่มีแล้วๆ ศิษย์น้องหญิงกำลังยุ่งอยู่ เช่นนั้นข้าไม่กวนแล้ว!”

เมื่อพูดจบพวกเขาก็แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

ฉู่หลิวเยว่ “…”

เดิมทีลู่จือเหยาอยากจะถามสักประโยคสองประโยค แต่สุดท้ายเย่หรานหร่านก็มาลากเขาออกไป

เชียงหว่านโจวเหลือบมองไปยังแหวนเฉียนคุนที่อยู่บนนิ้วมือของฉู่หลิวเยว่ สายตาก็ลึกล้ำมากขึ้น แต่เขาก็ไม่ได้พูดอันใดออกมา ก่อนจะหมุนตัวกลับไปที่ห้องนอนของตนเองทันที

ฉู่หลิวเยว่ยกมือขึ้นมามอง

แหวนเฉียนคุนวงนี้มันใหญ่ไปหน่อยสำหรับนาง นางจึงต้องสวมเอาไว้ที่นิ้วโป้ง

แสงแดดรอดผ่านช่องว่างระหว่างนิ้ว

แหวนเฉียนคุนวงนั้นก็เปล่งประกายระยิบระยับมากขึ้น

แกร๊ก!

ทันใดนั้นก็มีเสียงเบาๆ ดังขึ้น

ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปเล็กน้อย ทันใดนั้นนางก็เห็นว่าแหวนเฉียนคุนวงก่อนหน้านี้รอยแตกเกิดขึ้น

แหวนเฉียนคุนวงนั้น เป็นวงแรกของนาง แม้ว่าจะระดับไม่สูง พื้นที่ในมิติไม่กว้างมาก แต่ว่านางก็ใส่จนชินแล้ว จึงใส่เอาไว้อย่างเดิมไม่ได้ถอดออกมา

คิดไม่ถึงว่ามันจะแตกแบบนี้?

ฉู่หลิวเยว่ถอดมันออกมา และมองดูรอยแตกที่นั้นอย่างเสียดาย

แต่ดูจากท่าทางร่องรอยของมันแล้ว เหมือนว่ามันจะไม่สามารถซ่อมแซมให้กลับมาเป็นดังเดิมได้

นางเดินกลับเข้าไปในห้อง จากนั้นก็นำของที่อยู่ในแหวนเฉียนคุนวงเก่าออกมา หลังจากจัดเรียงเสร็จแล้ว นางก็เอาของเหล่านี้ใส่ในแหวนเฉียนคุนวงที่หรงซิวให้มา

แม้ว่าจะมีศิลาผนึกขาวมากมายอยู่ด้านในนั้น แต่มันก็ยังมีที่ว่างเหลืออยู่อีก

จะให้วางของของฉู่หลิวเยว่เหล่านั้น นับว่าเหลือเฟือ

ทันใดนั้นก็มีเสียงสิ่งของแตกละเอียดดังขึ้นมาอีกครั้ง

ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมองอย่างตั้งใจ

ในมือของนางมีแหวนเฉียนคุนอยู่หลายวง

แหวนเหล่านั้นเป็นของเจี่ยนเฟิงฉือไม่ใช่หรือ

ทั้งหมดมีแปดวง แต่ละวงมีเงินมากมายอยู่ด้านในนั้น และหนึ่งในนั้นก็มีรอยแตกขึ้นมา

ฉู่หลิวเยว่จึงได้แต่นำของทั้งหมดที่อยู่ในแหวนวงนั้นออกมาอย่างจนปัญญา

หลังจากที่ย้ายของเสร็จเรียบร้อยแล้ว แหวนเฉียนคุนวงที่สามก็แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!

ฉู่หลิวเยว่จ้องมองรอยร้าวนั้น ในที่สุดก็นึกอันใดขึ้นมาได้ จากนั้นก็ค่อยๆ มองไปยังแหวนเฉียนคุนที่ส่องประกายอยู่บนนิ้วโป้งของนาง

เหมือนว่า…สาเหตุจะมาจากสิ่งนี้

ราวกับเพื่อต้องการการยืนยันการคาดเดาของนาง หลังจากนั้นไม่นาน แหวนเฉียนคุนที่เหลือก็แตกเสียหายอย่างต่อเนื่อง

จนสุดท้ายก็ไม่เหลือเลยแม้แต่วงเดียว!

หลังจากที่ฉู่หลิวเยว่โอนถ่ายของทุกอย่างที่อยู่ในแหวนเฉียนคุนออกมาแล้ว แหวนเฉียนคุนเหล่านั้นก็สลายกลายเป็นผุยผงอย่างไร้เสียง!

ฉู่หลิวเยว่มองเศษฝุ่นผงที่กระจายอยู่เต็มโต๊ะ จากนั้นก็มองเฉียนคุนที่อยู่ในมือ มุมปากก็กระตุกขึ้นเล็กน้อย

…

ตระกูลเจียง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน