ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 608

“ระวังคำพูด? คำพูดเช่นนี้สามารถหลุดออกมาจากปากของหอร้อยโอสถอย่างพวกเจ้าได้ด้วยหรือ?”

เจียงอวี่จือไม่ได้สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเย่ว์หลิงเลย ทางตรงข้ามกลับคิดว่านางพูดแทงใจดำของอีกฝ่าย จึงพูดต่อไป

“ข้าจำได้ว่าตอนที่นางมาหอร้อยโอสถครั้งแรก นางมากับต้วนจืออวี่ และคนผู้นั้นคือคนสนิทของมู่ชิงเห่อ ตอนนั้นพวกเขาไม่ได้ดูสถานะของต้วนจืออวี่ จึงต้องเสียปะการังแห่งแผ่นดินไปให้เขาไม่ใช่หรือ?”

หลังจากนั้น ก็มีข่าวลือแพร่กระจายออกมาว่าฉู่หลิวเยว่มีมู่ชิงเห่อเป็นที่พึ่งพิง

แต่ต่อมาก็มีข่าวลือจากที่ไหนไม่ทราบว่านางมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจี่ยนเฟิงฉือ

แค่ในสองเวลาสั้นๆ ไม่ถึงเดือน แต่ฉู่หลิวเยว่กลับมีข่าวลือกับพวกเขาทั้งสองได้นั้น นางก็ถือว่ามีความสามารถไม่เบา

เย่ว์หลิงกล่าวขึ้นเสียงเย็น

“คุณหนูสี่ ถ้าข้าจำไม่ผิดละก็ ในวันนั้นที่คุณหนูฉู่สามารถซื้อได้เป็นเพราะว่านางเสนอราคาสูงกว่าไม่ใช่หรือ ดังนั้นสุดท้ายแล้วนางจึงเป็นคนได้ปะการังแห่งแผ่นดินชิ้นนั้นไป”

สีหน้าของเจียงอวี่จือก็ดูย่ำแย่มากยิ่งขึ้น

แต่นางก็ยังฝืนพูดออกมาว่า

“แต่อย่างใดก็ตาม ที่ข้ามาวันนี้ เพื่อบอกกับพวกเจ้าว่า ฉู่หลิวเยว่ไม่มีความเกี่ยวข้องกับมู่ชิงเห่อเลยแม้แต่น้อย! ที่นางอยู่ในเมืองซีหลิงนี้นั่น นางไม่มีที่พึ่งพาหรือผู้สนับสนุนใดๆ ทั้งสิ้น! นางเป็นเพียงคนไร้นามจากเมืองด้านนอกพรมแดนม่านฟ้าเท่านั้น!”

ตอนที่ได้ยินครึ่งประโยคแรก เย่ว์หลิงก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

แต่เมื่อได้ยินประโยคหลัง ขนทั่วทั้งสรรพางค์ก็ลุกชูชันทันที

เขาเดินก้าวขึ้นไปด้านหน้าหนึ่งก้าว สายตาจดจ้องไปที่เจียงอวี่จือตาเขม็ง น้ำเสียงก็จริงจังมากขึ้น

“คุณหนูสี่ ได้โปรดถอนคำพูดของท่านเมื่อครู่นี้ด้วยขอรับ!”

แต่เจียงอวี่จือไม่คิดเช่นนั้น กลับหัวเราะเยาะเย้ยว่า

“เหตุใด ประมุขเย่ว์ไม่เชื่อหรือ? ไม่เช่นนั้นก็ไปเชิญรองแม่ทัพมู่มาที่นี่สิ ข้าจะถามเขาด้วยตนเองเลย”

เย่ว์หลิงด่าเจียงอวี่จือว่าไม่มีสมองอยู่ในใจ

ถ้านางอยากตายคนเดียว เช่นนั้นก็ไม่เป็นไร แต่อย่ามาดึงเขาไปด้วย!

“พวกเรารู้ตั้งนานแล้วว่าคุณหนูฉู่และรองแม่ทัพมู่นั่นไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน แต่ตอนนี้นางเป็นแขกกิตติมศักดิ์ของหอร้อยโอสถ เราจะสร้างข่าวร้ายให้นางไม่ได้! ถ้าหอร้อยโอสถสามารถยอมรับผลลัพธ์จากการล่วงเกินหอร้อยโอสถได้ละก็ เช่นนั้นก็พูดต่อเถิด!”

เจียงอวี่จือชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นถึงค่อยเข้าใจความหมายของเขา

นี่เขาหมายความว่า…เขารู้อยู่นานแล้วว่าฉู่หลิวเยว่ไม่มีคนสนับสนุน แต่เพราะว่านางจ่ายเงินไปไม่น้อย ดังนั้นจึงเลือกปกป้องนางเช่นนี้น่ะหรือ?

“เจ้า…”

เมื่อเห็นใบหน้าที่เย็นชาของเย่ว์หลิง หัวใจของนางก็สั่นสะท้านขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ก่อเกิดเป็นความหวาดกลัวขึ้นเล็กน้อย

นางแค่พูดความจริงหนึ่งประโยคเท่านั้นเอง เหตุใดปฏิกิริยาของเย่ว์หลิงถึงได้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้เล่า?

ดูไปแล้ว เหมือนว่าเขาต้องการลงมือกับนางอย่างใดอย่างนั้น!

แม้ว่านางจะกำเริบเสิบสาน แต่เมื่อเทียบกับคนอย่างเย่ว์หลิง นางก็เหมือนเป็นเด็กไม่รู้ประสาเท่านั้น

เดิมทีก็ไม่สิทธิ์จะไปสู้กับเขาอยู่แล้ว

“ข้า…ข้าแค่มาที่นี่เพื่อบอกพวกเจ้า…นาง…นางไม่ได้เก่งกาจอันใดเลย…เหตุใดพวกเจ้าต้องประคบประหงมนางขนาดนั้นด้วย?”

ในใจของเจียงอวี่จือเต็มไปด้วยความโมโหระคนไม่เข้าใจ

ถ้าเทียบกันด้วยฐานะแล้ว นางสูงส่งกว่าฉู่หลิวเยว่ตั้งไม่รู้กี่เท่า!

ต่อให้ฉู่หลิวเยว่มีผู้สนับสนุนเป็นมู่ชิงเห่อแล้วอย่างใด?

มู่ชิงเห่อเป็นลูกน้องของพี่ชายนางนะ!

แล้วตอนนี้ เย่ว์หลิงกลับเลือกที่จะโจมตีนางอย่างไม่ลังเล เพราะต้องการปกป้องฉู่หลิวเยว่?

นี่ไม่ได้มีอันใดเข้าใจผิดไปใช่หรือไม่?

เย่ว์หลิงบ้าไปแล้วหรือ

วันนี้เย่ว์หลิงออกจากบ้านมาไม่ได้ดูปฏิทิน ถึงได้ถูกคนโง่ยั่วโมโหเช่นนี้!

ฉู่หลิวเยว่ไม่มีผู้สนับสนุนอยู่ในซีหลิง แต่มีอยู่ที่หมื่นลี้ที่ห่างออกไป

และที่สำคัญก็คือ คนผู้นั้นเป็นคนที่อยู่บนจุดสูงสุดของภูเขา และตอนนี้เขาคนนั้นกำลังยืนอยู่ชั้นบนนี่เอง!

นายท่านจะต้องเห็นทั้งหมดแล้วอย่างแน่นอน!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน