ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 674

หรงซิวเหมือนถูกขาย “…”

เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกที่กระตือรือร้นเช่นนี้ นางก็รู้สึกหนักใจเล็กน้อย แล้วกระแอมไอหนึ่งครั้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “ขอบคุณผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมากเจ้าค่ะ ข้าขอน้อมรับความเมตตาของท่านไว้เพียงน้ำใจก็พอ สิ่งของเหล่านี้ล้วนล้ำค่าเกินไป…”

“เจ้าเลือกสักอันสิ! เลือกเลย!”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดเร่งเร้า

“ของเล็กๆ เหล่านี้นับเป็นของล้ำค่าที่ใดกัน? หลังจากนี้ข้าจะมอบให้มากกว่านี้อีก!”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

ของเล็กๆ …

เมื่อครู่เขาเพิ่งบอกว่านี่เป็นเคล็ดวิชาระดับตี้ไม่ใช่หรือ?

ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดเขาใจกว้างกันขนาดนี้เลยหรือ?

ฉู่หลิวเยว่คิดจะปฏิเสธอีก แต่หรงซิวกลับเดินขึ้นมา พร้อมกวาดสายตาไปยังกล่องหยกเหล่านั้น จากนั้นก็เลือกขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วยื่นให้ฉู่หลิวเยว่

“นี่คือน้ำใจของผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก เจ้ารับไปเถิด”

และด้วยนิสัยของเขาแล้ว เขาอาจจะเขามาวอแวกับฉู่หลิวเยว่เพราะเรื่องนี้นานกว่าครึ่งเดือนอย่างแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่ลังเลอยู่ครู่ แต่ต้องรับกล่องหยกนั้นมาอย่างจำใจ

“ขอบคุณผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกเจ้าค่ะ”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมองไปที่กล่องหยกใบนั้น แววตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมา จากนั้นก็มองไปยังหรงซิว ก่อนจะหัวเราะขึ้นมา

“เจ้าเด็กนี่เลือกเป็นจริงๆ เลย ข้าจะมอบของให้ฉู่หลิวเยว่ เจ้าก็ยังไม่ลืมที่จะเข้ามามีส่วนร่วม?”

ฉู่หลิวเยว่มองไปยังทั้งสองคนอย่างไม่เข้าใจ

หรงซิวหัวเราะขึ้น

“แค่ถือโอกาสเท่านั้นเอง”

เมื่อพูดจบ เขาก็หยิบกล่องหยกอีกกล่องมาจากในแหวนเฉียนคุนของตนเอง กล่องนั้นมีลักษณะเหมือนกล่องที่นางถืออยู่ทุกประการ จากนั้นเขาก็ส่งให้ฉู่หลิวเยว่

“ที่ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมอบให้คือตอนต้น นี่คือตอนปลาย”

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย

เหตุใดเคล็ดวิชาหนึ่งถึงได้แบ่งออกเป็นตอนต้นตอนปลายล่ะ?

ทันใดนั้นเองแววตาของนางก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย

ช้าก่อน ม้วนตอนนี้เป็นเคล็ดวิชาระดับตี้ เช่นนั้นตอนปลาย…จะเป็นเคล็ดวิชาระดับเทียนหรือ?!

“หรงซิว ตอนปลาย…”

เหมือนเห็นว่านางสามารถคาดเดาอันใดบางอย่างออกแล้ว หรงซิวจึงยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย

“เจ้าคือคู่หมั้นของข้า สิ่งของเหล่านี้ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกไม่สามารถมอบมันให้เจ้าได้ชั่วคราว แต่ข้าสามารถมอบให้ได้”

เป็นเช่นนั้นจริงๆ ด้วย!

ฉู่หลิวเยว่ยืนยันการคาดเดาในใจของตนเองทันที

เคล็ดวิชาตอนต้นและตอนปลายมารวมกัน ก็ต้องกลายเป็นเคล็ดวิชาระดับเทียนอย่างแน่นอน!

แต่ทว่าเมื่อครู่หรงซิวพูดว่าอันใดนะ

…แค่ถือโอกาสมอบให้?

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดอย่างอิจฉาว่า

“ฮึ เจ้าจะรังแกคนแก่เช่นข้า! รอพวกเจ้าแต่งงานกันก่อนเถิด ข้าจะมอบอันใดก็มอบให้ได้แล้ว! และคงไม่เหมือนถึงคราวเจ้าหรอก”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

เรื่องเช่นนี้เป็นเรื่องที่น่าเปรียบเทียบและภูมิใจตรงที่ใดกัน…

บนโลกนี้มีผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากที่ทั้งชีวิตนี้เขาอาจจะไม่ได้เห็นเคล็ดวิชาระดับเทียนเลย แต่คาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะมอบเคล็ดวิชาเหล่านั้นให้นางง่ายๆ เช่นนี้…

อีกทั้งนางเพิ่งเลื่อนขั้นเป็นจอมยุทธ์ระดับห้ามาเท่านั้นเอง จากนั้นก็ได้รับของขวัญที่ล้ำค่าเช่นนี้มาเลยหรือ?

ฉู่หลิวเยว่มองหรงซิวอย่างสื่อความหมาย

ตอนนี้นางค่อนข้างมั่นใจแล้ว หลีอ๋อง ไม่สิ…โอรสสวรรค์เป็นคนที่ร่ำรวยมากจริงๆ

นางอุ้มกล่องหยกสองใบไว้ในอ้อมแขน แล้วครุ่นคิดอย่างเงียบๆ ว่า ที่แท้การกอดต้นขาทองคำก็เป็นเช่นนี้เอง

…มีความสุขมาก!

“โอ้! จริงสิ! ได้ยินหรงซิวพูดว่าเสี่ยวหลิวเยว่ยังเป็นปรมาจารย์ค่ายกลและเซียนหมอด้วยไม่ใช่หรือ? แม้ว่าข้าจะไม่ได้ผึกทั้งสองสายนั้น แต่ก็ได้สะสมของไว้ไม่น้อยเลย…”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดจบ ก็เทของลงมาอีกกอง แล้วค่อยๆ เลือก

“อืม…นี่เป็นค่ายกลระดับแปด อันนี้มอบให้เจ้า! อันนี้ก็ด้วย อันนี้ก็ให้เจ้า! เฮ้ นี่ดูเหมือนจะเป็นใบเทียบโอสถ ตอนแรกข้าเก็บได้จากตัวของเซียนหมอ เอาไป!”

ตอนแรกนางยังสามารถแสร้งทำเป็นสงบนิ่งได้ แต่ในที่สุดหนังตาของนางก็กระตุกอย่างแรง

นี่…นี่จะใจกว้างเกินไปหรือไม่?!

“ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก ของเหล่านี้มันล้ำค่ามากเกินไป ข้า…”

แต่หรงซิวกลับรับของเหล่านั้นมาทั้งหมดแล้ว โดยที่ไม่ยอมให้นางได้ปฏิเสธเลย

แม้ว่าตอนที่นางเพิ่งกลับมาเกิดใหม่ นางจะไม่มีอันใดเลยสักอย่าง แต่ก็ดีที่ดวงของนางนั้นดีมาก ดีจนเกินความเป็นจริง…

หลังจากเก็บของทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเขาทั้งหลายก็เดินเข้ามาในห้อง

ฉู่หลิวเยว่ชงชาให้ทุกคนด้วยตนเอง และก็เป็นผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกที่ชื่นชมนาง

“เสี่ยวหลิวเยว่ ชาที่เจ้าชงนั้นดีจริงๆ!”

ฉู่หลิวเยว่ถามอย่างสงสัย

“ท่านชอบจินจวิ้นเหมย[1]หรือ?”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วรีบพยักหน้า

หรงซิวที่อยู่ข้างๆ ก็นั่งมองฉากนี้อย่างเงียบๆ

มีใครไม่รู้บ้างว่าผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกดื่มแต่น้ำหิมะจากภูเขาเหมันต์ที่พกติดตัวมาเท่านั้น?

และโดยเฉพาะเมื่อเขาอยู่ในระดับนี้แล้ว เขายิ่งไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้มากนัก

แม้ว่าการแสดงจะดูงุ่มง่าม แต่ก็จริงใจอย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่เองก็สามารถมองออกอยู่หลายส่วน ในใจรู้สึกตลกและอบอุ่นเล็กน้อย

นางสามารถมองออกว่า อีกฝ่ายนั้นชอบนางและให้ความสำคัญกับนางจริงๆ

และทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะเขาใส่ใจหรงซิวอย่างมาก

แม้ว่าก่อนหน้านี้นางจะไม่เคยได้ยินหรงซิวพูดถึงมาก่อน แต่ทว่าผู้อาวุโสท่านนี้จะต้องมีความสำคัญต่อหรงซิวอย่างมากแน่นอน

“วันนี้มีข่าวมาจากวังหลวง”

หรงซิวยกชาขึ้นมาจิบ กลิ่นหอมฟุ้งกระจายทั่วช่องปากทันที

“องค์หญิงสามกับคุณชายใหญ่เจียงจะจัดงานแต่งงานในวันที่หกเดือนหก”

ฉู่หลิวเยว่ชะงักไป

นี่มัน…

ในที่สุดซั่งกวนหว่านก็ทนไม่ไหวจนอยากจะขึ้นครองราชย์แล้ว?

นางนิ่งค้างไปเล็กน้อย จนสัมผัสได้ว่าหรงซิวกำลังมองนางอยู่ แววตาลึกล้ำมากขึ้น

หัวใจของฉู่หลิวเยว่เต้นผิดจังหวะ

เหมือนว่าเขา…ใส่ใจกับการตอบสนองของนางอย่างมาก?

[1]จินจวิ้นเหมย ชาจากเทือกเขาอู่อี๋ซาน แปลตรงตัวคือ คิ้วอาชาทอง คือชาดำที่พัฒนามาจาก Lapsang Souchong ถือได้ว่าเป็นชาดำจากเมืองจีนที่โด่งดังที่สุดเลยก็ว่าได้