ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 695
สรุปบท บทที่ 695 เข้าใกล้: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 695 เข้าใกล้ – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 695 เข้าใกล้ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เขากวาดสายตามองรอบบึงโคลนสีดำ ก่อนจะพบว่ามันกว้างใหญ่เสียจนมองไม่เห็นริมบึงเลย!
กลิ่นเหม็นเน่าน่าสะอิดสะเอียน ลอยคลุ้งในอากาศจนหายใจไม่ออก!
สถานที่นี้มันอันใดกัน!?
เจียงอวี่เฉิงรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก และรู้สึกขยะแขยงในเวลาเดียวกัน เขาอยากจะออกไปจากสถานที่แห่งนี้โดยเร็วที่สุด!
เขาเงยหน้าขึ้นมองราวสติหลุด
และเห็นความมืดมิดที่ไร้ซึ่งแสงสว่าง
หัวใจของเจียงอวี่เฉิงหล่นไปอยู่ตาตุ่ม!
หมายความว่า…ทางเข้าถูกปิดไปแล้วอย่างนั้นหรือ!?
มิฉะนั้นควรจะมีแสงสว่างลอดผ่านเข้ามาบ้างสิ!
เขามองไปรอบๆ อย่างลุกลนอีกครั้ง และเรียกชื่อคนอื่นๆ ซ้ำๆ แต่ก็ยังไม่มีใครตอบกลับมา
หรือว่ามีแค่เขาตกลงมาคนเดียว?
เจียงอวี่เฉิงขมวดคิ้ว
ทว่าสิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ หลังจากที่เขาตกลงมา ซั่งกวนหว่าน มู่ชิงเห่อและคนอื่นๆ เอง ก็ถูกลากลงมาในรอยแยกนี้เช่นกัน
แต่แค่ว่าพวกเขาทั้งหมดตกลงไปในร่องลึกที่แตกต่างกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้อยู่ที่เดียวกับตน
และในเวลานี้ สถานการณ์ของพวกเขา ก็ไม่ได้ดีไปกว่าเจียงอวี่เฉิงเลย
เพียงแค่เจียงอวี่เฉิงยังไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เท่านั้น
แต่เขาทนกับสภาพแวดล้อมของที่นี่ไม่ได้จริงๆ เขาจึงทำได้เพียงเลือกสุ่มหาทิศทาง แล้ววางแผนที่จะออกไปเสียก่อน ส่วนเรื่องอื่นก็ค่อยคุยกันอีกที
ทว่าพอตัดสินใจจะทำตามแผน เขากลับ…ยกเท้าไม่ขึ้น
เขาเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดี ก่อนจะค่อยๆ มองลงไป
พลันพบว่าสองเท้าของเขากำลังจมหายลงไปในบึง!
และโดยที่เขาไม่ทันสังเกต โคลนดำๆ เหล่านั้นก็เคลื่อนขึ้นมาถึงข้อเท้าของเขาแล้ว!
เจียงอวี่เฉิงเริ่มกระวนกระวาย แล้วรีบรวบรวมพละกำลัง
แต่ดูเหมือนว่าใต้บึงนั้นจะมีอันใดบางอย่างจับล็อคขาของเขาไว้แน่น ทำให้ยากที่จะหลุดพ้น
หลังจากลองวิธีการต่างๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แทนที่เจียงอวี่เฉิงจะหลุดออกมาได้ เขากลับถูกดูดลงไปลึกกว่าเดิมเสียอีก
ดินโคลนนั่นไหลขึ้นมาถึงน่องของเขาแล้ว!
หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ย่อมไม่ดีแน่!
เจียงอวี่เฉิงเปลี่ยนความคิดทันที และสุดท้ายก็หยิบที่ลิ่มน้ำแข็งขนาดเท่าหัวแม่มือออกมา
พลังปราณดั้งเดิมหลั่งไหลเข้าไป และความเย็นเยียบก็แผ่ออกมาจากมันทันที!
มือของเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งบางๆ
จากนั้นความหนาวเย็นก็แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ
ไม่นาน หนองน้ำรอบตัวเขาก็เริ่มกลายเป็นน้ำแข็ง
เจียงอวี่เฉิงใช้มือดันขั้นน้ำแข็งไว้ พลันดึงตัวออกไปจากโคลนตม!
มีกลิ่นเหม็นๆ โชยมาแตะจมูกของเขา!
แถมเท้าทั้งสองข้าง และแม้แต่น่องของเขา ก็ล้วนจมอยู่ใต้โคลนสีดำหนาเป็นชั้น!
รองเท้าบู๊ตข้างหนึ่งจมอยู่ในโคลนและนำออกมาไม่ได้
เจียงอวี่เฉิงนั่งลงบนชั้นน้ำแข็ง พลางระงับอาการคลื่นไส้ แล้วโยนรองเท้าอีกข้างทิ้งไป
ตั้งแต่จำความได้ เขาไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้มาก่อนเลย!
ทว่าหลังจากทำความสะอาดสิ่งสกปรกบนร่างกายของตนลวกๆ แล้ว ในที่สุดเจียงอวี่เฉิงก็ลุกขึ้น
ทัศนียภาพรอบด้านนั้นยังคงเป็นความมืดอันไร้ที่สิ้นสุด
คิ้วหนาขมวดมุ่นกว่าเดิม
มู่ชิงเห่อไม่เคยบอกเลยว่ามีสถานที่เช่นนี้ซ่อนอยู่ในป่าหมอกมายาด้วย…
แต่ในขณะที่เขากำลังลังเลอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงแปลกๆ ดังมาจากระยะไกล
ในสถานที่ที่เงียบสงบจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มหล่นลงพื้น เสียงของการเคลื่อนไหวต่างๆ จะดังก้องกังวานและแผ่ขยายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!
จิตใจของเจียงอวี่เฉิงอยู่สภาวะตึงเครียดขั้นสุด ยามได้ยินเสียงนี้ หัวใจดวงน้อยก็ยิ่งสั่นสะท้าน
เขากลั้นหายใจ แล้วยกเท้าขึ้นเดินไปตามทิศทางของเสียง
แต่สิ่งที่เขาไม่ทันได้สังเกตก็คือ หลังจากที่เขาเดินออกไปแล้ว กลับมีมือยื่นออกมาจากหนองน้ำที่อยู่ข้างหลังเขา
โครงกระดูกสีขาวตนหนึ่งเคลื่อนไหวอยู่ด้านหลังเขา ก่อนจะค่อยๆ ถดตัวกลับลงไปในน้ำ
เกิดระลอกคลื่นน้ำเบาๆ
เสมือนว่ามีบางอย่างแอบเคลื่อนไหวอยู่เงียบๆ
…
พวกของฉู่หลิวเยว่เดินไปอีกประมาณครึ่งชั่วยาม
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...