ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 718
สรุปบท บทที่ 718 ผนึก: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 718 ผนึก จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 718 ผนึก คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ใบหน้าของเขาเหมือนซ่อนกลืนไปกับสายหมอก ไม่อาจมองเห็นได้อย่างชัดเจน แต่น้ำเสียงนั้นกลับรู้สึกคุ้นเสียเหลือเกิน ราวกับเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง
ทันใดนั้นฉู่หลิวเยว่ก็สัมผัสได้ว่า เสียง “เยว่เอ๋อ” นั้นกำลังเรียกนางอยู่!
ชายผู้นี้เป็นใครกัน?
เหตุใดเขาถึงเรียกชื่อของข้าล่ะ?
อีกทั้งมันยังเป็นน้ำเสียงที่คุ้นหูยิ่งนัก . .
ฉู่หลิวเยว่อยากก้าวไปข้างหน้าจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ร่างกายดูเหมือนย่ำเท้าอยู่ตรงที่เดิม ไม่อาจเคลื่อนที่ได้เลยแม้แต่น้อย
ระยะห่างระหว่างเราสองต่างห่างกันเพียงเท่านี้ แต่ไม่ว่าอย่างใดก็มิอาจเข้าใกล้ได้เลย
และดูเหมือนว่าชายผู้นั้นจะไม่ได้รีบร้อนอันใด เขายื่นมือออกมา ประหนึ่งว่ากำลังรอให้นางไปหา
ร่างของเขาสูงโปร่งระหงงดงามราวกับหยก สายลมแห่งภูเขาโชยผ่านมา พัดชายเสื้อสีดำของเขาปลิวไหวไปตามสายลม
ดุจดั่งดอกม่านถัวหลัวที่เบ่งบานในคืนเดือนมืด แต่พริ้วไหวล่องลอยดั่งเทพเทวา
ฉู่หลิวเยว่เผยปากของนาง อยากจะพูดอันใดบางอย่าง แต่กลับไม่สามารถพูดอันใดออกมาได้เลยสักคำ
ระหว่างเราสองดูเหมือนมีสิ่งกีดขวางโปร่งใสกั้นค่ายกลนี้อยู่ ทำให้ต่างฝ่ายต่างไม่อาจขยับเข้าหากันได้เลย
เจ้าคือ…
เจ้าคือ…
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตนเหมือนจะรู้จักชายผู้นี้ ระหว่างทรวงอกและมวลท้องเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่จะตะโกนเรียกชื่อของเขาออกมา
ราวกับขอเพียงแค่เรียกชื่อเขาออกมา ก็จะจำได้ว่าเขาเป็นใคร
หากแต่ฉู่หลิวเยว่ทำอย่างใดก็ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้เลย
นางค่อยๆ เริ่มรู้สึกกระวนกระวายภายในใจลึกๆ
ทันใดนั้น แสงสีทองสว่างปรากฏขึ้นลอยผ่านสายตาไป!
ดวงตาของฉู่หลิวเยว่ติดอยู่กับภาพแสงสีทองที่ส่องแสงเรืองรองไปชั่วขณะ! มองไม่เห็นอันใดเลย!
วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่ามีบางอย่างดึงนางอย่างแรง!
ร่างของนางร่วงหล่นลงไปด้านล่าง!
ตุ้บ!
ทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้าพลันลับหายไป!
…
ห่างออกไปหมื่นลี้
ภายในห้องใต้หลังคาที่หรูหรางดงาม ร่างหนึ่งนั่งอยู่ริมหน้าต่าง
วันนี้เขาเปลี่ยนเป็นชุดสีดำ ดูแล้วยิ่งเพิ่มความเยือกเย็นยิ่งขึ้นไม่น้อยเลย
ขณะนี้ เบื้องหน้าของเขา มีกระดานหมากรุกที่วางเรียงรายอยู่อย่างเป็นระเบียบ
ฝั่งตรงข้ามคือผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก
นิ้วเรียวยาวขาวซีดของเขา หยิบหมากสีขาวขึ้นมา เมื่อมันร่วงหล่นลงกลางอากาศ การเคลื่อนไหวนั้นดูราวหยุดชะงักไปชั่วขณะ
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกเงยหน้าขึ้นมองชายที่อยู่ตรงข้ามเขาอย่างประหลาดใจ
“องค์ชาย?”
เขาเล่นหมากรุกอย่างเด็ดขาดมาโดยตลอด ไม่เคยหยุดกลางคันเช่นนี้
ดูท่าทีแล้ว เหมือนเขากำลังครุ่นคิดอันใดบางอย่างอยู่
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกกำลังจะถามอีกครั้ง ทันใดนั้น เขาเห็นเปลวไฟสีทองลุกโชนที่ปลายนิ้วของอีกฝ่าย!
เปลวไฟนั้นควบแน่นอย่างรวดเร็วรวมตัวกันเป็นตราสัญลักษณ์ครึ่งหนึ่งกลางอากาศ และอันตรธานหายไปอย่างรวดเร็ว
หึ
ตัวเบี้ยระหว่างนิ้วของเขากลายเป็นควันสีขาวพวยพุ่งทันที! ลอยหมุนวนเป็นเกลียวลับหายไป!
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกหรี่ตามอง
พระองค์ทรงใช้ตราสัญลักษณ์เหล่านี้ในเวลานี้เช่นนั้นหรือ . .
“องค์ชาย เกิดอันใดขึ้นหรือท่าน?”
หรงซิวส่ายหัว รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากอันบางเฉียบของเขา
“ไม่มีอันใด”
แต่ความจริงคือ…นางเปิดผนึกบนเจดีย์ฐานสี่เหลี่ยมสีดำนั้นได้เร็วกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกดูท่าทางอันเกียจคร้านของอีกคน รอยยิ้มบนริมฝีปากเผยอขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าบางส่วนของเขาเปี่ยมไปความทะนงตนและหลงใหลในความมั่นใจของตน ทว่าเรื่องภายในใจขององค์ชายนั้น เขาจะทายถูกสักเท่าไหร่กันเชียว
“เกี่ยวข้องกับพระชายาหรือไม่”
หรงซิวได้แต่ยิ้ม แล้วหนีบหมากรุกขึ้นมา ก่อนที่มันจะร่วงหล่นลงอีกครั้ง
ตุบ
“อืม”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...