ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 720
สรุปบท บทที่ 720 ปราบปราม: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 720 ปราบปราม – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 720 ปราบปราม ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
แต่ว่า…นี่ แค่เรื่องโชคดีเท่านั้นไม่ใช่หรือ?
เหตุใดนางถึงกล้าพูดแบบนี้ออกมาได้
นี่เป็น ‘จุด’ เด่นหรือ?
นี่มันโชคเข้าข้างสุดๆ เลยไม่ใช่หรือ
นี่จะก็ไม่ใช่คนอื่นมีทางรอดเลยหรือ
ผู้อาวุโสชิวซีเกือบจะหมดลมหายใจ ใบหน้าของเขาขึ้นสีแดงก่ำ
เขาชี้ไปที่ฉู่หลิวเยว่ มือและริมฝีปากสั่นระริก หลังจากเวลาผ่านไปนานเขาก็ยังพูดอันใดไม่ออกเลยแม้แต่คำเดียว
เขายังจะพูดอันใดได้อยู่ล่ะ
เขายังจะสามารถพูดอันใดได้อีกหรือ
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นต่อหน้าธารกำนัล ถึงอยากจะใส่ร้ายนินทาแต่ก็ทำไม่ได้!
กษายะหางวายุตัวนั้นได้ทำพันธสัญญากับนางแล้ว แล้วเขาจะทำสิ่งใดอีก
ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตามองเขาแล้วถามขึ้นว่า
“ผู้อาวุโสชิวซีเป็นอันใดไปหรือ? ท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”
ผู้อาวุโสชิวซีรีบดึงมือของตัวเองออกทันที แล้วสะบัดแขนเสื้ออย่างแรง พร้อมหมุนตัวเดินออกไป
ตาไม่เห็นนับว่าสะอาด[1]
ฉู่หลิวเยว่หัวเราะเสียงเย็นในใจ
แน่นอนว่านางสามารถอ่านความคิดของผู้อาวุโสชิวซีออกอยู่แล้ว
นี่ก็เป็นเพียงแค่ความพยายามของถวนจื่อเท่านั้น
แม้กระทั่งซั่งกวนหว่านยังทำให้มันสนใจไม่ได้
นับประสาอะไรกับเขาล่ะ เขามีคุณสมบัติจากที่ใดกัน?
ผ่านมาตั้งหลายปี นิสัยโลภมากยังไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะ!
ทันใดนั้นเงาสีเขียวกลุ่มหนึ่งก็บินผ่านไป
ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตามองครู่หนึ่ง
“ปีศาจแดง?”
เมื่อครู่นางยังกังวลอยู่เล็กน้อยที่ปีศาจแดงชนเข้ากับม่านพลัง
แต่เมื่อเห็นท่าทางของมันในตอนนี้…อื้ม เหมือนว่ามันจะไม่ได้เป็นอันใดนะ
ปีศาจแดงจ้องมองถวนจื่อด้วยความโมโห
ถวนจื่อหมุนตัวกลับ ไม่หันหน้าไปมองมัน
มองมาตั้งหลายปีแล้ว มีสิ่งใดให้น่ามองกัน
ร่างเล็กๆ ของปีศาจแดงขดตัวเป็นลูกบอลก้อนกลมๆ พร้อมส่งเสียงดัง ‘พรึ่บ’ เปลวเพลิงสีเขียวบนร่างกายก็ท่วมขึ้นมา!
ก่อนหน้านี้มันแค่รู้สึกว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไป แต่ดูจากตอนนี้แล้ว เหมือนว่ามันจะคาดเดาได้ถูกต้องแล้วจริงๆ ด้วย
เป็นมันจริงๆ ด้วย!
โชคดีที่ตอนแรกมันไม่ได้เศร้าเสียใจนาน
หลังจากเวลาผ่านไปนาน มันยังคงสบายดี กลายเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย
ปีศาจแดงคิดว่าตอนนี้ตนเองไม่ใช่แม้กระทั่งสัตว์อสูรระดับเก้า เมื่อมันอยู่ระดับต่ำกว่าอีกฝ่ายหนึ่งระดับ มันก็รู้สึกโมโหอย่างมาก
โมโหไปโมโหมาก็เริ่มร้องไห้
ต่อไปนี้มันจะไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้แล้ว!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ปีศาจแดงก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก น้ำตาขนาดเท่าเมล็ดถั่วก็ไหลลงมา
แต่มันก็รีบหันหน้าแล้วเช็ดน้ำตาด้วยปีกของตัวเองอย่างรวดเร็ว
แต่เหมือนว่าน้ำตาจะไหลออกมาเป็นสายและไหลอย่างต่อเนื่อง ทำให้ปีกของมันเปียกไปครึ่งหนึ่ง
ก่อนหน้านี้มันเคยแกล้งอีกฝ่ายไว้เยอะมาก หลังจากนี้มันจะต้องโดนเอาคืนอย่างแน่นอน ฮือ…
ฉู่หลิวเยว่ทั้งขันทั้งเสียใจไปพร้อมกัน ตอนที่กำลังคิดว่าจะสาวเท้าเดินไปด้านหน้า แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าทันที จากนั้นก็มองไปทางมู่ชิงเห่อด้วยความจนใจเล็กน้อย
“รองแม่ทัพมู่คือว่า…”
มู่ชิงเห่อก็รู้สึกปวดหัวด้วยเล็กน้อยเช่นกัน
ปีศาจแดงเอาแต่ใจขนาดไหน เขาก็สามารถควบคุมได้ แต่ในเวลาแบบนี้ แม้กระทั่งเขาก็ยังหมดปัญญาเลยจริงๆ
“ปีศาจแดง ปีศาจแดง…เจ้ากลับมา”
มู่ชิงเห่อตะโกนเรียก
ตอนแรกปีศาจแดงไม่อยากจะขยับตัวเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็นึกได้ว่ารอบข้างยังมีคนอยู่มากมาย มันจึงต้องบินกลับไปพร้อมเสียงสะอึกสะอื้น
มู่ชิงเห่อขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองมัน
“เมื่อครู่เจ้าก็ไม่ได้รับบาดเจ็บแล้วเจ้าจะร้องไห้ด้วยเหตุใดหรือ?”
ปีศาจแดงจ้องเขาอยู่ครู่หนึ่งแล้วเบนศีรษะออกไป
เจ้าจะไปรู้อันใด!
มู่ชิงเห่อที่โดนสายตาดูหมิ่น “…”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...