บทที่ 727 ช่วยเหลือ – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 727 ช่วยเหลือ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“คนผู้นี้ไม่ใช่องค์หญิงสาม?”
ผู้อาวุโสชิวซีก็เดินขึ้นมาด้านหน้าด้วยเช่นกัน สีหน้าตกตะลึง เขาพูดโพล่งขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
“ที่นี่คือด้านล่างของต้นไม้แม่พันธุ์ไม่ใช่หรือ? เมื่อครู่องค์หญิงสามเพิ่งหล่นลงจากที่นี่แท้ๆ แล้วนางหายไปไหนแล้วล่ะ?”
เจียงอวี่เฉิงพูดขึ้นเสียงเย็น
“โคลนสีดำนี่เป็นกระแสน้ำไหลเวียน นี่ก็ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว นางอาจจะถูกพัดออกไปที่อื่นก็ได้”
ผู้อาวุโสชิวซีก็ตบศีรษะของตัวเองครู่หนึ่ง
“ข้าผู้เฒ่าก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย…หากเป็นเช่นนั้นแล้วละก็ หากจะค้นหาองค์หญิงสามจะต้องลำบากมากขึ้นไม่ใช่หรือ?”
แต่ทว่าไม่มีใครให้ความสนใจเขาเลย
ในที่สุดผู้อาวุโสชิวซีก็รู้สึกถึงความอึดอัดใจ
ในตอนนั้นเองมู่ชิงเห่อและคนอื่นๆ ก็ตามมาจนครบแล้ว
เมื่อเย่หรานหร่านเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นนางก็กรีดร้องออกมาอย่างตกใจ
“นั่นไม่ใช่…ศิษย์ใหม่ของสำนักพันธมิตรเก้าดาราหรอกหรือ?”
ทั้งสำนักพันธมิตรเก้าดารา นางจดจำคนผู้นี้ได้แม่นยำที่สุด
คาดไม่ถึงว่าเมื่อได้พบกันอีกครั้งจะเป็นสถานการณ์เช่นนี้
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า
“ใช่ นางนั่นแหละ”
“เหตุใดนางถึง…คนของสำนักพันธมิตรเก้าดาราปกป้องนางอยู่เสมอไม่ใช่หรือ? จริงสิ…ศิษย์คนอื่นของสำนักพันธมิตรเก้าดาราล่ะ?”
เย่หรานหร่านบ่นพึมพำเสียงเบา จากนั้นก็มองไปรอบๆ ด้าน แต่กลับมองไม่เห็นร่องรอยของคนอื่นเลย
“น่าจะเหลือนางอยู่ที่นี่คนเดียว ศิษย์คนอื่นของสำนักพันธมิตรเก้าดาราล้วนไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว”
ฉู่หลิวเยว่ส่ายหน้า
หลังจากยืนยันตัวตนของผู้หญิงคนนี้ได้แล้ว นางก็มองสำรวจไปยังบริเวณโดยรอย แต่ก็ไม่เห็นเงาของคนอื่นเลยแม้แต่น้อย
มู่ชิงเห่อกวาดสายตาสำรวจผู้หญิงคนนั้นแล้วพูดเสียงเบาว่า
“นางน่าจะถูกแยกกับคนอื่น และมาที่นี่ตามลำพังจากนั้นนางก็รากไม้ของต้นสนฉัตรรัดจนตาย”
หากมองดูดีๆ แล้วร่างกายของนางมีร่องรอยถูกอะไรบางอย่างรัดจนแน่นหนา
“ต้นสนฉัตรนั่นน่ากลัวจริงๆ…”
แม้เหตุการณ์จะผ่านไปแล้วแต่เย่หรานหร่านก็ยังหวาดกลัวอยู่ สีหน้าของนางก็ดูสับสนอย่างมาก
เดิมทีนางคิดว่าถ้ามีโอกาสนางจะขอคิดบัญชีแค้นกับคนของสำนักพันธมิตรเก้าดาราให้ได้แต่คิดไม่ถึงว่า…
ตอนนี้นางสามารถคาดเดาอันใดบางอย่างได้แล้ว
ใต้ต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาพวกนั้น…อาจจะมีคนถูกกักขังอยู่ก็ได้
หากเป็นเช่นนั้นแล้วละก็ คนนับพันที่เข้ามาในป่าหมอกดารา ก็ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นเช่นเดียวกัน
นางไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าใดที่ตายอย่างไร้เสียงเช่นผู้หญิงคนนี้
เมื่อคิดถึงตรงนี้หัวใจของนางก็รู้สึกสั่นสะท้านขึ้นมา
“นางไม่ได้ตายเพราะถูกรัดด้วยรากไม้”
ทันใดนั้นน้ำเสียงที่ราบเรียบก็ดังขึ้น
ทุกคนเงียบเสียงลง
มู่ชิงเห่อหันไปมองฉู่หลิวเยว่
ฉู่หลิวเยว่เชิดคางขึ้น สีหน้าราบเรียบ แววตาสงบนิ่งอย่างแน่วแน่
“ถ้าถูกรากไม้รัดตาย สภาพการตายของนางจะไม่เป็นสภาพนี้”
มู่ชิงเห่อเดินเข้าไปด้านหน้าอีกสองก้าว เขาใช้ประโยชน์จากแสงไฟนั้น ในที่สุดที่ก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น
สายตาของเขาฉายแววความตกใจ เขาเงียบไปครู่หนึ่งในที่สุดก็พยักหน้า
“เมื่อครู่ข้ามองผิดไปจริงๆ นางไม่ได้ตายเพราะสาเหตุเหล่านี้”
เขาเคยเห็นว่าคนที่ถูกต้นสนฉัตรรัดตายนั้นจะมีสภาพศพเป็นอย่างใด
แต่แม่นางคนนี้…
ลักษณะการตายของนางแปลกประหลาดเดินไปแล้ว
อีกทั้งที่น่าแปลกกว่านั้นก็คือ…
ฉู่หลิวเยว่พูดต่อว่า
“พลังดั้งเดิมในร่างกายของนางนั้นหายไปจนหมดเกลี้ยง”
มู่ชิงเห่อเม้มริมฝีปากแน่น
นี่คือสิ่งที่เขาเพิ่งค้นพบเช่นกัน
“หมายความว่าอย่างใด?”
มู่หงอวี่ที่กำลังปลอบเย่หรานหร่านอยู่ จึงถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
ฉู่หลิวเยว่อธิบายต่อว่า
“หลังจากที่ผู้บำเพ็ญเพียรเสียชีวิต แม้ว่าหมดลมหายใจแล้ว พลังดั้งเดิมที่อยู่ร่างกายก็จะไม่หายไปทันที โดยเฉพาะคนที่มีพรสวรรค์ไม่เลวเช่นนาง…ภายในเลือดและกล้ามเนื้อจะต้องเหลือพลังดั้งเดิมอยู่จำนวนไม่น้อย แต่ดูแล้วนางน่าจะเพิ่งตายได้ไม่นาน แต่พลังดั้งเดิมในร่างกายนางกลับหายเกลี้ยงไม่เหลือเลยสักหยด”
คำพูดของฉู่หลิวเยว่ดึงความสนใจของทุกคน
“เช่นนี้นี่เอง!”
พี่เหลยสี่ที่มีระดับบำเพ็ญเพียรสูง ร่างกายของเขาจึงไวกับสิ่งเหล่านั้นโดยธรรมชาติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...