ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 729
สรุปบท บทที่ 729 โต้เถียง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 729 โต้เถียง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 729 โต้เถียง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ฉู่หลิวเพิ่งหมุนตัวจากไป แต่จู้หงกลับตะโกนเรียกขึ้นมา
“ช้าก่อน!”
ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง แววตาเต็มไปด้วยความสงสัย
“เหตุใดหรือ? ยังมีเรื่องอันใดอีกหรือ?”
จู้หงขมวดคิ้วแน่น แล้วชี้ไปที่ทิศทางอีกฝั่งอย่างลังเล
“ความจริงแล้ว…ตอนที่พวกเรามาถึง พวกเราเจอทหารม้าทมิฬกลุ่มหนึ่ง พวกเขามีประมาณสิบกว่าคน สถานการณ์ก็ไม่ค่อยสู้ดีนัก…ตอนนั้นระยะห่างพวกเราไกลกันเกินไป พวกเราจึงคลาดจากเขา และข้าก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้ของพวกเขาเป็นอย่างใดบ้าง…”
ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปเล็กน้อย
“เจ้าอยากให้พวกเราไปช่วยพวกเขาหรือ?”
จู้หงลังเลเล็กน้อย
ตอนแรกเขาไม่ได้มีความคิดนี้ แต่เมื่อครู่เขาเห็นว่าพี่เหลยสี่มีฝีมือแข็งแกร่ง และไม่สามารถประเมินฝีมือของฉู่หลิวเยว่ต่ำไปได้ ดังนั้นเขาจึงมีความคิดนี้เกิดขึ้น
ความจริงแล้วเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มทหารม้าทมิฬเหล่านั้น เพียงแต่ว่าถ้าพวกเขาจะมาเสียชีวิตเช่นนี้มันก็น่าเสียดายยิ่งนัก
แต่…เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถบังคับให้คนอื่นไปทำในสิ่งที่ไม่อยากทำไม่ได้
สถานที่เช่นนี้…กว่าจะปกป้องตัวเองได้นั้นก็เป็นเรื่องยากลำบากแล้ว ใครที่ไหนจะมีกำลังเหลือเฟือไปช่วยเหลือคนอื่น?
หากเขามีฝีมือ มีความสามารถ เขาก็จะทำเอง
แต่น่าเสียดายที่ตัวเขาเองก็ยังต้องพึ่งพาให้ฉู่หลิวเยว่ช่วยเหลืออยู่เลย ไม่เช่นนั้นเขาไม่มีชีวิตรอดมาแล้ว
แค่นี้ก็เป็นบุญคุณมหาศาลแล้ว เขาจะไปขอร้องให้อีกฝ่ายทำอย่างนั้นได้อย่างใด?
“ไม่ใช่…”
จู้หงเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ส่ายหน้า แต่เขายังไม่ทันได้พูดจนจบ ฉู่หลิวเยว่ก็พูดแทรกขึ้น
“พวกเขาอยู่ที่ไหน?”
“อันใดนะ?”
จู้หงมองไปที่ฉู่หลิวเยว่อย่างประหลาดใจ เขาตั้งตัวไม่ทันอยู่ครู่หนึ่ง
ฉู่หลิวเยว่หันมองสีหน้าของเขา ทำไมนางจะมองไม่ออกว่าเขาคิดอันใดอยู่?
“ในกลุ่มของพวกเรามีรองแม่ทัพทหารม้าทมิฬอย่างมู่ชิงเห่ออยู่ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นด้านอารมณ์หรือเหตุผลล้วนต้องไปช่วยพวกเขาอย่างแน่นอน”
เมื่อพูดจบนางก็หันไปมองทางพี่เหลยสี่
“พี่ใหญ่เหลย รบกวนพี่ไปเชิญพวกเขามาเถิด แล้วพวกเราจะไปได้พร้อมกัน”
“ขอรับ!”
ความจริงแล้วพี่เหลยสี่ไม่ได้สนใจเรื่องนี้นัก แต่ในเมื่อฝ่าบาทมีแผน เช่นนั้นมันคือภารกิจที่ไม่สามารถปฏิเสธได้
พี่เหลยสี่หมุนตัวแล้ววิ่งกลับไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นว่าพี่เหลยสี่วิ่งออกไปแล้ว ในที่สุดจู้หงถึงได้สติคืนมา เขามองฉู่หลิวเยว่อย่างตื่นตะลึง
“เจ้า…เจ้าจะไปจริงๆ หรือ?”
ฉู่หลิวเยว่อาจจะไม่รู้ ว่าถ้าไปช่วยคนที่อยู่ที่นั่นนางจะต้องเปลืองพละกำลังมากขนาดไหน
“เหตุใดถึงไม่ไปล่ะ?”
มุมปากของฉู่หลิวเยว่โค้งขึ้นเล็กน้อย ดวงตากระจ่างใส ระหว่างคิ้วก็ดูผ่อนคลายอย่างมาก
ทหารม้าทมิฬเหล่านี้ เป็นทหารที่มู่ชิงเห่อนำทัพออกมา เมื่อคิดให้ดีแล้ว ทหารเหล่านี้ก็เคยเป็นคนของนางมาก่อน
ซั่งกวนหว่านต้องการใช้คนเหล่านี้ กลืนกินพลังของพวกเขาเพื่อแสวงหาอนาคตของตนเอง…
แต่ก็ต้องมาถามนางก่อนว่านางยอมหรือไม่!
จู้หงมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตาเลื่อนลอย
เห็นได้ชัดว่านางเป็นสาวงามสะพรั่ง ใบหน้ายังมีรอยยิ้มประดับอยู่เล็กน้อย แต่ไม่รู้ทำไม บนร่างกายของนางจึงมีรัศมีสูงส่ง ราวกับว่านางแค่มองลงมาบนโลกเท่านั้น!
ทันใดนั้นจู้หงก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น
คล้ายกับเมื่อนางพูดว่าจะไปช่วย ก็มั่นใจได้เลยว่านางจะสามารถช่วยได้อย่างแน่นอน!
รัศมีของความสูงศักดิ์และเด็ดเดี่ยวที่ออกมาจากกระดูกดำไม่ใช่ว่าใครจะมีได้
แต่ฉู่หลิวเยว่มีฐานะธรรมดาไม่ใช่หรือ?
แต่ดูจากตอนนี้นางไม่เหมือนกับข่าวลือเลย
ก่อนหน้านี้เขายังเคยบอกว่าจะดูแลคนของสำนักชงซูเก๋อด้วย…ทันใดนั้นใบหน้าของจู้หงก็แดงวาบขึ้นมา
เกรงว่าพวกเขาทั้งหมดจะประเมินฉู่หลิวเยว่ต่ำไปแล้ว
…
หลังจากนั้นไม่นานพี่เหลยสี่ก็ตามคนที่เหลือมาทั้งหมด
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...