ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 730
สรุปบท บทที่ 730 โต้ตอบ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 730 โต้ตอบ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 730 โต้ตอบ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ภายใต้การนำทางของจู้หง ทุกคนต่างก้าวไปด้านหน้าในทิศทางเดียวกัน
ผู้อาวุโสชิวซีชะงักเล็กน้อย ในที่สุดเขาก็ยอมหุบปากไปแต่โดยดี
ตอนนั้นทุกคนต่างเงียบเสียงลง
จู้หงแบ่งโอสถป้อนให้คนเหล่านั้นตามลำดับ หลังจากนั้นไม่นานระหว่างการเดินทางพวกเขาก็ทยอยตื่นขึ้นมาทีละคน
โชคดีที่อาการบาดเจ็บของพวกเขาทั้งหลายไม่ได้สาหัสมากนัก กอปรกับฤทธิ์ยาของฉู่หลิวเยว่ จึงสามารถทำให้พวกเขาเดินตามทัน
เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง ในที่สุดจู้หงก็หยุดฝีเท้าลง และเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นอย่างช้าๆ
เพราะว่า…ที่นี่เหลือเพียงแค่ศพไม่กี่ศพที่จมอยู่ใต้น้ำเท่านั้น!
เมื่อดูจากเสื้อผ้า ก็สามารถตัดสินได้ว่าพวกเขาคือทหารม้าทมิฬจริงๆ
แต่คนอื่นๆ นับสิบชีวิตได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
“ก่อนหน้านี้คนเหล่านั้นล้วนอยู่ที่นี่ทั้งหมด…ตอนนี้เหตุใดเหลือเพียงไม่กี่คนแล้วละ…” จู้หงบ่นพึมพำ
มู่ชิงเห่อมองไปรอบๆ ใบหน้าเย็นชาราวกับมีม่านน้ำแข็งขึ้นมาเกาะอีกชั้น
“กระแสน้ำของโคลนสีดำเหล่านี้เหมือนว่าจะไหลแรงขึ้นมากกว่าเดิม”
ฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ ไม่เคยมาที่นี่มาก่อน ดังนั้นจึงไม่สามารถเปรียบเทียบได้
แต่คนอื่นที่เหลือรวมถึงเจียงอวี่เฉิงและพวก หลังจากมองโคลนเหล่านั้นอย่างละเอียดแล้ว เขาก็ค้นพบถึงความจริงข้อนี้
“หรือว่า…เพราะสาเหตุนี้จึงทำให้คนเหล่านั้นออกจากตรงนี้ไปได้?” จู้หงคาดเดา “เพียงแต่ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะเป็นอย่างใดบ้าง…”
ถ้ายังมีชีวิตอยู่ นั่นเป็นเรื่องดีแน่นอน แต่ถ้าตายแล้วล่ะ…
“น่าจะเกิดจากการเคลื่อนไหวของต้นไม้แม่พันธุ์”
มู่ชิงเห่อพูดขึ้น จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นไปมองด้านหน้า
นั่นคือทิศทางที่โคลนสีดำปะทุออกมา
หลังจากหยุดไปสักพักหนึ่ง เขาก็พุ่งตัวออกไปด้านหน้า!
แต่ฉู่หลิวเยว่กลับจงใจชะลอความเร็ว แล้ววิ่งไปด้านข้างของฉินอี
“พี่ใหญ่ฉิน ตราประทับที่เจ้าพูดถึงเมื่อครู่นี้…หมายความว่าอย่างใดกันแน่?”
ฉินอีส่ายหน้าเบาๆ
“ข้ารู้เพียงแค่ด้านล่างมีตราประทับปิดอยู่ แต่ไม่เคยเห็นมันด้วยตาตัวเอง จึงไม่ค่อยมั่นใจมากนัก”
ขณะที่พูด เขาก็เหลือบสายตาไปมองถวนจื่ออย่างไร้เสียง
เขาหมายความว่า…
ถวนจื่ออาจจะรู้อันใดบางอย่าง?
ถวนจื่อกะพริบตาปริบๆ
ฉู่หลิวเยว่จึงมั่นใจมากขึ้น
เหมือนว่าถวนจื่อจะรู้อันใดบางอย่างจริงๆ
“ถวนจื่อ เหตุใดก่อนหน้านี้เจ้าถึงไม่พูดขึ้นมาเลย?”
ฉู่หลิวเยว่ถามอีกฝ่ายในใจ
ถวนจื่อซบศีรษะลงที่ซอกคอของนาง
…เพราะว่ามันไม่อยากให้นางเข้าไป!
มันอยู่ที่นี่มาตั้งนาน มันสามารถเดาอันใดบางอย่างออกได้อยู่แล้ว
เกรงว่าตราประทับนั้นจะไม่ใช่ของที่ควรยุ่งเกี่ยวเสียเท่าไร
ตอนแรกมันก็ไม่อยากให้ฉู่หลิวเยว่ลงมาที่นี่เสียด้วยซ้ำ
ดังนั้นมันจึงไม่ยอมพูดอันใดมาตลอดทาง
ฉู่หลิวเยว่ลูบหัวของมันเบาๆ สีหน้าของนางก็ผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย
ตอนนี้ถวนจื่อได้กลายเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้ว สิ่งที่ทำให้มันหวาดกลัวเช่นนี้ คงไม่ธรรมดาเลย
แล้วก็ซั่งกวนหว่าน…
นางรู้สึกว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไป
ในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว กลับก็กลับไม่ได้ ก็คงต้องมีแต่เดินหน้าต่อไปเท่านั้น!
คนกลุ่มนี้ก็ยังต้องเดินหน้าต่อ
…
พวกเขาเดินทางเร็วมาก หลังจากเดินทางมาครึ่งชั่วยาม ในที่สุดก็ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวจากด้านหน้า
มู่ชิงเห่อรีบวิ่งไปด้านหน้าทันที จากนั้นก็เห็นเงาคนกลุ่มหนึ่งรางๆ!
ทหารม้าทมิฬจริงๆ ด้วย!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...