ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 730

ภายใต้การนำทางของจู้หง ทุกคนต่างก้าวไปด้านหน้าในทิศทางเดียวกัน

ผู้อาวุโสชิวซีชะงักเล็กน้อย ในที่สุดเขาก็ยอมหุบปากไปแต่โดยดี

ตอนนั้นทุกคนต่างเงียบเสียงลง

จู้หงแบ่งโอสถป้อนให้คนเหล่านั้นตามลำดับ หลังจากนั้นไม่นานระหว่างการเดินทางพวกเขาก็ทยอยตื่นขึ้นมาทีละคน

โชคดีที่อาการบาดเจ็บของพวกเขาทั้งหลายไม่ได้สาหัสมากนัก กอปรกับฤทธิ์ยาของฉู่หลิวเยว่ จึงสามารถทำให้พวกเขาเดินตามทัน

เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง ในที่สุดจู้หงก็หยุดฝีเท้าลง และเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นอย่างช้าๆ

เพราะว่า…ที่นี่เหลือเพียงแค่ศพไม่กี่ศพที่จมอยู่ใต้น้ำเท่านั้น!

เมื่อดูจากเสื้อผ้า ก็สามารถตัดสินได้ว่าพวกเขาคือทหารม้าทมิฬจริงๆ

แต่คนอื่นๆ นับสิบชีวิตได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

“ก่อนหน้านี้คนเหล่านั้นล้วนอยู่ที่นี่ทั้งหมด…ตอนนี้เหตุใดเหลือเพียงไม่กี่คนแล้วละ…” จู้หงบ่นพึมพำ

มู่ชิงเห่อมองไปรอบๆ ใบหน้าเย็นชาราวกับมีม่านน้ำแข็งขึ้นมาเกาะอีกชั้น

“กระแสน้ำของโคลนสีดำเหล่านี้เหมือนว่าจะไหลแรงขึ้นมากกว่าเดิม”

ฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ ไม่เคยมาที่นี่มาก่อน ดังนั้นจึงไม่สามารถเปรียบเทียบได้

แต่คนอื่นที่เหลือรวมถึงเจียงอวี่เฉิงและพวก หลังจากมองโคลนเหล่านั้นอย่างละเอียดแล้ว เขาก็ค้นพบถึงความจริงข้อนี้

“หรือว่า…เพราะสาเหตุนี้จึงทำให้คนเหล่านั้นออกจากตรงนี้ไปได้?” จู้หงคาดเดา “เพียงแต่ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะเป็นอย่างใดบ้าง…”

ถ้ายังมีชีวิตอยู่ นั่นเป็นเรื่องดีแน่นอน แต่ถ้าตายแล้วล่ะ…

“น่าจะเกิดจากการเคลื่อนไหวของต้นไม้แม่พันธุ์”

มู่ชิงเห่อพูดขึ้น จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นไปมองด้านหน้า

นั่นคือทิศทางที่โคลนสีดำปะทุออกมา

หลังจากหยุดไปสักพักหนึ่ง เขาก็พุ่งตัวออกไปด้านหน้า!

แต่ฉู่หลิวเยว่กลับจงใจชะลอความเร็ว แล้ววิ่งไปด้านข้างของฉินอี

“พี่ใหญ่ฉิน ตราประทับที่เจ้าพูดถึงเมื่อครู่นี้…หมายความว่าอย่างใดกันแน่?”

ฉินอีส่ายหน้าเบาๆ

“ข้ารู้เพียงแค่ด้านล่างมีตราประทับปิดอยู่ แต่ไม่เคยเห็นมันด้วยตาตัวเอง จึงไม่ค่อยมั่นใจมากนัก”

ขณะที่พูด เขาก็เหลือบสายตาไปมองถวนจื่ออย่างไร้เสียง

เขาหมายความว่า…

ถวนจื่ออาจจะรู้อันใดบางอย่าง?

ถวนจื่อกะพริบตาปริบๆ

ฉู่หลิวเยว่จึงมั่นใจมากขึ้น

เหมือนว่าถวนจื่อจะรู้อันใดบางอย่างจริงๆ

“ถวนจื่อ เหตุใดก่อนหน้านี้เจ้าถึงไม่พูดขึ้นมาเลย?”

ฉู่หลิวเยว่ถามอีกฝ่ายในใจ

ถวนจื่อซบศีรษะลงที่ซอกคอของนาง

…เพราะว่ามันไม่อยากให้นางเข้าไป!

มันอยู่ที่นี่มาตั้งนาน มันสามารถเดาอันใดบางอย่างออกได้อยู่แล้ว

เกรงว่าตราประทับนั้นจะไม่ใช่ของที่ควรยุ่งเกี่ยวเสียเท่าไร

ตอนแรกมันก็ไม่อยากให้ฉู่หลิวเยว่ลงมาที่นี่เสียด้วยซ้ำ

ดังนั้นมันจึงไม่ยอมพูดอันใดมาตลอดทาง

ฉู่หลิวเยว่ลูบหัวของมันเบาๆ สีหน้าของนางก็ผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย

ตอนนี้ถวนจื่อได้กลายเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้ว สิ่งที่ทำให้มันหวาดกลัวเช่นนี้ คงไม่ธรรมดาเลย

แล้วก็ซั่งกวนหว่าน…

นางรู้สึกว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไป

ในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว กลับก็กลับไม่ได้ ก็คงต้องมีแต่เดินหน้าต่อไปเท่านั้น!

คนกลุ่มนี้ก็ยังต้องเดินหน้าต่อ

…

พวกเขาเดินทางเร็วมาก หลังจากเดินทางมาครึ่งชั่วยาม ในที่สุดก็ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวจากด้านหน้า

มู่ชิงเห่อรีบวิ่งไปด้านหน้าทันที จากนั้นก็เห็นเงาคนกลุ่มหนึ่งรางๆ!

ทหารม้าทมิฬจริงๆ ด้วย!

ของเหลวสีแดงไหลลงสู่ฝ่ามือของนางอย่างรวดเร็ว! จากนั้นมันก็เข้าไปในเปลวเพลิงสีเขียวที่อยู่ในตันเถียนของนาง!

พลังเหล่านั้นก็ออกจากเปลวเพลิงสีเขียวแล้วกระจายไปตามแขนขาของซั่งกวนหว่าน

นางสามารถสัมผัสได้ว่าเส้นชีพจรของตัวเองกำลังฟื้นฟู ซั่งกวนหว่านถอนหายใจออกมายาวๆ

นางรู้สึกพลังเต็มเปี่ยมอีกครั้ง…มันจึงทำให้นางมีความรู้สึกดีอย่างมาก!

นางจำไม่ได้แล้วว่านางรอคอยวันนี้มานานขนาดไหน!

ขอเพียงแค่ยืนหยัดในช่วงเวลาหนึ่ง กลืนกินพลังให้มากพอ นางก็จะสามารถฟื้นพลังกลับมาสมบูรณ์ดังเดิมได้!

ซั่งกวนหว่านสะบัดให้รากไม้ออกไป แล้วมองดูมือทั้งสองข้างของตัวเอง

ผิวหนังของนางค่อยๆ กลับสู่สีปกติที่มีเลือดฝาดดั่งเช่นตอนแรกแล้ว

นางเชื่อว่าอีกไม่นาน นางจะสามารถ…

ทันใดนั้นสีหน้าของซั่งกวนหว่านก็เปลี่ยนสีไปทันที หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง จากนั้นขาทั้งสองข้างก็อ่อนแรง แล้วคุกเข่าลงกับพื้นทันที!

เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงกระแทกกับแท่นหินจนส่งเสียงอู้อี้ออกมา!

ดวงตาของซั่งกวนหว่านกำลังจะระเบิด!

แผนการที่นางวางเอาไว้อย่างรอบคอบถูกคนทำลายแล้ว!

คนพวกนั้นมีมากกว่าร้อยคน!

เดิมทีนางคิดว่าถ้าทำครั้งนี้สำเร็จ นางก็จะสามารถหายเป็นปกติได้แล้ว!

แต่คาดไม่ถึงว่าจะมีคนมาขวางทางนาง!

พลังที่อยู่ระหว่างหน้าอกและช่วงท้องของนางระเบิดขึ้น จนเกือบจะฉีกอวัยวะภายในของนางทั้งหมด!

นางกระอักเลือดออกมาทางปากไม่หยุด หลังจากนั้นไม่นานนางก็ล้มลงไปบนพื้น

และยังล้มไปบนตำแหน่งเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงอีกด้วย

“ใครกัน! ข้าจะสับมันให้เป็นหมื่นๆ ชิ้น!”

ซั่งกวนหว่านตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง! แววตาแดงก่ำ สายตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง!

ทันใดนั้นความว่างเปล่าที่อยู่ตรงหน้านางก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!

หลังจากนั้นก็มีลำแสงหลากสีส่องผ่านลงมา!

เปลวเพลิงสีแดงชาดกลุ่มหนึ่ง ห่อหุ้มด้วยปราณที่มหาศาล ก่อนจะโจมตีไปที่ระหว่างคิ้วของนาง!