สรุปตอน บทที่ 764 ตกลง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 764 ตกลง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เศษนั้นบางมาก มีขนาดไม่เกินขนาดและดูไม่เตะตานัก
แต่เมื่อองค์ไท่จู่เห็น สีหน้าของเขาก็เผยให้เห็นความประหลาดใจทันที!
ผลึกใสเริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ โดยปราศจากการแรงกดอัดของผนึกนั้น!
เมื่อเขารู้สึกเคร่งเครียดจนถึงที่สุดก็หันไปเห็นชิ้นส่วนที่แตกนั้นลอยไปหาฉู่หลิวเยว่
เศษส่วนนั้นมีสีเขียวอ่อน ใสและแววาวและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอันน่าเกรงขามอย่างยิ่ง!
เนื้อที่เหนียวหนืดแทบจะขาดออกจากกันในขณะที่กำลังลอยมา!
เช่นเดียวกับที่มันลอยเข้าหาม่านน้ำอย่างช้าๆ แต่แน่วแน่เมื่อก่อนหน้านี้
จากนั้นฉากที่น่าทึ่งก็เกิดขึ้น
เศษชิ้นส่วนนั้นไม่ได้ผ่านม่านน้ำโดยตรง แต่ค่อยๆ ละลายอย่างเงียบๆ!
ในไม่ช้า สีเขียวโปร่งใสก็ปรากฏขึ้นบนม่านน้ำใส
จากนั้นหยดน้ำสีเขียวเข้มหยดหนึ่งก็ค่อยๆ รวมตัวกันและลอยไปหาฉู่หลิวเยว่!
ฉู่หลิวเยว่ปล่อยตัวเองกลืนหยดน้ำนั้นตามธรรมชาติแล้วเปลี่ยนพลังงานที่อยู่ในนั้นให้เป็นพลังของตัวเอง!
กระแสบนร่างกายของนางกลับแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง!
กระบวนการทั้งหมดเป็นไปอย่างราบรื่นและรวดเร็ว
องค์ไท่จู่อ้าปากพูดแต่กลับรู้สึกไร้เสียง
เมื่อก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่ก็ดูดกลืนเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ที่พลังพอๆ กันไม่ใช่หรือ?
นี่ นี่มันคือการเอาพลังในผลึกใสมาเป็นของตัวเองงั้นหรือ?
เมื่อเห็นใบหน้าที่สงบนิ่งของฉู่หลิวเยว่และดูมีเลือดฝาดเล็กน้อย องค์ไท่จู่ก็รู้สึกว่าก่อนหน้านี้ตนเองกังวลมากเกินไป
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นทรงพลัง แต่เมื่อเจอกับฉู่หลิวเยว่กลับไม่เป็นเช่นนั้น…
ไม่รู้เสียแล้วว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร!
องค์ไท่จู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนถอยหลังไปสามก้าวจากตำแหน่งที่อยู่ด้านหน้าของฉู่หลิวเยว่ไปทางด้านขวาของนาง เพื่อให้นางสามารถ “ฉกชิง” พลังของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างราบรื่นยิ่งขึ้น
เมื่อมองไปที่กษายะหางวายุที่นิ่งสงบตั้งแต่หัวยันหาง องค์ไท่จู่ก็คิดขึ้นได้ว่ามันน่าจะรู้อยู่ก่อนแล้วว่าฉู่หลิวเยว่จะทำเช่นนี้?
แน่นอนว่าอารมณ์ที่หยิ่งยโสและดูถูกเหยียดหยามนี้เหมือนกันทุกประการก็ตามมา!
เมื่อปล่อยวางความกังวลในใจเขาออกไป อารมณ์ขององค์ไท่จู่ก็คงที่มากขึ้นและเขาก็เริ่มยืนอยู่ด้านข้างเพื่อ…
ดูการแข่งขัน!
…
ฉู่หลิวเยว่ใช้เวลาในการบดเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างช้าๆ ในอาณาเขตเซียนเทพ
ตอนนี้นางไม่มีทางหนีไปไหนได้ และไม่มีทางติดต่อกับคนในโลกภายนอกได้ ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงฝึกซ้อม
แต่ฉินอีและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างนอกไม่รู้ความเป็นไปของนางในเวลานี้ ดังนั้นพวกเขาจึงกังวลมากเป็นปกติ
ฉินอีมองไปที่สีเขียวจางๆ บนตำแหน่งของกิ่งไม้ที่หัก ในใจก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย
รอยปริแตกบนลำต้นไม้ที่ไม่รู้สาเหตุทำให้เขาเคร่งเครียดยิ่งขึ้น
ผนึกนั้นควรจะถูกทำลายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว
เขาจำได้แม่นว่าในเวลานั้นฉู่หลิวเยว่ก็ถูกกลืนด้วยแสงสีเดียวกันที่ด้านล่าง
เมื่อพิจารณาดูก็น่าจะพุ่งขึ้นมาจากพื้นแล้ว
ถ้าระเบิดจริงๆ …เกรงว่ามันอันตรายมาก!
สิ่งนี้ทำให้เขากังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของฉู่หลิวเยว่มากยิ่งขึ้น
ฉินอีกลั้นหายใจและตั้งสติก่อนเดินไปข้างหน้าทีละก้าวและยืนนิ่งอยู่หน้าลำต้นไม้
แม่พันธุ์ต้นนี้แข็งแรงมาก ขายืนอยู่หน้าลำต้นกลับดูตัวเล็กไปโดยสิ้นเชิง
ใบไม้ด้านบนร่วงหมดแล้ว
เมื่อยืนมองอยู่ใกล้ๆ ลำต้นมีรอยปริแตกเป็นช่องเล็กๆ นับไม่ถ้วน
ทุกรอยปริล้วนเต็มไปด้วยแสงประหลาดนั้น
ดูเหมือนว่าวินาทีต่อมามันจะพุ่งออก!
กล้ามเนื้อของฉินอีตึงขึ้น เขายื่นมือออกไป
อย่างใดก็ตาม ก่อนที่เขาจะแตะลำต้นของต้นไม้ แสงนั่นก็หรี่ลงทันที!
เพียงเสี้ยววินาที แสงทั้งหมดที่อยู่ในรอยแตกเล็กๆ ก็จางหายไป!
เงียบเป็นเป่าสาก!
ในที่สุดต้นสนฉัตรก็สงบลง ไม่ม้วนงอและเหี่ยวเฉาอีกต่อไป
เข็มที่ร่วงหล่นลงก็ได้ยินได้ทั่ว
ฉินอีหยุดชะงัก แสงสีเงินส่องวาบอยู่ในมือปรากฏขึ้นเป็นกระบี่เล่มหนึ่ง
เขาจ้องไปด้านหน้าพลางถือกระบี่ในมือทั้งสองข้างฟันอย่างช้าๆ และมั่นคง!
ขวับ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...