ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 763

แต่ผลึกนั้นเหมือนจะสัมผัสได้ถึงอันตรายและมันได้ระเบิดพลังลมปราณอันแข็งแกร่งออกมา!

จนในที่สุด มันก็ได้หยุดอยู่ห่างจากหน้าม่านน้ำราวๆ สิบก้าว!

หากแต่ในครั้งนี้ มันกลับไม่ได้พยายามที่จะฉกฉวยพลังของฉู่หลิวเยว่

ฉู่หลิวเยว่ได้ลองพยายามอีกครั้ง และได้พบว่าไม่มีทางไหนเลย ที่จะสามารถทำให้มันเคลื่อนมาข้างหน้าได้ เช่นนั้นนางจึงเลือกที่จะยอมแพ้

นางจ้องมองไปที่ผลึกนั้นอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็หัวเราะเบาๆ

“ข้าเกลียดยิ่งนักพวกที่มาแย่งชิงของๆ ข้าไป”

เสมือนวิตกกังวล แต่ทันใดนั้นผลึกก็ถอยหลังไปอีกก้าว!

องค์ไท่จู่ “?”

นะ…นี่ นี่มันเกิดอันใดขึ้น?

มันต่างจากที่เขาคาดการณ์ไว้อีกแล้ว!

สิ่งที่ซ่อนอยู่ในผลึกนั้นคือเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ แต่เมื่อมันต้องเผชิญหน้ากับฉู่หลิวเยว่ ไม่นึกเลยว่ามันจะหวาดกลัวจริงๆ! ?

แม้ว่าองค์ไท่จู่จะได้เห็นการจัดการรับมืออย่างเด็ดขาดของฉู่หลิวเยว่ต่อทัณฑ์สวรรค์มาแล้ว แต่เมื่อมาเห็นสถานการณ์ในตอนนี้ กลับรู้สึกว่าผลที่ตามมานั้นใหญ่โตเกินคาดเสียอีก

พูดจากใจจริง แม้ว่าเจ้าสิ่งนี้จะดึงฉู่หลิวเยว่ลงมา แต่จนถึงตอนนี้ แท้จริงแล้วกลับเป็นฉู่หลิวเยว่เสียเองที่เป็นผู้ขโมยพลังของมันไป แต่กระนั้น ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่ฉู่หลิวเยว่ตัดทิ้งและกลืนกินไปครึ่งทางก่อนหน้านี้ล้วนถูกเก็บรวบรวมโดยเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์

แท้จริงแล้วฉู่หลิวเยว่เป็นคนที่มีเหตุผลมาก แต่ดูเหมือนว่าเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์กำลังเอาเปรียบนางจริงๆ!

องค์ไท่จู่รู้สึกปวดศีรษะขึ้นมาอีกครั้ง

เขาอาศัยอยู่ในอาณาเขตเซียนเทพภายใต้คำบัญชาแห่งสวรรค์มาเป็นพันปี แต่กลับไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นกลายเป็นอันใดที่…ไร้ค่า?

หรือว่าโลกแห่งนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ?

องค์ไท่จู่ มองไปที่ผลึกชิ้นนั้นด้วยแววตาที่ซับซ้อนและยากที่จะยอมรับได้

เขาสามารถได้ยินเสียงบางสิ่งที่พังทลายลงมาในหัวใจของเขาได้อย่างชัดเจน

ตั้งแต่อยู่กับฉู่หลิวเยว่ เรื่องแบบนี้มันมักจะเกิดขึ้นอยู่เสมอ

หลายสิ่งหลายอย่างบนโลกใบนี้กลับกลายเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ

สิ่งสำคัญคือดูเหมือนนางจะคุ้นเคยราวกับว่าเป็นเรื่องปกติและไม่ได้รู้สึกว่าตนนั้นโหดร้ายเพียงใด!

เมื่อกวาดสายตามองดูทั่วทั้งผืนแผ่นดิน คงจะมีไม่กี่คนที่กล้าใช้น้ำเสียงเช่นนี้กับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์…

องค์ไท่จู่มองดูเหตุการณ์ตรงหน้าและจมอยู่กับความคิด

แน่นอนว่าสิ่งที่เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เกรงกลัวน่าจะไม่ใช่จอมยุทธ์ระดับห้า

แต่น่าจะเป็น…ม่านน้ำชั้นนั้น!

พื้นที่ของม่านน้ำนี้ไม่ใหญ่นัก และสูงราวๆ คนหนึ่งคน โชดดีที่มันปรากฏขึ้นตรงหน้าฉู่หลิวเยว่พอดี โดยแยกนางห่างออกจากเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไว้

เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ดูเหมือนจะกลัวม่านน้ำนี้มาก ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้นก็ไม่ยอมที่จะเข้าใกล้

แม้จะต้องสูญเสียพลังเหล่านั้นที่ถูกฉู่หลิวเยว่กลืนกินไปก็ตาม!

หลังจากความเงียบงันผ่านไปครู่หนึ่ง ผลึกก็เริ่มสั่นไหวอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ เมื่อเทียบกับครั้งก่อนๆ มันกลับมีความสงบเสงี่ยมมากยิ่งขึ้น

พื้นที่โดยรอบนั้นเริ่มหนืดขึ้นเรื่อยๆ

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตามอง

ทันใดนั้น ดูเหมือนองค์ไท่จู่จะคิดอันใดบางอย่างได้ และอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

“องค์ไท่จู่ มีอันใดหรือไม่?”

ฉู่หลิวเยว่ถามด้วยความสงสัย

ดวงตาขององค์ไท่จู่ค่อยๆ โตขึ้น ด้วยท่าทางสยองขวัญในสายตาของฉู่หลิวเยว่

“มัน…มันควบคุมพื้นที่นี้อยู่! เจ้าได้สังเกตหรือไม่ว่าดูเหมือนที่นี่จะแตกต่างออกไปจากเดิม?”

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า

“เหมือนว่าความเร็วในการเคลื่อนที่ของพลังปราณจะช้าลงแล้ว”

องค์ไท่จู่หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง มันยากที่จะกล่าวออกไป

“นี่มันเป็นเพราะ…การไหลของเวลาที่นี่ได้ช้าลง!”

ภายในใจของฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงยิ่งนัก!

นางรู้ว่ามันหมายถึงอันใด

ตามตำนาน เมื่อมหาเซียนเทพผู้ยิ่งใหญ่ทะลวงผ่านจอมยุทธ์ระดับเก้าแล้ว จะสามารถสร้างอาณาเขตเซียนเทพของตนเองได้

และในอาณาเขตเซียนเทพนั้น เขาสามารถควบคุมทุกอย่างได้ตามต้องการ

รวมถึงการไหลของเวลาด้วย

ยิ่งศักยภาพของสิ่งนั้นแข็งแกร่งมากเท่าไร การควบคุมก็น่าอัศจรรย์ใจมากขึ้นเท่านั้น

การชะลอการไหลของมิติเวลานั้นมีประโยชน์หลากหลาย

อย่างเช่น สามารถทำให้ผู้ฝึกตนสามารถเข้าไปเพื่อฝึกฝนตามอัธยาศัย และยังสามารถเลี้ยงดูวัตถุดิบยาสมุนไพรได้ตามเวลาที่ต้องการด้วย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน