ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 778
สรุปบท บทที่ 778 เจ้าอยากมาร้องไห้หน้าหลุมศพหรือ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 778 เจ้าอยากมาร้องไห้หน้าหลุมศพหรือ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 778 เจ้าอยากมาร้องไห้หน้าหลุมศพหรือ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เมื่อฉานอี้ที่รออยู่ข้างนอก ได้ยินเสียงกรีดร้องของนาง ก็ตกใจรีบถามทันที
“องค์หญิง เกิดอันใดขึ้นกับท่านหรือเจ้าคะ?”
“อย่าเข้ามา!”
ซั่งกวนหว่านกรีดร้องตอบในทันใด
“…เจ้าค่ะ!”
ฉานอี้รีบตอบรับอย่างรวดเร็ว พลันคิ้วขมวดกันเล็กน้อยด้วยความสงสัย
เมื่อองค์หญิงเสด็จกลับมา ทรงปิดบังอำพรางทุกอย่างไว้แน่นหนามาก แต่ก็เหมือนนางจะคาดเดาอันใดบางอย่างในใจได้บ้างแล้ว
ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วล่ะ…
แต่ก็ไม่รู้ว่าเหตุใดการเดินทางไปยังแดนภังคะเพียงครั้งเดียว ถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?
ฉานอี้เงยหน้าขึ้นมองคนในวังที่ยืนอยู่ภายในลานด้วยสายตาเย็นชา
เมื่อทุกคนได้ยินเสียงของซั่งกวนหว่านเช่นนั้นก็เริ่มรู้สึกไม่ดี
ทว่าพอสัมผัสได้ถึงการจ้องมองที่อันตรายของฉานอี้ พวกเขาจึงคลายคิ้วแล้วหลุบตาลง ไม่กล้าแม้กระทั่งจะหายใจถี่ๆ ด้วยซ้ำไป
“พวกเจ้าลงไปก่อน”
“เจ้าค่ะ!”
เมื่อได้ยินเสียงนี้ ทุกคนก็จากไปอย่างรวดเร็วราวกับว่าได้รับการปลดปล่อย
หลังจากที่พวกเขาหายไปกันหมดแล้ว ฉานอี้ก็มองไปยังประตูที่ปิดอยู่อีกครั้ง
…
ความรู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่รุนแรงนี้ ทำให้สมองของซั่งกวนหว่านว่างเปล่า!
นางรีบมองไปยังกระจกทองสัมฤทธิ์ แต่กลับเห็นว่าบาดแผลบนใบหน้า ที่นางเพิ่งทาครีมบัวหิมะไปนั้นมีรอยสีดำจางๆ ปรากฏขึ้นมา
เหมือนกับไปโดนอันใดลวกมาจนเป็นรอยบาดแผลนี้!
ผิวและเนื้อส่วนที่ม้วนงอนั้นราวกับถูกไหม้เกรียมด้วยเปลวไฟ มันขดตัวและไหม้เกรียมบางส่วนเล็กน้อย
แม้ว่าจะมีเพียงส่วนเล็กๆ แต่มันก็ชัดเจนมาก!
ที่แท้ความเจ็บปวดเมื่อครู่นี้ เป็นเพราะถูกไฟเผาไหม้จริงๆ สินะ!
ใบหน้าของซั่งกวนหว่านเต็มไปด้วยความตกใจ
นี่…นี่มันเกิดอันใดขึ้น!?
เห็นได้ชัดว่าครีมบัวหิมะเป็นยาที่ดีที่สุดสำหรับการรักษาแผลเป็น เหตุใดจึงกลายเป็นเช่นนี้ไปได้?
นางรีบมองดูกล่องที่อยู่ในมือ
ไม่ผิดนี่! นี่คือครีมบัวหิมะ!
ไม่ใช่ว่านางไม่เคยใช้มาก่อน ในบางเวลาที่นางกระแทกจนได้รับบาดเจ็บ ทำให้เกิดรอยแผลเป็นตามร่างกาย เมื่อนางใช้เจ้าสิ่งนี้ แผลจะฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วเสมอ
แต่ในตอนนี้…
ซั่งกวนหว่านโยนครีมบัวหิมะทิ้งไป พลันขยับเข้าไปใกล้กระจกทองสัมฤทธิ์อีกครั้ง แล้วมองไปยังรอยแผลเป็นบนใบหน้าของนาง ภายในใจนั้นเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
เพื่อที่จะพาบัวระบำกลับมาโดยเร็วที่สุด นางจึงสั่งคนไปรวบรวมผู้คนจากเหล่าบรรดาเจ้าสำนักใหญ่และตระกูลต่างๆ ในทันทีที่นางกลับมา
เดิมทีนางคิดว่าการใช้ครีมบัวหิมะ จะช่วยให้บาดแผลบนใบหน้าของตนฟื้นฟูได้บ้างเล็กน้อย และเช่นนั้นนางถึงจะสามารถไปพบปะผู้คนได้
แต่นึกไม่ถึงเลยว่า นอกจากจะไม่ฟื้นตัวแล้ว มันยังกลับกลายเป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้อีก!
ในใจซั่งกวนหว่านรู้สึกหวาดกลัวยิ่งนัก ร่างกายของนางสั่นเครือเล็กน้อย ริมฝีปากบางเริ่มซีดเผือด
หากรูปลักษณ์ของนางไม่มีทางฟื้นคืนสภาพได้จริงๆ ล่ะก็…
ครีมบัวหิมะที่ว่าดี นางก็ไม่กล้าที่จะใช้มันอีกแล้ว แต่จะมีอันใดให้ใช้ได้อีกล่ะ?
ซั่งกวนหว่านนั่งจ้องมองหน้าตัวเองด้วยความเจ็บปวดและสับสน อยู่หน้ากระจกทองสัมฤทธิ์เช่นนี้เป็นเวลานาน
กระทั่งฉานอี้มาเคาะประตูอีกครั้ง
“องค์หญิงเจ้าคะ เหล่าบรรดาเจ้าสำนักและผู้นำตระกูลต่างๆ ล้วนใกล้จะถึงตำหนักหมิงฮวากันแล้ว ท่านคิดว่า…ท่านต้องการทาสรับใช้มาปรนนิบัติแปลงโฉมท่านหรือไม่?”
ทันใดนั้นซั่งกวนหว่านก็กลับมามีสติอีกครั้ง นางเพิ่งตระหนักได้ว่าเวลาผ่านไปนานมากแล้ว แต่นางกลับยังไม่ได้ทำอันใดเลย
กระทั่งตอนนี้ที่นางอยู่ในสถานการณ์ที่คับขัน ถ้าผู้คนมองเห็นนาง ไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะหัวเราะเยาะนางขนาดไหนกัน
นางกัดฟันแน่น
“ไม่ต้อง ประเดี๋ยวข้าไปบ่อน้ำร้อนเอง”
มีน้ำพุร้อนที่ผุดขึ้นมาบริเวณด้านหลังตำหนักฮวาหยาง
“เจ้าค่ะ”
ฉานอี้ไม่กล้าจะถามอันใดไปมากกว่านี้ และทำได้เพียงตอบรับด้วยความเคารพ
ซั่งกวนหว่านเดินไปด้านหลังเพียงลำพัง ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปยังบ่อสำหรับแช่น้ำ
…
เจียงอวี่เฉิงตามกลับมาที่วังพร้อมกับซั่งกวนหว่าน
แต่ซั่งกวนหว่านไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับใครด้วยใบหน้านั้น อีกทั้งเจียงอวี่เฉิงยังมีไหวพริบที่ดีมากเช่นกัน หลังจากที่พูดคุยกันได้ไม่กี่คำ เขาก็ออกไปจากตำหนักฮวาหยาง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...