ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 792
สรุปบท บทที่ 792 โต้กลับ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 792 โต้กลับ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 792 โต้กลับ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
สถานการณ์ของโลกภายนอกเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ทว่าคนที่ติดแหง็กอยู่ใต้พสุธาอย่างฉู่หลิวเยว่ กลับไม่รู้เรื่องอันใดเลย
แม้กระทั่งการมาเยือนของหรงซิว นางยังสัมผัสไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ท่ามกลางความมืดมิดใต้ชั้นดิน ฉู่หลิวเยว่ได้ประมือกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์มาพักหนึ่งแล้ว และตอนนี้ทุกอย่างก็ดำเนินมาถึงทางตัน
พื้นที่อัดแน่นและชื้นแฉะนี่คืออาณาเขตเซียนเทพของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นอาณาบริเวณที่มันสามารถควบคุมได้ทุกอย่าง
แต่สำหรับฉู่หลิวเยว่แล้ว เป็นการยากยิ่งที่จะเคลื่อนตัวในพื้นที่ดังกล่าว
แม้จะเป็นการเคลื่อนไหวแบบเดียวกันกับตอนอยู่ข้างนอก ทว่าเมื่อเข้ามาอยู่ในนี้แล้ว นางจำต้องใช้พลังและออกแรงมากกว่าปกติถึงสองสามเท่า
ถ้าเป็นคนอื่นคงทนไม่ไหวไปนานแล้ว
แต่ไม่ใช่กับฉู่หลิวเยว่
เนื่องจากในกายของนางมีพลังปราณดั้งเดิมสะสมอยู่มากเหลือล้น และขณะนี้นางก็ได้ทะลวงไปถึงระดับห้าขั้นกลางแล้ว การควบคุมพลังปราณดั้งเดิมของนาง แข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อน ดังนั้นนางจึงสามารถใช้มันได้อย่างอิสระ
มือเรียวทั้งสองกระชับกระบี่หลงหยวนแน่นขึ้น พลางจ้องเขม็งไปยังเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ แล้วเอ่ยเสียงต่ำ
“เหมือนจะเกิดเรื่องอันใดขึ้นด้านนอกเลย…”
ในการต่อสู้ครั้งนี้ ความจริงแล้วเดิมทีนางตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
แต่ไม่ทราบว่าเมื่อครู่นั้นเกิดอันใดขึ้น เมล็ดพันธุ์ศักดิ์ศิทธิ์ถึงมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย…ชั้นน้ำแข็งบางๆ ที่ห่อหุ้มรอบๆ มันค่อยๆ หายไป
ส่งผลให้ความแข็งแกร่งของมันค่อยๆ ลดลงตามไปด้วย
ฉู่หลิวเยว่ใช้เวลาอยู่กับมันมานาน จึงรู้ทันการเคลื่อนไหวของมันอย่างดี และเป็นธรรมดาที่ประสาทสัมผัสของนาง จะไวต่อการเปลี่ยนแปลงของมันมาก
ผลึกที่ห่อหุ้มเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไว้แทบจะถูกนางกลืนกินไปเสียหมดแล้ว ดังนั้นพลังที่เหลืออยู่จึงไม่เพียงพอสำหรับมัน
แต่มันก็ยังสู้สุดใจโดยการดึงเอาพลังปราณบางอย่างจากภายนอก เข้ามาเติมเต็มและทำให้ตัวของมันแข็งแกร่งขึ้น
ด้วยเหตุนี้ ฉู่หลิวเยว่จึงไม่สามารถกำจัดมันได้อย่างสมบูรณ์
ตราบใดที่มันยังดูดกลืนความแข็งแกร่งเหล่านั้น การแก้ปัญหาก็จะยิ่งยากขึ้นไปอีก
ยามนี้ชั้นน้ำแข็งได้ละลายหายไปแล้ว ราวกับไม่เคยมีมาก่อน
และสิ่งนี้ทำให้ฉู่หลิวเยว่สงสัยว่า กำลังมีบางอย่างเกิดขึ้นข้างนอก
แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอันใด ก็ล้วนแต่ส่งผลดีต่อนาง
นางตวัดปลายกระบี่ขึ้นอีกครั้ง แล้วชี้ไปยังเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์
“ยามนี้แล้วเจ้ายังไม่คิดจะยอมแพ้อีกหรือ?”
ทันใดนั้น ลมปราณอันน่าเกรงขามก็ปะทุขึ้นเหนือเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์!
ฉู่หลิวเยว่ฟาดฟันออกไป!
“กระบี่หลงหยวน!”
ตัวกระบี่พลันทอแสงประกายเย็นวาบ พร้อมเปลวเพลิงสองสีที่พวยพุ่งออกมาเกี่ยวรัดพันรอบกระบี่! จนเกิดอนุภาคความอัดแน่นของพลังปราณที่น่ากลัว!
สถานที่แห่งนี้ถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นฉู่หลิวเยว่จึงไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครบุกเข้ามา
และนั่นทำให้นางสามารถใช้ไพ่ใบสุดท้ายนี้ได้อย่างอิสระ!
กระบี่เล่มงามส่งเสียงแผดร้อง!
เปลวไฟลุกโชติช่วง! ราวกับเงาของวิญญาณร้ายที่ห้อมล้อมเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เอาไว้!
พื้นที่โดยรอบเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เริ่มพังทลายอีกครั้ง!
จากนั้นเปลวไฟและพลังปราณที่อยู่ใกล้เคียงก็ถูกกลืนเข้าไปด้วย! วินาศไปพร้อมกับคลื่นความผันผวนของชั้นอากาศ!
ทว่าฉู่หลิวเยว่ยังไม่หยุดแค่นั้น แล้วควบคุมเพลิงร้อนระอุให้พุ่งไปข้างหน้า!
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ก่อนหน้านี้เคยตั้งรับได้ กลับค่อยๆ อ่อนกำลังลงเรื่อยๆ
เปลวไฟทั้งสองชนิดนี้ไม่ใช่สิ่งธรรมดา
เพลิงสายหนึ่งถูกแปลสภาพมาจากพลังปราณดั้งเดิมในไข่มุกธารา และสายหนึ่งก็มาจากหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์
หากตอนนี้มีคนอื่นอยู่ด้วย และได้มาเห็นภาพเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ถูกกำราบโดยจอมยุทธ์ระดับห้า คงพากันตกใจจนกรามค้างเป็นแน่
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...