ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 811
สรุปบท บทที่ 811 รู้ทั้งรู้ว่านางมิชอบ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 811 รู้ทั้งรู้ว่านางมิชอบ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 811 รู้ทั้งรู้ว่านางมิชอบ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หรงซิวตวัดตาชำเลืองมองฉู่หลิวเยว่เล็กน้อย
เขาสะบัดแขนเสื้อ พลันด้านนอกค่ายกลของฉู่หลิวเยว่ ก็ปรากฏชั้นแสงห่อหุ้มไว้อีกชั้น
เขายิ้มจางๆ พร้อมกล่าว
“ยามนี้นางกำลังยุ่งอยู่ อย่าเพิ่งรบกวนนางเลยจะดีกว่า”
ตู๋กูโม่เป่าขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม
เห็นได้ชัดว่าหรงซิวจงใจสร้างค่ายกลปิดกั้นพวกเขาจากนาง เพียงเพราะไม่ต้องการให้นังหนูได้ยินพวกเขากำลังคุยกัน
แง่หนึ่งก็เพื่อไม่เป็นการรบกวนนาง แต่อีกแง่หนึ่ง ก็เพราะเขามีบางอย่างที่ไม่ต้องการให้นางรับรู้
นี่เขากำลังคิดอันใดอยู่?
ตู๋กูโม่เป่าตัดบทเข้าประเด็นทันที
“ตอนนี้นางจำพวกข้าไม่ได้ และนางก็ลืมเจ้าไปแล้ว ใช่หรือไม่?”
หลานเซียวและผู้อาวุโสลำดับห้าหันมองคนทั้งคู่
หรงซิวพยักหน้าอย่างใจเย็น
ประเด็นนี้ ชัดเจนว่ามันเห็นๆ กันอยู่
และเมื่อเห็นว่าหรงซิวยอมรับอย่างง่ายดาย ตู๋กูโม่เป่าและคนอื่นๆ ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
หลานเซียวลูบคางของตน
“ขนาดเจ้านางยังลืมเลยหรือนี่… ฮูว ได้ยินเช่นนี้ก็ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย…”
ตอนแรกเขาเศร้าใจอย่างมาก แต่พอรู้ว่าหรงซิวเองก็ถูกลืมเหมือนกัน เช่นนั้นก็ไม่มีอันใดต้องน้อยอกน้อยใจแล้ว
ผู้อาวุโสลำดับห้าพยักหน้าเห็นด้วย
“ข้าก็ด้วย”
ตู๋กูโม่เป่าทำหน้าถมึงทึงทันควัน
“พวกเจ้าเลิกแข่งกันสักทีได้หรือไม่!? พวกเจ้าจะไปเปรียบเทียบกับเขาเหตุใด!?”
ก็ถูกลืมกันทั้งกลุ่ม ยังมาขยี้กันเองอีกหรือ!?
อีกอย่าง หรงซิวก็คือหรงซิว และพวกเขาก็คือพวกเขา!
สำหรับนังหนูแล้วย่อมไม่มีความแตกต่าง!
แต่อย่างน้อยสำหรับเขา…ให้ลืมหรงซิวหรือ? อย่างใดก็ได้ แต่ถ้าลืมพวกเขาหรือ? นั่นไม่ได้แน่นอน!
ผู้อาวุโสลำดับห้าลูบหว่างคิ้วของตน
การที่พี่เป่าพูดเช่นนี้ก็ไม่ถูก เพราะเขานั่นแหละที่ชอบลืมจุดยืนของตัวเอง
เขามักจะรู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนที่สำคัญที่สุดของนังหนู
แต่จริงๆ แล้ว ก็เป็นเพียงแค่หนึ่งใน…
หลานเซียวขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงกับพี่เป่าแล้ว พลันถามต่อว่า
“แล้วนางสูญเสียความทรงจำไปมากน้อยเพียงใดหรือ?”
หากนางลืมไปหลายเรื่อง เช่นนั้นคงวุ่นวายเป็นแน่…
หรงซิวชะงัก
“นอกจากเรื่องของราชวงศ์เทียนลิ่งแล้ว นางก็จำอันใดไม่ได้เลย”
สีหน้าของคนทั้งหมดพลันแข็งค้างราวสติหลุด
“จะ เจ้าพูดว่าอย่างใดนะ!?”
หลานเซียวไม่อยากจะเชื่อ
“ทั้งหมด…ลืมไปทั้งหมดเลยหรือ!?”
หรงซิวยิ้มบางและทอดสายตาไปยังฉู่หลิวเยว่ที่อยู่เยื้องออกไป ดวงตาคมเข้มที่แสนลึกล้ำคู่นั้น ปรากฏร่องรอยความอ่อนโยนฝังลึกอยู่ในจิตใจ
“ไม่หรอก”
“นางยังจำตัวตนของนางได้”
อีกทั้ง นางยังจำได้ ว่านางรักใคร
…
ณ เมืองซีหลิง
จวนตระกูลเจียง
ทั่วทั้งจวนเต็มไปด้วยบรรยากาศอึมครึมและหนักอึ้ง ทุกคนล้วนปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าพูดอันใดสักคำ เพราะกลัวจะพูดหรือทำอันใดผิดไป แล้วจะทำให้ผู้เป็นนายไม่พอใจ และสร้างความเดือดร้อนให้กับตนเอง
ตอนแรกก็เรื่องคุณชายใหญ่ได้รับบาดเจ็บ จากนั้นก็เรื่องซย่าโหวถิงอันที่เกิดสำส่อนไปเล่นชู้นอกเรือน ส่งผลให้คุณหนูสี่โกรธแค้นอย่างมาก
เกิดปัญหาขึ้นในตระกูลเจียงทีละอย่าง
ตอนนี้คนทั้งเมืองซีหลิงต่างรู้กันทั้งบางว่า เจียงอวี่จือบุกเข้าไปในหอคอยชุนเฟิง แล้วจับได้ว่าซย่าโหวถิงอันมีสัมพันธ์กับหญิงคณิกาตัวน้อยบนเตียง แถมยังเอะอะโวยวายขู่ว่าจะยกเลิกสัญญาการแต่งงานระหว่างสองฝ่าย
ตระกูลเจียงและตระกูลซย่าโหวล้วนเสียหน้ากันหมด!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...