ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 812
สรุปบท บทที่ 812 ค่าไถ่: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 812 ค่าไถ่ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 812 ค่าไถ่ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
การแสดงออกของเจียงอวี่เฉิงเปลี่ยนไปทันที
เขาจ้องเจียงอวี่จือตาเขม็ง สายตาของเขาเต็มไปด้วยการข่มขู่ พร้อมสีหน้าดุดัน
เมื่อเจียงอวี่จือตระหนักได้ว่าพลั้งปากออกไป หัวใจของนางก็หล่นไปอยู่ตาตุ่ม!
“พี่ใหญ่ ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น ข้า…”
“เจ้าไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน?”
เจียงอวี่เฉิงบีบข้อมือของเจียงอวี่จือแน่น และถามเน้นทีละคำ
เจียงอวี่จือนั้นแทบจะไม่เคยเห็นพี่ชายคนโต แสดงท่าทีเช่นนี้กับตนมาเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการที่เขาใช้น้ำเสียงข่มขู่กับนางเช่นนั้น
นาง นางกลัวมาก…
“พี่ใหญ่ พี่ใหญ่! เจ้าปล่อยมือก่อน! ข้าเจ็บมากเลยนะ!”
นางพยายามดิ้นแกะมือของเจียงอวี่เฉิงออก
แต่มือหนาของเจียงอวี่เฉิงยังคงจับมือของนางไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ
“ข้าถามเจ้า เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างใด!”
เจียงอวี่เฉิงขึ้นเสียง น้ำเสียงของเขารุนแรงมาก ราวกับว่าเขากำลังสอบปากคำคนร้ายอยู่ก็มิปาน
คนทั้งโลกล้วนบอกว่าพวกเขาสองคนนั้น เป็นคู่ที่สวรรค์โปรดมาให้คู่กัน และความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ดีมาก
ทั่วทั้งราชวงศ์เทียนลิ่ง ไม่รู้เลยว่ามีคนอิจฉาริษยาเขามากมายเพียงใด
แค่เพราะเขาได้หมั้นหมายกับนาง
แต่เรื่องที่ลึกซึ้งกว่านั้น มีเพียงเขาและซั่งกวนเยว่เท่านั้นที่รู้
ตอนนี้ซั่งกวนเยว่ตายแล้ว ความจริงย่อมตายไปกับนางด้วยสิ
แต่เจียงอวี่จือกลับรู้เรื่องนี้ ตั้งแต่เมื่อใดกัน!?
เมื่อเห็นท่าทีดุร้ายและน่ากลัวของพี่ชาย เจียงอวี่จือถึงตระหนักได้ว่าเรื่องนี้มันรุนแรงเพียงใด ความหวาดกลัวเริ่มปรากฏขึ้นในส่วนลึกของจิตใจ ก่อนจะพูดออกไปอย่างเร็ว
“ขะ ข้า…ข้าก็แค่บังเอิญไปได้ยินมา! วันนั้นข้าจะไปหาเจ้าที่สวนเทพเนรมิต ตะ แต่ดันเดินไปเห็นฉากที่เจ้ากำลังคุยกับองค์หญิงใหญ่ ขะ ข้าเลยได้ยินมานิดหน่อย…”
เจียงอวี่เฉิงรู้ว่านางหมายถึงวันใด
“แล้วเรื่องอื่นเล่า มีอีกหรือไม่? เจ้าได้ฟังอันใดมา แล้วเจ้ารู้อันใดมา?”
เจียงอวี่เฉิงจี้ถามต่ออย่างหนัก เสมือนกับการสอบปากคำนักโทษ
“ไม่ ไม่! ไม่มีแล้วจริงๆ พี่ใหญ่ ข้าเจ็บมือ!”
เจียงอวี่จือย้ำแล้วย้ำอีก ใบหน้านวลซีดเซียวจากความเจ็บปวด ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
เจียงอวี่เฉิงจ้องหน้านางอยู่นานพักใหญ่ และหลังจากแน่ใจว่านางไม่ได้โกหก ในที่สุดเขาก็สะบัดมือออก
เจียงอวี่จือเซไปหนึ่งก้าวและพยายามบังคับให้ตัวเองกลับมายืนตัวตรงอย่างยากลำบาก
นางหลุบตามองต่ำ และเห็นรอยฟกช้ำสีม่วงที่มือของตน
นางรู้สึกผิดมากๆ
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่ว่านางจะพูดหรือทำอันใด พี่ใหญ่ก็ไม่เคยปฏิบัติกับนางเช่นนี้
ทว่าเพียงแค่นางเอ่ยถึงองค์หญิงใหญ่ คิดไม่ถึงว่า…
เจียงอวี่จือโกรธและรู้สึกผิดอยู่ในใจ แต่นางสัมผัสได้ว่านางคงไปพูดจี้จุดอันใดพี่ใหญ่เข้า นางจึงเงียบและไม่พูดอันใดออกมาอีก
“นี่ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าต้องรู้”
เจียงอวี่เฉิงเอ่ยอย่างเย็นชา
“จากนี้ไป อย่าให้ข้าได้ยินเรื่องแบบนี้อีกเป็นครั้งที่สอง เข้าใจหรือไม่?”
เจียงอวี่จือตัวสั่นเล็กน้อย และพยักหน้าอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังไม่กล้าเงยหน้ามองเจียงอวี่เฉิงอีกครั้งอยู่ดี
เมื่อครู่นี้… พี่ใหญ่น่ากลัวมากจริงๆ…
เจียงอวี่เฉิงหลับตาและสยบความวุ่นวายในใจ
เขาเหลือบมองเจียงอวี่จือ และเห็นรอยช้ำที่ข้อมือของนาง ก่อนจะทำหน้าบึ้งตึง
ก่อนหน้านี้เขาขาดสติไปชั่วขณะ และมันคงทำให้นางกลัวมาก…
เจียงอวี่เฉิงขมวดคิ้ว
“ส่วนเรื่องของเจ้าซย่าโหวถิงอัน เจ้าได้ตรวจสอบดีแล้วหรือ?”
เจียงอวี่จือหยุดชะงัก จากนั้นก็ค่อยๆ พยักหน้าอย่างลังเล แต่ในดวงตาของนางกลับฉายแววไม่พอใจ
“แต่ว่า สำหรับนังเด็กรับใช้ในหอคอยชุนเฟิงนั่น ข้าจักต้องฆ่านางให้ได้!”
เจียงอวี่เฉิงหัวเราะเยาะ
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าวันนี้เด็กสาวคนนั้น ถูกไถ่ตัวออกจากหอคอยชุนเฟิงแล้วนะ และก็ได้ไปอาศัยอยู่ในเรือนเล็กๆ กลางเมืองด้วย”
“อันใด!?”
เจียงอวี่จือเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
และเข้าใจเรื่องทุกอย่างในทันที
…นี่ซย่าโหวถิงอันคิดจะเล่นชู้นอกเรือนจริงๆ หรือ!?
นี่เขาไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของนางเลยใช่หรือไม่!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...