ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 836

ตู๋กูโม่เป่าขมวดคิ้วแน่น แล้วเถียงขึ้นว่า

“หรงซิวก็คือหรงซิว นางก็คือนาง ที่ข้าทำเช่นนี้ ไม่ได้หมายความว่าข้าระบายอารมณ์ใส่นางเสียหน่อย เพื่อแต่ต้องการกระตุ้นให้นางฝึกฝนเท่านั้น อย่าลืมเสียล่ะ ตอนนี้นางไม่ได้มีชีพจรเทียนจิงแล้ว หากต้องการที่จะแข็งแกร่งดั่งเดิม นางจะต้องตั้งใจฝึกฝนและพยายามมากกว่าเดิมสิบเท่า!”

เมื่อได้ยินดังนั้นหลานเซียวและผู้อาวุโสลำดับห้าก็เงียบไป

เรื่องนี้พวกเขานั้นต่างก็รู้ดี

ความจริงแล้วคำพูดของตู๋กูโม่เป่าก็ค่อนข้างจะเป็นความจริง

ความแตกต่างระหว่างชีพจรตี้จิงและเทียนจิงนั้นห่างกันมากกว่าสิบเท่าจริงๆ

เมื่อต้องมาเริ่มใหม่ทั้งหมดตั้งแต่แรก มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“แม้จะบอกอย่างนั้น แต่เจ้าไม่รู้สึกเลยหรือว่าในร่างกายของนังหนูนั้นมีอันใดผิดปกติ ราวกับมีสิ่งที่ไม่ธรรมดาอาศัยอยู่ภายใน”

ผู้อาวุโสลำดับห้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็อดถามขึ้นมาไม่ได้

“หรือว่า…พวกเจ้าไม่เคยคิดเลยว่า นางดูแลเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างใดกันแน่?”

ตอนแรกพวกเขาไม่ได้ขุดเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นให้นางเลยด้วยซ้ำ เพราะคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม

ต้องบอกก่อนว่า ตอนนั้นนางแข็งแกร่งกว่าตอนนี้ตั้งไม่รู้กี่เท่า

ตอนนี้นางเป็นเพียงจอมยุทธ์ระดับห้า แต่กลับสามารถนำสิ่งนั้นออกมาได้แล้ว!

ซึ่งมันน่าเหลือเชื่ออย่างมาก

“เจ้าหมายความว่า…แม้ว่าระดับบำเพ็ญเพียรนางจะต่ำ แต่ว่าฝีมือของนางนั้นไม่อ่อนแอ อีกทั้งนางอาจจะมีไพ่ไม้ตายที่หลบซ่อนเอาไว้อยู่อีกหลายใบอย่างนั้นหรือ…”

หลานเซียวแสดงท่าทีเห็นด้วย

“สามารถจัดการกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ได้…ของชิ้นนั้นไม่ใช่ของธรรมดา หากหาคนทั่วทั้งเมืองซีหลิง ก็อาจจะไม่เจอคนคนนั้นก็ได้? เมื่อพูดเช่นนั้น แม้ว่านางจะไม่มีเส้นชีพจรเทียนจิง แต่เหมือนว่านางจะมีข้อดีข้ออื่นอีกหลายข้อเลยทีเดียว…”

ตู๋กูโม่เป่าพูดขึ้น

“ไม่ว่าบนร่างกายของนางจะมีของวิเศษอันใด แต่ฝีมือของนางนั้นย่อมไม่ด้อยไปกว่าเดิมอย่างแน่นอน! ท่านห้า คนกลุ่มนั้นต้องยกหน้าที่ให้เจ้าแล้ว ต้องฝึกฝนพวกเขาให้ดี ข้าไม่อยากให้พวกเขากลายเป็นตัวถ่วงของนังหนู”

ผู้อาวุโสลำดับห้าหัวเราะคิกค้าก

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว! เมื่อครู่ข้าได้ตรวจสอบสถานการณ์ของพวกเขาแล้ว ฝีมือของพวกเขาก็ไม่ได้แย่นัก! หนึ่งในนั้นมีคนที่มีร่างซวีหยวนด้วย!”

หากพวกเขาได้รับการสั่งสอนอย่างดี อนาคตของพวกเขาจะต้องสดใสอย่างแน่นอน!

“สหายของนังหนูนั้น จะต้องเป็นคนที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว” หลานเซียวกล่าวขึ้นอย่างเกียจคร้าน “นอกเสียจากสายตาที่มองคู่ชีวิตนั้นไม่ค่อยดีเท่าไร เรื่องอื่นๆ ล้วนดีทั้งสิ้น เฮ้อ จริงสิ พี่เป่า หากเจ้าต้องการฝึกฝนหรงซิวผู้นั้นต่อไปละก็ ข้าก็เห็นด้วยอย่างมาก แต่ข้าเห็นว่าเจ้าเกล็ดหิมะน้อยนั้นน่าสงสารอย่างมาก ปล่อยมันไปเถิด ตอนที่มันทำพันธสัญญากับหรงซิวนั้น มันยังเด็กมากไม่รู้เรื่องรู้ราวอันใด…”

ตู๋กูโม่เป่าแค่นหัวเราะเสียงเย็น แต่กลับไม่ได้พูดอันใดออกมา

ในที่สุดทะเลทรายจันทราสีชาดก็สงบลงอีกครั้ง

ฉู่หลิวเยว่นั่งสมาธิอยู่ข้างทะเลสาบ ปราณที่อยู่รอบข้างพลุ่งพล่านขึ้นมา!

หลังจากนั้นไม่นานปราณฟ้าดินก็เริ่มพุ่งเข้าหานาง! และรวมตัวอยู่ที่เหนือศีรษะนางโดยตรง รูปร่างคล้ายกับน้ำวน

ดวงตาทั้งสองข้างของฉู่หลิวเยว่ปิดสนิท พลังดั้งเดิมภายในร่างกายก็หมุนวนอย่างรวดเร็ว!

พลังดั้งเดิมมารวมตัวกันอยู่ที่บริเวณหนึ่ง สุดท้ายก็ก่อตัวเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก!

ในตอนนั้นเองสมาธิทั้งหมดของฉู่หลิวเยว่นั้นจดจ่อไปที่การบำเพ็ญเพียรอย่างเดียว

นางสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงม่านพลังไร้รูปร่างของจอมยุทธ์ระดับหกได้อย่างชัดเจน…มันอยู่ใกล้แค่เอื้อมเท่านั้น

ทันใดนั้นเอง นางก็ตัดสินใจ ควบคุมพลังของตัวเองโจมตีไปยังไข่มุกธาราที่อยู่ใจกลางตันเถียน!

พรึ่บ…

ราวกับระลอกคลื่นสาดกระทบโขดหิน พลังพลุ่งพล่านอย่างมาก

ด้านบนไข่มุกธาราเม็ดนั้นมีลวดลายอักขระเส้นที่ห้าปรากฏขึ้น ราวกับมันได้รับผลกระทบ จากนั้นพลังก็เพิ่มพูนขึ้นตามไปด้วย!

ครั้งแรกไม่สำเร็จ ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่ย่อท้อ และเริ่มครั้งที่สองทันที

พรึ่บ…

การโจมตีครั้งนี้รุนแรงขึ้นมากกว่าเดิม!

เหนือไข่มุกธารามีเสียงหยดน้ำกระทบดังขึ้น! ลวดลายที่อยู่ด้านบนก็ผันผวนมากขึ้น!

บนท้องฟ้ามีเมฆสีดำมารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว จนสามารถมองเห็นความมืดครึ้มได้ด้วยตาเปล่า!

สายฟ้าราวกับงูสีเงินเลื้อยไปมาท่ามกลางเมฆหนาสีดำ!

“เอ๋ ตอนนี้นังหนูเพิ่งจะทะลวงด่านไปเป็นจอมยุทธ์ระดับหก เหตุใดถึงดูวุ่นวายขนาดนี้เล่า?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน