ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 848
สรุปบท บทที่ 848 ครื้นเครง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 848 ครื้นเครง จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 848 ครื้นเครง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
สำนักชงซูเก๋อ
อวี้ฉือซงเพิ่งจะวัดชีพจรให้ฉีต้าเหอเสร็จ
หลังจากพักฟื้นมาได้ช่วงหนึ่ง แม้ว่าร่างกายของฉีต้าเหอจะยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ แต่อย่างน้อยอาการของเขาก็ทรงตัว
และเหลือเพียงสมองเท่านั้นที่ยังกลับมาทำงานได้ไม่เต็มที่ ส่งผลให้เขาจำต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันราวกับคนโง่เขลาทึ่มทื่อ
นอกจากนี้ เขายังกลายเป็นคนใบ้ที่ไม่สามารถพูดอันใดได้อีกด้วย
ทุกคนในชงซูเก๋อล้วนไม่เข้าใจว่า เพราะเหตุใดเจ้าสำนักของพวกเขาถึงยังเก็บคนคนนี้ไว้อีก
แต่เมื่อเห็นว่าเจ้าสำนักยืนกรานจะทำเช่นนี้ พวกเขาจึงไม่อาจแย้งได้ และทำเพียงรับผิดชอบในงานส่วนของตนเองให้ดีเท่านั้น
อวี้ฉือซงนำยาออกมาและป้อนให้ฉีต้าเหอ
อีกฝ่ายนอนอยู่บนเตียงและส่งเสียงฮึดฮัดออกมาสองครั้ง นัยน์ตาของเขาฉายแววขัดขืนราวสู้กับฤทธิ์ยา
อวี้ฉือซงใจกระตุกวูบ
ปฏิกิริยาตอบสนองเช่นนี้ ถือเป็นการพิสูจน์ว่าร่างกายของฉีต้าเหอเริ่มดีขึ้นแล้ว
และถ้ามันเป็นไปได้ด้วยดี…
ทว่าทันใดนั้น จู่ๆ เขาก็หันศีรษะมองออกไปนอกประตู ราวกับสัมผัสได้ถึงอันใดบางอย่าง!
ลมปราณนี้ และความผันผวนเช่นนี้…
“เจ้าสำนักเก๋อ ท่านเป็นอันใดไปหรือ?”
ลูกศิษย์สองคนที่อยู่ข้างๆ ทำหน้างงงวย
แต่อวี้ฉือซงกลับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และทิ้งท้ายไว้อย่างร้อนรนว่า “ฝากดูฉีต้าเหอด้วย” ก่อนจะรีบพุ่งตัวออกไปนอกประตู
ยามนี้ก็ดึกดื่นมืดค่ำแล้ว และสาวกส่วนใหญ่ในชงซูเก๋อก็ได้กลับไปพักผ่อนแล้ว
ทั่วทั้งสำนักล้วนปกคลุมไปด้วยความเงียบงัน
อวี้ฉือซงเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
จนทำให้ลู่จือเหยาที่เพิ่งออกมาจากสวนสมุนไพร ชนเข้ากับอวี้ฉือซงอย่างจัง
เมื่อเห็นว่าเจ้าสำนักเก๋อดูรีบร้อน ลู่จือเหยาก็เกิดสงสัยใคร่รู้ หลังจากทำความเคารพแล้ว เขาจึงถามว่า
“เจ้าสำนักเก๋อ นั่นท่านกำลังจะลงเขาหรือขอรับ?”
ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะ…
อย่างใดก็ตาม อวี้ฉือซงกลับย่ำเท้าต่อไปเรื่อยๆ ไม่หยุด หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุขและความตื่นเต้นที่ไม่สามารถควบคุมได้
“ไม่ ข้าจะไปต้อนรับพวกฉู่หลิวเยว่!”
ลู่จือเหยาชะงักไปทันที
“ท่านจะไปรับใคร…”
ทันใดนั้นเขาก็เบิกตากว้างพร้อมตะโกนด้วยความตกใจ
“ท่านบอกว่าพวกศิษย์น้องหญิงกลับมาแล้วหรือ!?”
อวี้ฉือซงเผยยิ้มออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
“ถูกต้อง พวกเขานั่นแหละ!”
พอได้ยินคำตอบเช่นนั้น ลู่จือเหยาก็พลันแผดร้องดังลั่นด้วยความดีใจ แล้วรีบเดินตามอวี้ฉือซงไปทันที!
“ขะ ขะ ข้า! ข้าขอไปด้วย!”
สิ้นสุรเสียง เขาก็พุ่งออกทะยานไปด้วยการดีดตัวเพียงก้าวเดียว และมุ่งตรงไปยังประตูทางขึ้นเขา!
ในพริบตา เขาได้วิ่งแซงหน้าอวี้ฉือซงไปแล้ว
อวี้ฉือซงจ้องมองแผ่นหลังของอีกฝ่าย พลันส่ายหัวและหลุดหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้
…
เดิมทีศิษย์สาวกน้อยภายในสำนักชงซูเก๋อก็มีน้อยอยู่แล้ว และเพื่อความสะดวกและปลอดภัย ศิษย์ทุกคนจึงพักอาศัยอยู่ใกล้ๆ กัน
เสียงคำรามของลู่จือเหยาดึงดูดความสนใจของทุกคนได้อย่างรวดเร็ว
หลายคนโผล่หน้าออกมามองด้วยความฉงน
ดึกดื่นปานนี้แล้ว เจ้าสำนักเก๋อกับลู่จือเหลากำลังทำอันใดกันอยู่?
ศิษย์คนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าอย่างแปลกใจ และถามว่า
“เจ้าสำนักเก๋อเจ้าคะ คือว่า…”
“ศิษย์น้องหญิง! ศิษย์น้องชาย! หรานหร่าน! เป็นพวกเจ้าจริงๆ ด้วย!”
เสียงของลู่จือเหยาดังมาก เขาตะโกนสุดเสียงราวปอดจะระเบิด จนใครก็ตามที่ไม่คิดจะฟัง ยังต้องหันกลับมามอง
หลังจากมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง ฝูงชนก็ตื่นตัวกันยกใหญ่!
“อันใดนะ! เมื่อครู่ลู่จือเหยาพูดว่าอันใดนะ?”
“เขาพูดว่าพวกศิษย์น้องหญิงกับศิษย์น้องชายใช่หรือไม่? ข้าคงไม่ได้หูฝาดไปเองหรอกนะ!”
“ข้าเองก็ได้ยินเหมือนกัน! ถ้าเขาพูดอย่างนั้น! แสดงว่าพวกเขากลับมาแล้วจริงๆ หรือนี่!?”
“ดูสิ…”
ท่ามกลางความโกลาหล ไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นมาจนทำให้คนทั้งหมดหันไปมอง ก่อนจะเห็นร่างเงาสองสามร่าง กำลังเดินขึ้นบันไดมาทางนี้!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...