สรุปเนื้อหา บทที่ 928 ความผันผวน – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 928 ความผันผวน ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เย่ว์หลิงต้องการถามบางอย่าง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากออกไป
และในขณะที่หรงซิวยกกล่องไม้ขึ้นมา ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นจากด้านนอก
“องค์ชายขอรับ ข้าน้อยมีสารมาแจ้งขอรับ”
นี่คือเสียงของอวี๋มั่ว
เย่ว์หลิงหันมองหรงซิวทันที
หรงซิวจึงตอบกลับไปเบาๆ
“เข้ามาได้เลย”
และตอนนั้นเอง เย่ว์หลิงถึงตระหนักว่าเจ้านายของเขาเป็นคนเรียกตัวอวี๋มั่วมา
อวี๋มั่วผลักประตูเปิดออกและเดินเข้าไป เมื่อเห็นเย่ว์หลิงเขาก็ผงกศีรษะส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายเล็กน้อย พลันรีบวิ่งไปคำนับหรงซิว
“องค์ชาย ท่านเดาไม่ผิดเลย เจียงอวี่เฉิงติดต่อกับคนผู้นั้นอีกครั้งจริงๆ ขอรับ”
เย่ว์หลิงตกใจเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น และเอ่ยขอตัวอย่างมีชั้นเชิงทันที
“นายท่าน ข้าน้อยขอตัวไปตรวจดูสินค้าด้านนอกก่อนนะ ขอรับ”
หรงซิวพยักหน้า และเย่ว์หลิงก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว ครั้นออกไปแล้วเขาก็ปิดประตูให้อย่างระมัดระวัง
หลังจากออกไปพ้นรัศมีของประตู เย่ว์หลิงพลันทำหน้าเคร่งเครียดทันควัน
ดูเหมือนว่าเจ้านายของเขากำลังวางแผนทำการอันใดบางอย่าง…
…
ช่วงนี้อวี๋มั่วพักอาศัยอยู่ในซีหลิงเพื่อสืบเรื่องของเจียงอวี่เฉิงอย่างลับๆ
หลังจากแผนการลับของเขาถูกเปิดโปง เมื่อไม่นานมานี้ครอบครัวของเจียงอวี่เฉิงก็ถูกประหารชีวิต ส่วนเจียงอวี่เฉิงเองก็ถูกจำคุกเช่นกัน
อวี๋มั่วใช้เวลาอยู่นาน และในที่สุดก็ค้นพบเงื่อนงำนี้
“เวลาที่คาดไว้คือเมื่อวานก่อน”
ในดวงตาของอวี๋มั่วแฝงไปด้วยความเย้ยหยัน
“เขาเลือกช่วงเพลานี้เพราะคนในตระกูลเจียงเสียชีวิตหมดแล้ว และทุกคนก็ลดความหวาดระแวงในตัวเขาลง เจียงอวี่เฉิงผู้นี้เห็นแก่ตัวอย่างถึงที่สุด และเพื่อให้ตัวเองรอด เขาถึงขั้นยอมแลกแม้กระทั่งชีวิตของคนในครอบครัว”
หรงซิวแสยะยิ้ม
“แต่ไหนแต่ไร เจ้านั่นก็เห็นแก่ตัวเองมาตลอด ไม่แปลกที่เขาจะทำสิ่งนี้”
เจียงอวี่เฉิงคิดว่าตัวเองนั้นเก่งกาจเหนือผู้ใด แต่กลับฉลาดเกินไปจนเสียรู้เสียเอง
“แล้วหาตัวคนผู้นั้นเจอหรือยัง?”
อวี๋มั่วชะงักพลันส่ายหัว
“ข้าน้อย… ค้นพบเพียงว่าอีกฝ่ายคือคนที่คอยหนุนหลังเจี่ยงอวี่เฉิงมาตลอด แต่ยังไม่พบตัวตนของเขา”
หรงซิวไม่ได้ว่าอันใดเขา
“แค่นี้เจ้ายังสืบหามาได้ง่ายๆ เช่นนั้นข้อมูลที่เหลือคงไม่อยากเกินความสามารถของเจ้าแล้ว”
“ตอนนี้เจียงอวี่เฉิงถูกขังอยู่ในตำหนักฮวาหยาง แล้วเขาส่งข่าวออกไปได้อย่างใด?”
อวี๋มั่วหน้าเครียดขึ้นมาทันที
“ข้าน้อยจะพาคนเข้าไปตรวจหาหนอนบ่อนไส้ในตำหนักฮวาหยางเองขอรับ!”โนเวล-พีดีเอฟ
…
ณ จวนตระกูลมู่
วันรุ่งขึ้น แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาผ่านทางหน้าต่าง
เปลือกตาของมู่ชิงเห่อกระตุกเล็กน้อยและในที่สุดก็เปิดออก
ยามลืมตาขึ้นในคราแรก ดวงตาของเขาพร่ามัวจนต้องหลับตาลงอีกครั้ง
“ตื่นแล้วหรือ?”
พลันมีเสียงเย็นชาดังมาจากด้านข้าง
มู่ชิงเห่อหันศีรษะไปดู และเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย
เจี่ยนเฟิงฉือกำลังกอดอกมองเขาด้วยความเย้ยหยัน
ใต้ตาเขาปรากฏรอยคล้ำสองรอย อีกทั้งสีหน้าซีดเซียวราวกับพักผ่อนไม่เพียงพออีก
“น้อยคนนักที่สามารถทำให้ข้ายอมลงทุนทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งหมดในการช่วยชีวิตคนเช่นนี้ ต่อจากนี้ไป เจ้าเป็นหนี้ชีวิตข้าแล้ว! รู้ไว้เสียด้วย!”
มู่ชิงเห่อลุกขึ้นนั่ง พลางจับประคองศีรษะที่ยังปวดอยู่ ใบหน้าของเขาเฉยชาไร้ความรู้สึก
“จะเสียแรงช่วยข้าไปไย”
ร่างกายของเขา เขาย่อมรู้ดี เจี่ยนเฟิงฉือ… ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้เลยจริงๆ
เมื่อเจียงอวี่เฉิงได้ยินเช่นนั้นก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ และอยากจะขึ้นไปทุบตีเขา
“เจ้านี่มัน…”
แต่พอคิดได้ว่ากว่าตนจะยื้อชีวิตเขากลับมาได้นั้นยากลำบากเพียงใด เขาก็ยอมลดโทสะลงเล็กน้อย แต่ก็ยังมิวายชี้หน้าอีกฝ่ายอย่างโกรธเคือง
“ปากดีจริงเชียว! ข้าช่วยเจ้าเพราะกินอิ่มแล้วไม่มีอันใดทำ[1]เฉยๆ หรอก!”
มู่ชิงเห่อเอนกายลงนอนบนเตียง แล้วหลับตาไม่เคลื่อนไหวแต่อย่างใด
“ข้าไม่ได้ติดหนี้ชีวิต แค่กับเจ้าคนเดียว”
สิ่งที่เขาติดค้างฉู่หลิวเยว่ไว้ ยังมิได้ถูกชำระล้างเสียหมด
เจี่ยนเฟิงฉือระงับความโกรธในใจของเขาไว้ และตั้งใจว่าจะไม่สู้รบปรบมีกับเขาในเรื่องนี้อีก ร่างโปร่งของบุรุษก้าวไปข้างหน้า แล้วดึงเก้าอี้ออกมาและนั่งลงตรงข้ามมู่ชิงเห่อ
“บอกข้าสิ! ว่าเกิดอันใดขึ้นกับร่างกายของเจ้ากันแน่!”
มู่ชิงเห่อกล่าวเสียงเบา
“ก็แค่แผลเก่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...