สรุปเนื้อหา บทที่ 934 ในที่สุดก็มาเสียที – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 934 ในที่สุดก็มาเสียที ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ถึงมุมปากของนางจะแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม ทว่าดวงตาดำขลับเสมือนหยกเนื้อดีกลับทอประกายเย็นชา! จนคนมองรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งใจ!
ถานไถรั่วหลีเพียงแค่สบตากับฉู่หลิวเยว่ พลันรู้สึกเย็นวาบไปทั้งกาย!
ราวกลับร่างทั้งร่างถูกดวงตาคู่นั้นมองจนทะลุปรุโปร่ง!
รัศมีความสูงส่งที่แผ่ออกมาจางๆ บนร่างของอีกฝ่าย ทำให้นางรู้สึกหวาดกลัว!
…นี่คือรัศมีความกดดันของจักรพรรดิที่แท้จริง!
แม้ว่าในปัจจุบันราชวงศ์เทียนลิ่งนั้นจะเทียบราชวงศ์ไท่อวี่ไม่ได้ แต่ฉู่หลิวเยว่นั้นเป็นถึงจักรพรรดิ ทว่าถานไถรั่วหลีนั้นเป็นเพียงองค์หญิง!
เห็นได้ชัดว่าตัวตนของทั้งสองคนนั้น แตกต่างกันขนาดไหน!
“ตามกฎแล้ว สถานะของข้าเท่าเทียมกับจักรพรรดิไหวเหริน ฉะนั้นยามเจ้าเห็นข้า ก็ควรจะทำความเคารพแก่ข้า แต่เห็นแก่ความสัมพันธ์ของเทียนลิ่งและไท่อวี่ อีกทั้งคราวนี้เราทั้งคู่ก็ได้มาราชวงศ์เป่ยหมิงด้วยกัน ฉะนั้นข้าจะไม่เอาความ”
ฉู่หลิวเยว่พูดอย่างใจเย็น
ทุกๆ คำที่กลั่นกรองออกมานั้น ก็ใช้เพื่อปราบถานไถรั่วหลีให้สำเหนียกถึงสถานะของตนล้วนๆ
“แต่เมื่อเข้าสู่ราชวงศ์เป่ยหมิงและพบคนอื่นๆ แล้ว องค์หญิงใหญ่ถานไถรั่วหลีจักต้องจำตัวตนของตัวเองให้ชัดเจน มิฉะนั้น หากเล่นตลกเช่นนี้อีกครั้ง อาจเกิดปัญหาใหญ่ตามมาอีกมากมาย”
ถานไถรั่วหลีอ้าปากอยากจะปฏิเสธ แต่กลับรู้สึกแน่นคอมากจนพูดอันใดไม่ออกสักคำ นางอึดอัดในทรวงอกราวถูกกดขี่ข่มเหง!
เมื่อเทียบกับอีกฝ่ายแล้ว สถานะของนางด้อยกว่าจริงๆ!
“ท่านพ่อ!”
นางกระทืบเท้าและมองถานไถเฉินเพื่อขอความช่วยเหลือ ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความคับแค้นใจ
ถานไถเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยและชำเลืองมองนาง
“พอแล้ว รั่วหลี”
ปกติแล้วไม่ว่านางจะเอาแต่ใจแค่ไหนก็ไม่มีใครว่า แต่เมื่ออยู่ในอาณาเขตของคนอื่นเช่นนี้ นางจะอวดดีเช่นนั้นไม่ได้
แม้สิ่งที่ฉู่หลิวเยว่กล่าวนั้นจักไม่น่าฟัง แต่มันก็คือความจริงที่เถียงไม่ได้
เมื่อเห็นว่าบิดาผู้เอ็นดูตนมาตลอดไม่แก้ต่างแทนกัน ถานไถรั่วหลีจึงทำได้เพียงปิดปากอย่างเชื่อฟัง ทว่าในใจนั้นไม่พอใจฉู่หลิวเยว่อยู่หน่อยๆ
นี่หรือจักรพรรดิแห่งอาณัติสวรรค์? น่าภูมิใจตรงไหนกัน!?
เทียนลิ่งในปัจจุบันจะเทียบกับพวกเขาได้อย่างใด?
ไว้รอถึงหลินโจวก่อนเถอะ นางจะเอาคืนให้สาสม!
…
ฉู่หลิวเยว่หันกลับมามองคนของตน
“ไปกันเถอะ”
ดวงตาของผู้อาวุโสซูจิ่นเป็นประกายทันที
การที่นางพูดเช่นนี้ แสดงว่าเมื่อครู่นางทอดอักขระค่ายกลนั่นทั้งหมดได้แล้วสินะ!
แม้ว่ากายหยาบของนางจะเปลี่ยนไป ทว่าความสามารถกลับไม่ได้ด้อยลงเลย และดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งขึ้นเสียด้วยซ้ำ?
“เอาล่ะ! ไปกันได้แล้ว! อย่ามัวแต่เสียเวลากับคนและเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องเลย!”
สีหน้าของถานไถเฉินและคนอื่นๆ ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นบึ้งตึงไม่พอใจเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่านางกำลังพูดถึงพวกเขา
แต่พวกของฉู่หลิวเยว่กลับไม่สนใจปฏิกิริยาของพวกเขา และไม่แม้แต่จะปรายตามองเลยสักนิด
คนทั้งหมดก้าวเดินไปข้างหน้า
จากนั้นทหารรักษาการณ์ที่เฝ้าอยู่ในค่ายกลก็กล่าวเสียงเข้ม
“โปรดแสดงบัตรเชิญ!”
ฉู่หลิวเยว่หยิบจดหมายที่เป็นดั่งบัตรเชิญออกมา ก่อนจะขยับปลายนิ้วเล็กน้อย แล้วบัตรนั่นก็บินออกไปและตกลงบนค่ายกลนั่น!
หึ่ง!
พลันมีคลื่นพลังพุ่งใส่บัตรเชิญแล้วกระจายออกไปยังบริเวณโดยรอบ!
เพียงพริบตา ค่ายกลเปิดขึ้นจากตรงกลาง!
ค่ายกลเคลื่อนย้ายที่อยู่ภายในนั้น เริ่มหมุนอย่างช้าๆ!
“ไปกัน!”
ฉู่หลิวเยว่ตะโกนเสียงดังฟังชัด และร่างเงาของคนทั้งหมดก็หายวับไปทันที!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...