ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 935
สรุปบท บทที่ 935 เลือกปฏิบัติ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 935 เลือกปฏิบัติ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 935 เลือกปฏิบัติ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ทันทีที่พูดจบ เขาก็ใช้มือข้างหนึ่งยันค้ำเรือไว้ พลันส่งร่างทั้งร่างลอยฉิวขึ้นไปบนอากาศอย่างน่าอัศจรรย์ใจ!
เสื้อคลุมสีครามวาดเส้นโค้งไปในอากาศ เมื่อมองๆ จากระยะไกลจักดูเหมือนภาพวาดจากหมึกสีอ่อน ที่สง่างามกลมกลืนไปกับผืนน้ำและท้องฟ้า
ปลายผมสีแดงแกว่งกวัดไปมาด้วยจังหวะที่หนักแน่นและชัดเจนเสมือนตวัดพู่กัน มันสะบัดพริ้วไหวไปมาราวกับพยายามหลุดพ้นจากความเงียบสงบนี้
“กรู กรู”
มีเสียงนกแปลกๆ ร้องแซมในครา
พลันมีนกสีขาวหนึ่งตัวบินโฉบไปมาอยู่เหนือท้องนภา
นกตัวนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก ทั้งตัวของมันเป็นสีขาวราวหิมะ มีเพียงกรงเล็บและส่วนบนของหัวเท่านั้นที่เป็นสีดำ
ความจริงแล้วมันควรจะดูนุ่มนวลและน่ารัก แต่มันมีจงอยปากสีแดงที่แหลมคมและดวงตาที่เฉียบคมไม่แยแส ทำให้มันดูดุดันมากกว่าปกติ
มันกระพือปีกและร่อนลงบนแขนขวาของจวินจิ่วชิง
“เจ้ามาช้าไปหนึ่งก้าว ข้ารู้ก่อนเจ้าแล้ว”
เขาหัวเราะเสียงต่ำ
นางมาที่นี่ทั้งที แน่นอนว่าเขาย่อมจับสัมผัสได้เร็วที่สุด
เขารู้ตั้งแต่ตอนที่นางเดินออกจากค่ายกลเคลื่อนย้ายและมาถึงหลินโจวแล้ว
แต่ดูเหมือนว่าคำพูดเหล่านี้จักทำให้เจ้านกผิดหวังเล็กน้อย ความดุร้ายในดวงตาของมันโหมกระหน่ำขึ้นกว่าเดิม
“เอาล่ะ วันนี้ข้าอารมณ์ดี และข้าก็มีรางวัลให้เจ้าเยอะแยะเลย”
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เจ้านกก็ตื่นเต้นอีกครั้ง พร้อมกระพือปีกอย่างกระวนกระวายราวกับรอไม่ไหว
จวินจิ่วชิงเอียงศีรษะเล็กน้อยและพูดอย่างเกียจคร้าน
“ไปนำระดับเจ็ดขั้นต้นมาให้มันใช้สิ”
ทันใดนั้นทหารรักษาการณ์คนหนึ่งก็ปรากฏตัวที่ริมทะเลสาบ พลางคุกเข่าข้างหนึ่งด้วยความเคารพ
“ขอรับ!”
“อ่า จริงสิ เอาพวกก่อนหน้านี้โยนทิ้งไปด้วย วันนี้ข้าจะให้มันได้ฆ่าอันใดที่สดใหม่”
นายทหารรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาประสบพบเจอเรื่องเช่นนี้ ดังนั้นเขาจึงตอบกลับทันที
“ข้าน้อยทราบแล้วขอรับ!”
“กรู กรู”…
เจ้านกส่งเสียงร้องอีกครั้งอย่างกระตือรือร้น
แขนของจวินจิ่วชิงสั่นเครือจากแรงเขย่า จากนั้นมันก็บินขึ้นไปบนอากาศ!
ในไม่ช้า ร่างของนายทหารและนกสีขาวก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
จวินจิ่วชิงยืนนิ่งอยู่บนเรือพร้อมเอามือข้างหนึ่งไพล่หลังไว้
“ทหาร”
ทหารรักษาการณ์สองคนปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน
“องค์ชายทรงมีพระราชโองการอันใดหรือขอรับ?”
“เรื่องที่ข้าสั่งให้พวกเจ้าไปเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ เรียบร้อยดีแล้วหรือ?”
“องค์ชายโปรดวางใจ ข้าน้อยทั้งสองเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วขอรับ!”
“เช่นนั้นก็ดี ในเมื่อมีอาคันตุกะ ก็จักต้องต้อนรับให้สมเกียรติ”
จวินจิ่วชิงเอ่ยพลางเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและมองไปยังทิศทางหนึ่ง
“จริงๆ เลยนะ… ปล่อยให้ข้ารอนานเกินไปแล้ว…”
…
หลังจากที่ฉู่หลิวเยว่ก้าวออกมา คนอื่นๆ ที่เหลือก็ค่อยๆ ทยอยออกมาตามกัน
คนทั้งหมดกวาดตามองไปรอบๆ ก่อนจะเห็นว่ามีกลุ่มทหารในชุดเกราะเต็มยศ ยืนเฝ้าค่ายกลเคลื่อนย้ายขนาดใหญ่แห่งนี้อยู่
และมีบุรุษสองคนยืนอยู่ด้านหน้าค่ายกลเคลื่อนย้าย
คนหนึ่งสูงใหญ่ดั่งชายชาตรี ส่วนอีกคนนั้นผอมกว่ามาก
ทั้งสองยืนเคียงข้างกัน แต่คนหนึ่งกลับดูแข็งแกร่ง ส่วนอีกคนกลับดูอ่อนแอ
เห็นได้ชัดว่าเขาสวมเครื่องแบบข้าหลวงเหมือนกัน แต่ชายร่างผอมกว่านั้นตัวเล็กกว่าชายร่างกำยำข้างๆ เขาอย่างเห็นได้ชัด
ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังรอใครบางคนอยู่
หลังจากที่พวกของฉู่หลิวเยว่ก้าวออกมา คนทั้งสองก็หันขวับไปมองทันที
เมื่อพวกเขาเห็นฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ข้างหน้า ดวงตาของพวกเขาก็ฉายแววตกใจ
แม้แต่ทหารที่อยู่รายรอบค่ายกลเคลื่อนย้าย ก็ยังอดไม่ได้ที่จะมองนางอีกสองสามครั้ง
บนโลกนี้มีสาวงามอยู่นับไม่ถ้วน
ทว่ามีเพียงไม่กี่คนที่จะสวยสดงดงามและสูงส่งเท่าสตรีผู้นี้
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...