สรุปตอน บทที่ 941 เลือกพระชายาเถอะ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 941 เลือกพระชายาเถอะ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ยามราตรีที่มืดมิดมีแสงดวงดาวดาษดาอยู่บนท้องฟ้าสีดำสนิท
ภายในและนอกเรือนไร้เสียงเคลื่อนไหว มีเพียงสายลมยามค่ำคืนเท่านั้นที่พัดผ่านมา จนทำให้รู้สึกเย็น
ฉู่หลิวเยว่กำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ในห้องของตัวเอง
ดวงตาของนางปิดสนิท ขาทั้งสองนั่งขัดสมาธิ ลมปราณวนเวียนอยู่รอบร่างกาย
บางครั้งก็สามารถเห็นเปลวไฟสีชาดและเปลวเพลิงสีใสประกายออกมาจากร่างกายของนางอย่างมีชีวิตชีวาด้วย
ในตอนนั้นเองนางก็ยกมือขวาขึ้น
นิ้วเรียวยาวและบอบบาง แตะขึ้นที่กลางอากาศอย่างแผ่วเบา
กระแสพลังสีเงินพวยพุ่งออกมา และกลายเป็นลำแสงจำนวนมาก ก่อนจะร้อยเรียงกลายเป็นสัญลักษณ์รูปหนึ่ง!
หลังจากนั้นนางก็สะบัดมือไปทางซ้ายเบาๆ และพลังดั้งเดิมจำนวนมากก็พุ่งออกมา!
ลำแสงเหล่านี้แปรเป็นสัญลักษณ์รูปประหลาดและสามารถเชื่อมกับสัญลักษณ์ก่อนหน้าได้พอดี!
หากผู้อาวุโสซูจิ่นและคนอื่นๆ อยู่ที่นี่ในตอนนี้ พวกเขาก็จะสามารถมองออกว่าค่ายกลนี้มีส่วนคล้ายกับค่ายกลระดับเก้าที่พวกเขาเจอที่ชายแดนอย่างมาก!
…เพราะว่านี่คือสิ่งที่ฉู่หลิวเยว่คัดลอกลงมาตามลักษณะเดิม!
สำหรับคนทั่วไปที่ไม่มีพรสวรรค์ปรมาจารย์ค่ายกลแล้ว สำหรับพวกเขานั้นค่ายกลเป็นเพียงแค่สัญลักษณ์และลายเส้นที่แปลกตาเท่านั้น
ไม่ว่าจะมองอย่างใด ก็ยากที่จะจดจำ
เพราะว่าในค่ายกลก็มีกฎของตัวมันเอง ซึ่งมันไม่ง่ายเหมือนกับการท่องจำหนังสือ
อีกทั้งค่ายกลระดับเก้าก็มีความซับซ้อนอย่างมาก ยากที่จะจินตนาการออกมาได้!
ต่อให้เป็นปรมาจารย์ค่ายกลระดับสูง หากจ้องไปนานๆ ก็จะรู้สึกตาลายได้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางจำได้อย่างแน่นอน
แต่ฉู่หลิวเยว่นั้นไม่เหมือนกัน
ชาติที่แล้วนางฝึกฝนจนอยู่ในปรมาจารย์ค่ายกลระดับแปด แม้ว่าตอนนี้นางจะเปลี่ยนร่างกายไปแล้ว และพลังมีจำกัด แต่ความรู้ของนางก็ยังอยู่ในปรมาจารย์ระดับแปด!
กอปรกับนางมีพรสวรรค์ที่น่าประหลาดใจเช่นนี้อยู่แล้ว ดังนั้นการจดจำค่ายกลระดับเก้า จึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนางเลย
ตอนนี้สิ่งที่นางต้องทำคือพยายามจำลองรูปแบบค่ายกลนั้นออกมาให้ได้มากที่สุด
เวลาค่อยๆ ผ่านไปทีละน้อย
ฉู่หลิวเยว่สลักรูปแบบที่นางจดจำไว้ในสมองออกมาทีละนิด และค่อยๆ บรรยายออกมาทีละส่วน
ลำแสงสีเงินจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่ตรงหน้านางก็ค่อยๆ ร้อยโยงเป็นรูปแบบที่ลึกซึ้ง
แสงสว่างส่องสะท้อนใบหน้าของนาง ใสสะอาดราวกับกระเบื้องเคลือบและหยก
…
ห่างออกไปหมื่นลี้
ผืนน้ำสุดลูกหูลูกตาเปล่งประกายสีน้ำเงินแวววับ
เกาะหลายเกาะลอยเหนือน้ำ พลังดั้งเดิมรวมกันหนาทึบกลายเป็นกลุ่มหมอกสีขาว ราวกับแดนสวรรค์
ทันใดนั้นแสงสีทองก็ปรากฏขึ้นมา!
หลังจากนั้นแสงสีทองที่ว่านั้นก็ขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเกิดเป็นรัศมีสีทอง!
ระลอกคลื่นปรากฏขึ้นที่กลางอากาศ!
ทันใดนั้นเงาร่างสูงใหญ่ก็ก้าวออกมา!
คนผู้นั้นคือหรงซิวนั้นเอง!
ในตอนนี้เขากำลังสวมเสื้อคลุมสีดำ รอบกายมีปราณเย็นแผ่กระจายออกมา
เขาหลับตาลง ตอนที่ลืมตาขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ความอ่อนโยนขององค์ชายเจ็ด หลีอ๋องก็ได้หายไปจนหมดสิ้นแล้ว!
มีเพียงความเฉยเมยและเย็นชาจนทำให้หัวใจของคนรู้สึกสั่นสะท้านเข้ามาแทนที่!
แรงกดดันที่อยู่บนร่างกายของเขาหายไป แต่ทันใดนั้นพลังของเขาก็ระเบิดขึ้น!
หากมองดูผิวเผินจะคิดว่าเป็นเทพสงครามที่เพิ่งออกมาจากนรก ดูกระหายเลือดและน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก!
หวูด…
เสียงแตรดังขึ้น!
“ยินดีต้อนรับฝ่าบาทกลับมาพ่ะย่ะค่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...