สรุปตอน บทที่ 993 ใครจะไปสู้ได้ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 993 ใครจะไปสู้ได้ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
พลังจิตวั่งเสิ่นเป็นสิ่งที่นางจักต้องข้ามผ่านมันไปด้วยตัวเองเท่านั้น
แน่นอนว่าฉู่หลิวเยว่เองก็รู้
หากนางสะกัดกั้นและหลบเลี่ยงมันมากเท่าไร แรงกดดันและการบีบบังคับก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
ซึ่งในส่วนนี้ ฉู่หลิวเยว่ก็ยิ่งรู้ดีกว่าใคร!
เพียงแต่ในตอนนี้นางไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ
เพราะนางรู้ว่ายามนี้ร่างกายของนางยังไม่พร้อมรับมือกับมันโดยตรง
หากมองด้านการสู้รบปรบมือกับจวินจิ่วชิงแล้วล่ะก็ ตอนนี้นางเพิ่งจะได้เปรียบเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น อีกทั้งยังกลืนกินพลังปราณสีทองไปได้นิดเดียว นางจึงไม่อาจสละเวลาและพลังปราณที่ดูดกลืนไปได้เพียงน้อยนิด ไปกับการเผชิญหน้ากับพลังจิตวั่งเสิ่น
และอีกนัยหนึ่งก็คือ พลังจิตวั่งเสิ่นปรากฏตัวและอาละวาดใส่นางเร็วกว่าที่คาดไว้ แถมระดับของนางเองก็ยังห่างจากวิถีของจอมยุทธ์ระดับเจ็ดอยู่พอสมควร ซึ่งหากรีบร้อนเกินไป นางจะไม่มีโอกาสชนะพลังจิตวั่งเสิ่นได้เลย
ฉะนั้นแล้ว ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ นางจึงทำได้เพียงปล่อยให้กระบี่หลงหยวนสกัดกั้นพลังนั่นแทนตัวเองไปก่อน
ความจริงแล้วมันก็ไม่ได้มีแค่ฉู่หลิวเยว่เท่านั้นที่คิดทำแบบนี้
เพราะบนโลกนี้ยังผู้ฝึกตนอีกหลายคนที่พอเจอการทดสอบเช่นนี้ ก็จะเลือกวิธีการแบบเดียวกันเพื่อให้ข้ามผ่านมันไปได้
และมันคือเหตุผลที่พลังจิตวั่งเสิ่นยิ่งปรากฏตัวเร็วเท่าไร พลังของมันก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
…มันจงใจรีบเผยตัวออกมาแล้วถ่วงเวลาไว้นานๆ เพื่อให้ผู้ฝึกตนโจมตีใส่มันครั้งแล้วครั้งเล่า!
การปรากฏตัวอันรวดเร็วเกินตั้งตัวนั้น ทำให้ผู้ฝึกฝนมิอาจแข็งแกร่งพอที่จะจัดการกับมันได้ และกว่าพลังปราณของคนผู้นั้นจะไล่ตามมันทัน ก็อาจจะเหลือเพียงความล้มเหลวไปเสียแล้ว
ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงสกัดกั้นมันไปเรื่อยๆ
และระหว่างที่ยื้อกันอยู่นั้น พลังปราณของพลังจิตวั่งเสิ่นก็จะเพิ่มพูนความแข่งแกร่งขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า!
จนถึงช่วงสุดท้ายที่ผู้ฝึกตนพร้อมแล้ว เจ้าตัวถึงจะพร้อมเปิดรับมัน แล้วสู้กับมันอย่างจริงจัง!
แล้วคว้าชัยชนะมาให้ได้…นี่แหละถึงจะเป็นวิธีเอาชีวิตรอดจากพลังจิตวั่งเสิ่นที่แท้จริง!
แต่ถ้าระหว่างการยื้อนั้นเกิดพลาดพลั้งแม้แต่นิดเดียว ก็ถึงคราวจบเห่
เพื่อรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้ ในยามที่ผู้ฝึกตนมากมายกำลังจะทะลวงพลังปราณขึ้นสู่ระดับเจ็ด พวกเขาจึงมักจะเตรียมการและคิดหาวิธีรับมือไว้หลากหลายรูปแบบ
ฉะนั้นทุกคนจึงตกใจมาก เมื่อเห็นว่าฉู่หลิวเยว่นั้นไม่ได้เตรียมตัวแต่อย่างใด แล้วยังรีบร้อนจะทะลวงให้ได้อีก พวกเขาต่างคิดว่านางเสียสติไปแล้ว
…ถึงกับเอาชีวิตและอนาคตของตัวเองเป็นเดิมพันขนาดนี้ นางบ้าไปแล้วหรือไร?
…
หลังจากการปะทะเมื่อครู่นี้ พลังปราณของกระบี่หลงหยวนก็หายไปบางส่วน
ในใจฉู่หลิวเยว่รู้ทันทีว่านางต้องรีบแล้ว!
ราวกับสัมผัสได้ถึงความคิดของนาง คลื่นความผันผวนจากไข่มุกธาราภายในจุดตันเถียนก็ขยายใหญ่ขึ้น!
สิ่งนี้ทำให้ความเร็วในการกลืนกินพลังปราณดั้งเดิมของฉู่หลิวเยว่เพิ่มขึ้นกว่าเดิม!
ส่วนหลายคนที่อยู่ไกลออกไปก็เห็นเพียงพลังปราณดั้งเดิมสีทองอันไร้ขีดจำกัด พุ่งทะลวงเข้าสู่ร่างเพรียวบางนั่นอย่างบ้าคลั่ง!
ผู้คนมากมายที่อยู่ด้านล่างและบริเวณโดยรอบของยอดเขาหลัก ล้วนหวาดกลัวกับภาพที่เห็น
“บ้า…บ้าไปแล้ว!”
“ดูดพลังปราณดั้งเดิมจำนวนมากเข้าไปด้วยความเร็วเช่นนั้น แม้แต่จอมยุทธ์ระดับเจ็ดก็เกรงว่าจะทนไม่ไหว! แล้วนั่นนางคิดจะทำอันใด? ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือ?”
“… ไม่แปลกใจเลยที่นางกล้าหือกับจวินจิ่วชิง… คนที่บ้าบิ่นเช่นนี้ มีหรือที่นางจะกล้าทำ?”
“แต่…พวกเจ้าไม่คิดหรือว่ามันแปลกที่นางสามารถยืนหยัดได้จนถึงตอนนี้… ตอนนี้นางอยู่แค่ระดับหกขั้นสูงสูดเท่านั้น! ถ้าบอกว่าเป็นเพราะชีพจรตี้จิง เช่นนั้นมันก็ควรจะระเบิดไปนานแล้วสิ! แต่เหตุใดจนถึงตอนนี้ มันกลับดูปกติราวไม่มีอันใดเกิดขึ้นเลยเล่า?”
“พิลึกพิลั่นเกินไปแล้ว…นี่พวกเจ้าจำข่าวลือที่ว่าเมื่อก่อนนางมีชีพจรเทียนจิงได้หรือไม่? เป็นไปได้หรือไม่ว่าความจริงแล้วตอนนี้นาง… จะยังมีมันอยู่กับตัว?”
“เพ้อเจ้ออันใดของเจ้า? คนเราจักมีชีพจรเทียนจิงกันได้ง่ายๆ ขนาดนั้นเชียวหรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...