ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 208

ตอนที่208 โรงเรียนแพทย์แผนจีนหัวเซี่ย

จางรุ่ยหัวเราะเย้ยเยาะไล่หลังตามมาติดๆ พร้อมกับพูดขึ้นว่า

“แกกลัวใช่ไหมล่ะ? กลัวว่าจะแพ้ฉันสินะ?”

ฉีเล่ยปรายตามองกลับไป พร้อมตอบโต้กลับไปด้วยคำพูดและน้ำเสียงที่ไร้ปราณี

“ผมไม่ได้กลัว! แต่เป็นเพราะระดับชั้นของเราสองคนนั้นห่างไกลกันมาก รอให้ถึงวันที่คุณสามารถขึ้นมายืนเทียบชั้นกับผมได้เมื่อไหร่ เมื่อนั้นล่ะผมจะยอมแข่งกับคุณ”

หากต้องการท้าทายประลองกับบุคคลระดับปรมาจารย์ จำเป็นที่คุณจะต้องเป็นยอดฝีมือคนหนึ่งเช่นกัน

หากบุคคลที่คิดจะแข่งขันกับเขา ยังเป็นเพียงแค่คนที่มีเวลาว่างไปกินอาหารหรูหรา มีเวลาว่างที่จะนั่งแชทกับสาวสวย นี่เรียกว่าเป็นบุคคลที่คู่ควรจะประลองกับเขาแล้วงั้นหรือ?

ทันทีที่ได้ยินคำตอบโต้ของฉีเล่ย จางรุ่ยก็ถึงกับเลือดเดือดขึ้นมาทันที เขาแทบขาดสติและพุ่งเข้าไปชกหน้าฉีเล่ย

ไอ้บ้านี่มันจะหยิ่งผยองอวดดีไปถึงไหน? นี่แกกำลังจะบอกว่า ฉันในตอนนี้ยังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเทียบชั้นกับแกงั้นเหรอ?

ระหว่างที่จ้องมองแผ่นหลังของฉีเล่ยที่ค่อยๆเดินห่างออกไปนั้น ทั่วทั้งใบหน้าของจางรุ่ยก็เปลี่ยนเป็นอาฆาตแค้นมากขึ้นกว่าเดิม

เมื่อฉีเล่ยก้าวเดินออกจากประตูหมุนบานหรูของโรงแรม เขาก็เห็นรถBMWของหลี่ถงซีกำลังจะขับออกจากลานจอดรถพอดี เขาจึงรีบวิ่งออกไปพร้อมกับร้องตะโกนเรียกเสียงดัง

“รอด้วย! รอผมด้วย!”

ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ยินจริงๆ หรือเป็นเพราะจงใจแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินกันแน่ เธอถึงได้เหยียบคันเร่งขับออกไปในทันทีที่เสียงร้องตะโกนของเขาเปล่งออกมา

ฉีเล่ยวิ่งไล่ตามรถBMWของหลี่ถงซีไปนานกว่าที่อีกฝ่ายจะยอมชะลอความเร็วรถลง

ฉีเล่ยรีบวิ่งตรงเข้าไปคว้ามือจับประตู พร้อมกับเปิดออกและร้องตะโกนถามออกไปทันที

“หูหนวกหรือไง? ผมตะโกนเรียกคุณตั้งนาน ว่างๆไปตรวจรูหูหน่อยนะ”

แต่หลี่ถงซีเอ่ยตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“มีอะไร?”

สีหน้าท่าทางของหญิงสาวยังคงเย็นชาเหมือนน้ำแข็งไม่เปลี่ยนแปลง นี่ถ้าไม่ใช่เพราะยังมีดีที่ความสวยแล้วล่ะก็ รับรองได้ว่าใครเห็นเข้าก็ต้องพากันเดินหนีกันหมดแน่

ฉีเล่ยเอ่ยถามขึ้นว่า

“ช่างเถอะๆ เอาเป็นว่าคุณกำลังจะไปไหน?”

“กลับบ้าน”

“อืมม.. งั้นก็ดีเลย วันนี้ผมก็จะกลับบ้านอาวุโสหลี่เหมือนกัน”

พูดจบฉีเล่ยก็กระโดดขึ้นไปนั่งข้างคนขับพร้อมกับปิดประตูทันที

หลี่ถงซีปรายหางตามองอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงค่อยสตาร์ทรถอีกครั้ง และขับออกไปทันที

ระหว่างทาง จู่ๆ ฉีเล่ยก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นทำลายบรรยากาศเงียบสงัดภายในรถ

“ตอนนี้จางรุ่ยกำลังวนเวียนหาเรื่องผมอยู่”

หลี่ถงซีใจเต้นอีกครั้งหนึ่ง เธอทราบดีว่าจางรุ่ยนั้นแอบชอบเธออยู่ เพราะปกติแล้ว ผู้ชายที่ตั้งหน้าตาทำดีกับผู้หญิง แน่นอนว่าย่อมต้องมีเจตนาอื่นแอบแฝงอย่างแน่นอน

เพียงแต่ว่าเธอเองก็ค่อนข้างคุ้นชินกับพฤติกรรมที่บรรดาผู้ชายกำลังทำ เธอพบเจอมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว และเธอเองก็จัดให้จางรุ่ยเข้าไปรวมอยู่ในกลุ่มผู้ชายพวกนั้น หรือก็คือกลุ่มคนที่เธอไม่ให้ความสนใจนั่นเอง

แต่กลับคิดไม่ถึงว่า จู่ๆฉีๆเล่ยก็เอ่ยปากพูดเรื่องนี้ขึ้นมา?

ฉีเล่ยหันไปจ้องมองใบหน้าสวยงามของหลี่ถงซีที่กำลังจดจ่ออยู่กับการขับรถ ในฐานะหญิงสาวในวัย 27ปี เธอแทบไม่เคยใช้เครื่องสำอางอะไรเลย ทำให้ผิวพรรณของเธอมีสุภาพค่อนข้างแข็งแรง อีกทั้งยังขาวเรียบเนียนอย่างมากอีกด้วย

ฉีเล่ยเอนกายพิงเบาะพร้อมกับหลับตานิ่ง เพื่อเป็นการพักผ่อนสายตา ในขณะเดียวกันปากก็พูดต่อไป