ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 229

ตอนที่229 สาวน้อยมาช่วย

“นั่นล่ะ ฉันนับว่าเป็นความกล้าหาญ”

ไท่โหล่วตอบกลับยิ้มๆพร้อมกับพูดต่อว่า “เพราะคนอื่นๆไม่มีใครกล้าทำเหมือนที่นายทำ”

“ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้ล่ะ ว่าแต่นายเถอะ กล้าพูดกับเขาอย่างที่ฉันพูดไหมล่ะ?” ฉีเล่ยหันกลับไปถามไท่โหล่วยิ้มๆ

“กล้าสิ!”

ไท่โหล่วตอบกลับทันที “แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าฉันมีความจงรักภักดีกับเขาขนาดไหนด้วย ทุกวันนี้ เขาเองก็รู้ว่า ไม่ว่าจะสั่งให้ฉันทำอะไร ฉันก็จะทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข เพราะฉะนั้น รางวัลที่ฉันได้กลับมา ก็เลยกลายเป็นว่าฉันสามารถพูดอะไรก็ได้ที่อยากจะพูด”

“แล้วถ้าเขาสั่งให้นายทำให้ฉันหายไปจากปักกิ่ง นายก็จะทำงั้นเหรอ?”

“ใช่!”

“นี่ ฉันอยากจะขอเตือนนายไว้ก่อนนะ ไม่ว่าจะถูกบีบคั้นหรืออะไรก็อย่าทำเลยจะดีกว่า ฉันขอบอกนายตามตรงนะ ฉันเป็นคนตรงไปตรงมา แล้วก็ชอบคนที่อะไรเปิดเผย ไม่ชอบพวกที่เล่ห์เหลี่ยมจัด หรือวางแผนการซับซ้อนน่าเวียนหัว แต่ถ้าจะเล่นงานกันซึ่งๆหน้าล่ะก็ ฉันจะยินดีมากกว่า”

หลังจากที่ฉีเล่ยพูดจบ ไท่โหล่วก็ถึงกับหรี่ตาจ้องมองเขาแน่นิ่งครู่หนึ่ง จนกระทั่งผ่านไปครู่ใหญ่ ไท่โหล่วก็ถึงกับหัวเราะออกมาพร้อมกับพูดขึ้นว่า

“ฮ่าๆๆ คนอื่นๆต่างก็มองเห็นนายเป็นหมอที่ช่วยชีวิตคน แต่คงไม่มีใครคิดสินะว่า ความจริงแล้วนายเองก็ฆ่าคนได้ตาไม่กระพริบเหมือนกัน?”

ฉีเล่ยหัวเราะคิกคักก่อนจะตอบกลับไปว่า “เรื่องนั้นฉันไม่ปฏิเสธ แต่อยากจะรู้ว่านายมองฉันออกทะลุปรุโปร่งแบบนี้ได้ยังไง?”

ไท่โหล่วตอบกลับทันที “ผีเห็นผีน่ะ เข้าใจรึเปล่า?”

ฉีเล่ยถึงกับหัวเราะร่วนอย่างถูกอกถูกใจ ในที่สุดก็หันไปมองไท่โหล่วพร้อมกับบอกไปว่า “สำหรับฉัน นายเป็นคนที่น่าสนใจมากคนหนึ่งเลยล่ะ!”

“นายเองก็เหมือนกัน!”

ไท่โหล่วร้องตอบฉีเล่ยพร้อมกับยกมือขึ้นตบบ่าเขาหนักหน่วง

แต่ทันทีที่ก้าวเท้าออกจากประตูคฤหาสน์ส่วนตัวที่ไม่ได้ดูโดดเด่น หรือสะดุดสายตาผู้คนนัก ฉีเล่ยก็เห็นรถทหารจอดเรียงรายอยู่ด้านนอกเต็มไปหมด ส่วนเหอจื่อกำลังเดินอยู่นอกรั้ว และกำลังชะโงกหัวส่องเข้าไปดูด้านในเป็นครั้งคราว

เมื่อเห็นฉีเล่ยเดินออกมาด้านนอก สีหน้าของเหอจื่อก็เปลี่ยนเป็นประหลาดใจ และตื่นเต้นดีใจขึ้นมาพร้อมกันทันที แล้วรีบวิ่งตรงเข้ามาหาฉีเล่ยอย่างรวดเร็ว

“อาจารย์ฉี ออกมาแล้วเหรอคะ?”

เหอจื่อร้องตะโกนถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย หลังจากที่สอดส่ายสายตาสำรวจไปทั่วร่างกายของฉีเล่ย และพบว่า เขายังเป็นปกติดีไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆแม้แต่น้อย จึงได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ดูเหมือนเหอจื่อจะกังวลมากจนเกินไป และเมื่อครู่เธอต้องยับยั้งใจอย่างมากเพื่อไม่ให้ตนเองพุ่งเข้าไปทำร้ายชายแปลกหน้าคนนั้น

“นี่เธอมาที่นี่ทำไม?”

ฉีเล่ยร้องถามเหอจื่อด้วยสีหน้าประหลาดใจ

เหอจื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองคนเดินออกมาด้วยกันหลังจากที่ฉีเล่ยสอนเสร็จ และยิ่งนึกได้ว่าไท่โหล่วเป็นลูกน้องของฉินฟาง ก็ยิ่งทำให้เธอกังวลใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับฉีเล่ย เธอจึงรีบแอบสะกดรอยตามมา

“คือ… หนู.. หนูเห็นอาจารย์ฉีออกมาพร้อมกับเขา ก็เลยอยากจะตามมาดูว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอาจารย์บ้างรึเปล่าก็เท่านั้นเอง”

เหอจื่อได้แต่ต้องบอกไปตามตรง เธอคงไม่สามารถโกหกว่าบังเอิญผ่านมาทางนี้ได้แน่

“ดูท่าเพื่อนของนายคงจะร้อนใจมากสินะ? สงสัยฉันคงไม่ต้องไปส่งนายกลับแล้วล่ะ” ไท่โหล่วกระซิบบอกฉีเล่ยยิ้มๆ

“ฉันซาบซึ้งในน้ำใจของนายมากจริงๆ”

ฉีเล่ยหันไปบอกกับไท่โหล่ว ก่อนจะหันไปบอกฉีเล่ยว่า “พวกเรากลับกันดีกว่า”

“ค่ะอาจารย์”

เหอจื่อพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แต่เมื่อเธอหันไปมองไท่โหล่ว อีกฝ่ายกลับขยิบตาให้เธอ เธอเพียงแค่พยักหน้าตอบกลับเล็กน้อยตามมารยาท จากนั้น จึงได้เดินเกาะแขนฉีเล่ยไปขึ้นรถทหารที่จอดอยู่ทันที

ซูจงกระโดดลงมาจากที่นั่งด้านคนขับพร้อมกับร้องตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงดีอกดีใจ

“มันไม่ง่ายเลยนะครับที่ผมจะได้มีวันหยุดพักผ่อน แต่กลับถูกคุณหนูตัวน้อยคนนี้ลากตัวออกมา แต่ถ้าไม่ออก ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ก็จะใช้ทุกวิถีทางบังคับผม ทำให้ผมต้องออกมาจนได้ล่ะ แล้วนี่ใจกล้าขนาดไหนเหรอครับเนี่ย ถึงได้กล้าบุกเดี่ยวมาที่นี่ได้ล่ะครับอาจารย์ฉี?”

“หืมม ที่นี่โด่งดังมากเลยเหรอ?” ฉีเล่ยย้อนถามกลับไปทันที

“มากสิครับ! ที่นี่เป็นคลับส่วนตัวของคุณชายฉินฟาง ชื่อว่าคฤหาสน์สกายเวฟครับ คนที่จะเข้าไปเที่ยวในคลับแห่งนี้ต้องมีฐานะไม่ธรรมดาเลยล่ะครับ” ซูจงอธิบายให้ฉีเล่ยฟังทันที

“แล้วทำไมไม่เห็นมีป้ายชื่อติดไว้เลยล่ะ?”

ฉีเล่ยหันมองไปมารอบๆทั้งหน้าประตูและด้านข้าง แต่ก็ไม่พบเห็นป้ายชื่อคลับเหมือนคลับอื่นๆเลย จึงได้แต่ร้องถามออกไปด้วยความอยากรู้

“ป้ายชื่อมีประโยชน์ตรงไหนกันครับ? คนที่รู้อยู่แล้ว ต่อให้ไม่มีป้ายชื่อก็รู้อยู่ดี ส่วนคนที่ไม่รู้ ก็หมายความว่าไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าไปใช้บริการยังไงล่ะค้าบอาจารย์ฉี ความจริงก่อนหน้านี้ ก็มีป้ายชื่อติดอยู่เหมือนกันนะครับ แต่คุณชายฉินฟางเห็นว่าการติดป้ายชื่อทำให้ภาพลักษณ์ของคลับสกายเวฟเสียหาย เขาก็เลยสั่งให้คนปลดออกซะ”